Bitcoin Forum

Arkadaşlar herkese merhaba ben buraya yazmaya karar verdim sizde yazarsanız bir nevi rahatlama olacaktır diye düşünüyorum.
Ben motorcuyum ve motorcu grubumuz var 130 kişiye yakın whatsapp olsun buluşmalar olsun sürekli aktifiz. Kış aylarında hava ve yerlerin durumuna göre buluşmalar devam ediyor ama katılım hali ile az oluyor neyse. Mevzuya gelecek olursak, geçen sene bu zamanlarda yine bir geziye çıktık 10-15 motorcu Kızılcahamam - Kargasekmeze gidiyoruz viraj yapmaya. Gittik giderken bir arkadaşımızın motorunda sorun çıktı otabandan geri dönmek zorunda kaldı. Neyse yedik içtik (alkol yok) Geri dönüş yoluna çıktık. Her şey çok güzeldi yerini tam hatırlamıyorum Kızılcahamam da virajdan dönüyoruz 1000rr repsol kullanıcısı bir arkadaşımız  viraji alamadı hiç bir sebep yoktu ortada ve şarampole yuvarladı, ve bu kişi bana motoru sevdiren kişiydi. Onun arkasında defalarca yolculuk etmiştim. Kafasında kask olduğu halde çarptığı kaya kaskı parçalamış ve kafasına darbe almasını sağlamıştı. Fazla detaya girmek istemiyorum çok üzülüyorum. Her taraf kan gölü olmuştu resmen. Hemen hastaneye kaldırıldı fakat yapılan tüm müdahalelere karşı kurtaramadık kendisini. Daha 4-5 gün önce 1.yılı oldu ölümünün. Nur içinde yat UTKU abim. Daha 24 yaşında hayatının baharında bırakıp gitti bizleri...

köpeğim febüsün ölmesi tabi aq ne üzülmüştüm en değerli dostum beraber büyümüştük resmen :(

Benim de TUNGA diye bir köpeğim vardı. müstakil evimizden taşınmak zorunda kalınca kiraya bir apartman dairesine cıktık onu balkonda beslmeye çalıştık 2 ay besledik sonra apartman kabul etmedi onu, ayrılmak zorunda kaldık. onu başkası sahiplendi ailecek çok zordu bizim için

Sevmekti bilader... sevgimi yanlış kişilerin ellerinde yoğurtmaktı belkide neler çektik be ...

bundan 2.5 ay önce kız arkadaşımla ayrılmıştık. kız arkadaşım dediğimde benimle aynı çevredendi antalya da ki arkadaşlarımın çoğu bizim ortak arkadaştı. hatta ev arkadaşım kızın kuzeniydi. o kadar yakın bir çevre.

yavaş yavaş alışıyordum ayrılığa. geçen hafta bir iş için antalya'ya dönmüştüm. işte ilk gün arkadaşlarla takıldık muhabbet falan işimide görüyorum bir taraftan gece oldu. ev arkadaşım dedi sana bir alkol hazırlayayım ben. işte vodka falan hazırladı beraber içmeye başladık 3 kişiyiz muhabbet muhabbet. biri sordu dedi görüşüyormusunuz hiç onunla? yok dedim biliyorsun beni gururum vardır ayrılınca konuşmam yazmam aramam. hım  tamam dedi de bunu sorması bile benim modumu düşürdü hele ki alkol de var işin içinde konuyu kapattım ben.

sonra muhabbet koyulaştı konuşuyoruz devamlı bende daha hızlı içiyorum artık. işte kardeşim nişanlanmış konu anlamadığım bir şekilde oraya geldi bir anda en yakın arkadaşım dedi

"yarın nişan var. nişanlanıyor" vurulmuşa döndüm. bi anlamsız düşünce kafamda bi ağırlık sonra sustum o içkiler bitti ben gittim yenisini hazırlamak için diyorlar yeter. yok yetmez bugun ben içeceğim sabahlara kadar hemde.

diğer gün aksam oldu saat 8 yine bizim cocuklarla beraberiz. dediler bugun plan yapmayalım bizim işimiz var. tamam dedim yanında olun kızın. saat 1 e kadar nişandaydılar. bende düşünceli. gece yine içmeye başladık dertleştik sabaha kadar biralar bitti aradık bakkalı getirdi bitti tekrar getirdi. içimi döktüm tamamen.

benim en acı olayımdı bu. 2 bucuk ay boyunca antalyaya gitmemişim rasgele gittiğim bir gün eski sevgilimin nişanlandığı güne denkgeliyor. ama en güzel günümdü de. benim her an yanımda olduğunu gördüğüm 2 tane kardeşim varmış onu gördüm beni çekip aldılar o düşüncelerden. şimdi çok daha rahatım.

Ailevi vefatların dışında çocukluğumu birlikte geçirdiğim 11yıl ailemizin ferdi olan bunyy bembayaz kırmızı gözlü tavşanımdı. Hayatımın en ağır acısını o gün yaşadım parka ot çimen yemesi için hergün çıkarırdım kedi kovaladı koştu koştu yolda arabanın altında kaldı. Pamuk gibi karbeyaz masum canlı heryeri kıpkırmızı olmuştu. o zamanlar çocuktum 16 yaşındaydım şuan 27 yaşındayım. Tavşanımı ezen adamla aynı mahallede oturuyoruz cezasını çok güzel kestim geçen sene sarhoşken; adama saldırdım ağzında diş kalmadı kafası gözü elmacık kemikleri heryeri yarıldı. kolu ve parmakları kırıldı arabasınada 15 20 bin liralık masraf açtım. Öcümü aldıgım için huzurluyum rahat uyu bunny :-\

her seferinde söylimicem diyorum yine napıp ne edip söylüyorum.
bigün balık tutmaya gitmiştim. kıbrıs yani kefal oltası dediğimiz olatlar yani bir sürü kancası olan oltalarla tutarken olta takıldı. çektim çektim gelmedi. sonra birden takıldığı yerden kurtuldu. ve olanca hızıyla hiç olmıcak bi yere geldi. bir erkek için çok acıklıydı neyseki bi şekilde çıktı. daha da balığa gitmem. :)

Sevdiğime güvenmekti. hayatımın en acı olayı o güvenin boşu boşuna olduğunu gördüğümde..

Teyzemin ölmesi benim yaşadığım en acı olaydı. Seninki de kötüymüş senin hayatında muhtemelen önemli bir yere sahip olan motoru sana sevdiren kişinin ölmesi baya üzücü olmalı..

Başınız sağolsun...

Bir kaya kaskı nasıl parçalayabiliyor ben onu çözebilmiş değilim. Bunun 2 yolu var. Ya çok yüksek hızda kaza yapıldı. Ya da kask ucuz ve kalitesizdi. Bu konu hakkında bilginiz var mı ? Çünkü 80-120 km/s hızla yapılan bir kaza da, çarpma gerçekleşene kadar yapılan freni de hesaplarsak, bir kask parçalanması yaşanması pek olası değil.

Gösterdiğiniz kask birçok kişide gördüğüm ve kaliteli olduğunu düşündüğüm bir kasktı. Fiyatı da çok ucuz değilmiş, kaliteli kask gerçekten çok çok önemli...
Başınız sağ olsun

Yakın zamanda benim için annemden öte olan babanemi kaybettim şuana kadar yaşadığım en acı olay ve kayıp budur benim için ışıklar içinde uyusun sevgili babanem..

Örümcek maymunum vardı onu kaybettim ve benim için ciddi bir travma oldu. Üniversiteye gittiğim ilk sene almıştım küçüktü falan baya zaman geçirmiştim onunla. Bir hayvanın tırnaklarını kesebileceğimi asla düşünmezdim ama şerefsiz o kadar sevimliydiki resmen çocuk gibi büyüttürüyordu kendini. Velhasıl bir gün uyandığımda o uyanık değildi...
Bu da böyle bir anım şimdi tövbeliyim bir hayvan beslemeye....

Bu güne kadar yaşadığım en acı dönem son 2 yıldır.
Önce beyin kanaması geçirmiş olduğumu öğrendim hemen akabinde terk edildim boşandım. evimi kapattım babamın ablamın yanına taşındım.
bir yıl olmadan babamı kaybettim. Geçen gün babamın senesi idi. Hayat çok acımasız. Kayıplar insanı çok yıpratıyor.
Size tavsiyem,
Yarın ölecekmiş gibi bu günün tadını çıkarmaya bakın.
Kimseye küsmeyin, kimseyle küs kalmayın.
Başta anne babanız olmak üzere sevdikleriniz ile bolca zaman geçirmeye çalışın.
Yaşınız gelir seviyeniz eğitim düzeyiniz ne olursa olsun. Amacınız bu hayata bir eser bırakmak olsun.
Bu hayata eser bırakmak sadece üremek çocuk yapmak mal mülk edinmek onlara bırakmak değildir.
Mesleğin ne olursa olsun işini iyi yapmaktır işin özü. insanlar sizi yaptıklarınızla hatırlar.

Hepinizin başı sağolsun okudukça duygulandım  :( benim en büyük acım 7yıldan fazla ömürleri olmayan muhabbet kuşumu 10 seneden fazla sağlıklı besleyerek yaşattım, onu kaybedince dünyam başıma yıkıldı  :(

Karsılıksız sevgı dunyanın en sansız kişisı hissetmek ver her gırdıgım alt ocınlerın dahada dibe batması  ::)

Yakın bir arkadaşımın 6 yıllık bir ilişkisi vardı. Çok mutlulardı artık evlenmeye karar verdiler. Çoçuk istemeye gitti. Babası ben kürt'e kız vermem dedi. Bununlada kalmayan örümcek beyinli yaratık kızını zorla evlendirdi. Arkadaşımın çektiği acı az kalıcak daha sonra ola olayın yanında. Bu kız bu zorla evlendirildiği adamla aynı yastığa baş koymadı. Neyse bu herif hergün arkadaşımı arayıp sövüp sayıyordu. Bir gün bi haber geldi. Kız kendini asmıştı. Bundan daha acı bir olay daha görmedim. Bunu yapan kız ilahiyat okuyordu. İnancı gereği insanın kendini öldürmesinin cezasının ağır olduğunu bilen bir insanın bu raddeye geldiğini bi hayal edin. Ve arkadaşım göümün önünde hergün erimeye devam ediyor.

Beklediğim gibi çoğu kişi sevda işlerinden çekmiş. Bitcoin derdine düştük diye duygularımızı kaybetmemişiz çok sevindim buna  ;D     Ben de acı bir olay yaşamaktan çekindiğim için sevdiğime açılamayan süzme salak bir arkadaşınızım bu arada  :D

Hocam benim şu ana kadar yaşadığım en acı olay tabii sizinkinin yanında bir şey değil ama anlatmak istedim. Tüm arkadaşlarının önünde sevdiğim kıza açılmak ve kızın bana verdiği salak mısın? seninle ne işim olur diyip arkasına dönüp gitmesi oldu. Umarım hayatım boyunca en acı yaşadığım olay bu olur.

Bugüne kadar yaşadığım en buyuk acı 15 yıl önce aniden babamı kaybetmiş olmam ,Allah kimseye bu acıyı erken yaşta yaşatmasın isterim ve buradan da rahmetli babamı rahmetle  anmak isterim mekanı cennet olsun!

Her şeyin bitlr şekilde telafisi olabiliyor para kaybedilir ama yine kazanılabilir fakat insanın sağlı bozuldumu veya bir yakınını kaybetmesi bunların telafisi olmuyor kabulü oluyor.. Ölümün olduğu dünyada en büyük acı bana göre zamansız ölümlerdir ve her ölüm genç ölümdür.

Canımdan çok sevdiğim bir ilkokul arkadaşım vardı . Biraz başarısız bir öğrenciydi bundan dolayı babası falan sanayiye çalışmaya vermişti . Daha sonra lise zamanında yollarımız ayrıldı ve araya mesafe girdi . Günlerden bir gün arkadaş bana yazdı okumak istiyorum açık öğretime nasıl geçerim sanayi hayatı çok zor kanka beraber bir iş yapalım vs diye sordu . Bende birkaç şey anlattım biraz hayal kurduk çocuğa da ümit doğmuştu adeta . Ertesi gün motor kazasında yoğun bakıma kaldırıldı ve 3 gün sonra vefat etti . O gün kendimi çok kötü hissettim ve hayatın gerçekten çok boktan olduğunu ve kimseyi kırıp üzmeye değmediğini anladım

Bi keresinde köpeğimle sokağa çıkmıştım ve tasmasından kaçarak ufak bi teriere saldırdı köpeği hastaneye kaldırdık fakat elim ayağım titriyordu köpeğe bişey olacak mı vs diye neyse ki şu an yaşıyor köpek yapabileceğim her şeyi fazlasıyla yaptım maddi manevi hatta 2. ısırığı almasın diye ağzına elimi bile soktum ama sahibi için de benim içinde çok kötü bir anı oluştu

Üniversitedeyken deprem olmuştu her anını hissediyorum hala..
ölmek ile sag kalmak arasındaki durum o kadar zor ki çaresizliğiniz de çabası tam sınav zamanı sabaha kadar dışarda bekledik soğukta hiç unutmuyorum 

Ailenizden gün geçtikçe soğuyorsanız bence en acı olay budur. Kim ailesinden soğumak onlardan nefret etmek ister ki. Ailesiz bir hayat kadar acısı yok. Anneni babanı tanıyorsun ama bedenen ruhen değil.

Dedemin vefatıydı. Çünkü ilk defa kendime yakın birisinin ölümüydü. İlk haberini aldığımda kocaman bir ağız dolusu hassssiiiktirr diye olduğum yere çökmüştüm. Sonuçta tek bir dedem vardı ve küçükken çok ilgilenmişti benimle. En acısı ise memleketten 12 saat uzaklıkta olmaktı ve uçak yoktu oraya 12 saatlik o otobüs yolculuğunda bir kere içim geçmiş ve rüyamda dedemi görmüştüm uyandığımda mutlu hissediyordum çok kısa süreliğine de olsa dedemin yaşadığını sanmıştım. O yolculuk esnasında zaman bitmek bilmemişti ve morgda dedemi gördüğüm zaman ayaklarım tutmamış ; o mezarı kazarken kollarımı hiç o kadar ağır hissetmemiştim ve üstüne cenazesini taşırken hayatımda hiç o kadar manevi bir ağırlığın altına girmemiştim . En kötüsü de mezarın içerisine yerleştirirken olmuştu tutuyordum dedemi kollarımdaydı o kefenin içindeydi ve birazdan toprağa karışacaktı yalnız başına kalacaktı ve içimden derin derin ahlar geçmeye başlamıştı. O kadar boş vaktin varken neden hep bir bahane buldun diye kendime sürekli kızmıştım. Ölüm var ölüm ! Kırmayın kimseleri bugün varsınız yarın yoksunuz ölüm var ölüm sanki son gününüzmüş gibi yaşayın hergününüzü giden gelmiyor geri . Hayatınızın her anının kıymetini bilin ! ÖLÜM VAR ÖLÜM !

Ben dedeme çok düşkündüm. O nun öldüğü gün benim için en acı olaydı. O son halini hatırşadıkça üzüntüden geberiyorum. Yanımdan hiç gitsin istemiyordum dedemin

Kardeşim ne yazmışsın bee içimi titrettin yemin ederim . Ben de tam yorumu yolluyordum ki seni gördüm . Bizimkiler acı değilmiş . Allah sevdiklerimiz yokluğunu göstermesin . Şu yazdıkların o kadar doğru ki insanların birbirinin kıymetini sadece kaybedince anlamaması gerekiyor .
Başın sağolsun dostum Allah mekanını cennet eylesin..

Kayıp yaşayan herkesin başı saolsun.. Benim en acı kaybım bundan uzunca bir süre önce kaybettiğim en yakın arkadaşım Bülent.. Dişçiye gitmiş ve akşam eve geldiğinde birlikte kalacaktık, biraz bilgisayar fln oynadıktan sonra uyuduk. Uyandığımızda bütün yastığı kan içindeydi, çektirdiği dişten sonra kanaması durmamıştı. Tekar dişçi ve hastaneye gittiğimizde yapılan testlerle kan kanseri olduğu anlaşılmıştı:( 6-7 ay yoğun tedavi ardından Amerika'ya gitme yolunu bulmuş ancak orada da birkaç ay tedavi gördükten sonra hayatını kaybetmişti.. Hiç unutmayacağım seni canım kardeşim..

hocam yeminediyorum ben acı çektim okurken,başınız sağolsun Allah mekanını cennet eylesin.
Beni en çok üzen dedem ve nenemi kaybetmek oldu şu güne kadar.onun dışında sancılı bi ilişkim olmuştu baya aşk acısı vs çektik ama atlattık hepsini çok şükür.
burda yazılanları okuyunca dert bile sayılmaz aslında benimki ama baya zor dönemler geçirmiştim.

yaşım 17 arkadaşla parktayız çiğdem kola yapıyoruz saat gece 2 ve aşırı kuvvetli bir şekilde kakam geldi bırak eve gitmeyi banktan kalkamıyorum çıktım kaydırağın oraya o boru olan kaydıraklardandı girdim içine sarkıttım kendimi  yukarıdanda ellerimle tuttum sıçtım kaydırağın içine yuvarlanıp gider sandım bide olduğu yere yapıştı tam altıma ellerimde güç kalmayınca bıraktım ellerimi sıçtığım bokla birlikte kayarak aşşağı indim ayağı kalktığımda saçlarımda bile bok vardı  ;D ;D

8-0 biten liverpool beşiktaş maçı

az önce gerçekleşti.

eski muhasebecim yıl sonu beyannamesini ve geçici vergi beyannamesini vermemiş. benim bundan haberim yok. alacaklı durumdaki devlette e-haciz geçmiş bütün hesaplarıma, kartlarıma bloke konuldu. 2016 yılından kalma muhasebecinin götlüğünden dolayı borç çıkıyor. bu itin yüzünden çıkan borçtan dolayıda bloke yiyorum.

vergi dairesiyle konuştum ödeseniz bile bugün açılmaz hesaplarınız hafta ortasını bulur şeklinde açıklama geldi.

gecenin 4'ünde evin bulunduğu sokağa girdiğimde arabanın farlarının aydınlattığı yol kenarında arkalı önlü yürüyen çok yaşlı bir çift gördüm. arkadan bakıldığında bile çok yaşlı oldukları anlaşılıyordu. yaşlılığın verdiği kamburluk ile sırtı eğik duran ve arkadan yürüyen amca önce bir ayağını öne atıyor, sonra arkadaki ayağını öndeki ayağının hizasına kadar ancak getirebiliyordu. yani arkadaki ayağı öndeki ayağını geçecek şekilde uzun bir adım bile atamıyordu. teyze de amcaya yolu gösterir gibi ona eşlik ederek yavaş yürüyordu. kaplumbağadan biraz daha hallice bir hızla ilerliyorlardı.

ocak ayında gecenin 4 olması nedeniyle dışarıda hava buz gibiydi. bomboş caddede, ses çıkmayan şehirde, gecenin köründe iki tane yaşlı insanın soğukta yürümesi tuhaf bir duygu yarattı. önce yardım teklif etsem benden korkarlar mı diye düşündüm ve arabayı park etmeye karar verdim ki o sırada "siktir et, sor" dedim ve arabadan çıkıp yanlarına gittim. zaten fazla uzaklaşmamışlardı.

amca, teyze nereye gidiyorsunuz gecenin bu saatinde yürüyerek? diye sordum. hastaneden dönüyoruz diye yanıt verdiler. eviniz uzak mı, nereye gidiyorsunuz dedim. yok uzak değil dediler. gelin bırakayım dedim. yok sağol evladım dediler. ya teyze gelin bırakayım, yapışmaz elime iki dakika, bu soğukta yürümeyin dedim. yok sağol oğlum dediler.

en yakın hastane 1 km kadar uzaklıktaydı. hızlarını göz önünde bulundurursam muhtemelen 1 saattir yürüyorlardı. giyimlerinden taksi tutacak kadar paraları olmadığı da anlaşılıyordu. zaten paraları olsa neden yürüsünler.

ama ben daha fazla ısrar edemedim. iyi geceler dedim ve yanlarından ayrıldım.

üniversite için bir hazırlık kurumundaydım ve bir arkadaşı hocamız çağırdı yanına ve babasının hastalandığını ailesinin kendisini almaya geldiklerini söyledi
arkadaş gittikten sonra öğrendik ki babası ölmüş bu olay bende baya bir etki bırakmıştı.

Bana göre en acı olay bir sokak ötenizde oturan kardeşinze sarılamamak bu bana en çok koyan olay. En çok sevdiğim kişilerdendir kardeşim hayatta herşeyi göze alırım onun için ama ailevi sebeplerden ötürü göremiyorum.. Başka koyan olayda olmadı

Bu gune kadar yasadigim en aci olaylardan birisi varki  inanilmaz bir olay  daha ilk okul 4 de okuyoruz, cok korkunc bir yagmurun ve akabinde buyuk bir sel felaketinin bir hafta veya on gun sonrasi uc arkadas irmaga gittik bizim oralarda BENT derler yani suyun onu kapatilp golet gibi bir yer olusturulur, biz bu bent te suya girmeye karar verdik.yuksek bir yerden atlamaya ciktik  el ele  tutusarak atladik su cok soguktu ben hemen ciktim. arkadaslarim yarin diplerine dogru yuzuyorlardi birden suya daldilar,bende nezaman cikacaklar diye bekledim.bana saka yapiyorlar dedeim. suyun altindan gittiler ilerden cikacaklar derken.gelen yoktu koye kostum babamlara haber verdim.butun koy olay yerine kostu.o zaman koyde yuzme bilen birisi yok jandarma cagirildi,arkadaslarimi cikardilar analarin feryatlari hala kulaklarimdan gitmiyor.iki  can arkadasimi kaybetmenin acisini hala unutamiyorum.Allah gani gani rahmet eylesin.

Bugüne kadar yaşadığım en büyük acı babamı kaybetmekti . Bu kayıba kadar yaşadığımı sandığım acıların hiçbiri gerçek bir acı değilmiş. Babamı kaybettiğim gün sol yanım boşaldı ve kendimi bir kanadı kırılmış kuş gibi hissettim. Benim acım budur..

Daha 15 gunlukken annesiyle birlikte aldigim bi kedim vardi mavi gozlu bir siyam kedisi 2 yil hic yanimdan ayrilmamistim mavisi. Bigun ekmek almak icin asagi iniyordum kapi acik kalmis sonra aldim ekmegi karsidaki marketten kafami bi kaldirdim mavis kosmus gelmis arkamdan tam bana dogru kosarken bir araba uzerinden gecmisti gozlerimin onunde kafasi asfalta yapismisti. Iste o an cok fazla uzulmustum. Onu bahcemize gommustuk. Iki ay boyunca kendime gelememistim :(

ortaokuldayken bir arkadaşımla okulun kapısına yüklenmiştik açmak için camına çok bastırmışız cam bir anda kırıldı bana bir şey olamamıştı ama onun kolu boydan boya açılmıştı yanımda o an mideme çok kötü bir acı girmişti halen hatırlarım.

Ölüm dostum hepimizin hayatında olacak bi gerçek ama ne olursa olsun onunla karşılaşmak en acısı..

Herkes çok üzücü şeyler yaşamış cidden herkese hak vermek gerekiyor yakınını kaybetmekten daha acı birşey olamaz herhelde :(

Biricik dayimin olmesi benim icin en zor olaniydi

Geçtiğimiz şubat ayında babamı kaybettim şu yaşıma kadar yaşadığım en büyük acı budur. Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın.

sevdiğim bi yakını erken kaybetmek en zoru da bu olsa gerek

Kuzenimin ölümü oldu, 23 yaşında akciğer kanserinden daha acısını yaşamadım

Büyük deprem 1999 yılında oldu. Acısı halen geçmedi. Çaresizlik adamı deler geçer.

yıl 2013 üniversitemin ilk yılı çok sosyal bir tip olmadığım için 4 kişilik mini bir kız grubumuz var. Aylarca birlikte yedik içtik güldük eğlendik. Sonra bir sabah aniden içlerinden birinin beyin kanaması geçirdiğini öğrendik. 15 gün bekledik uyansın diye tekrar yüzümüze gülsün bizi de güldürsün diye ama olmadı. 2 ameliyat geçirdi önce  o güzel saçları yok oldu sonra sesi sonra bakışları sonra nefesi.. 10 gün sonra beyin ölümü gerçekleşti birkaç gün sonra da o güzel kalbi atmayı bıraktı. Bu benim yaşadığım en acı olay değildi benim yaşadığım en acı olay babasının o 10 günde acıdan yaşlanmasıydı ''kızım'' dıye feryadıydı. 10 günde yaşlanır mıydı insan? yaşlanırmış. yüzü  güzel gönlü güzel arkadaşım Allah'a emanet ol.

Yakınların ölümü çok hüzün verir insana. En acı olay budur.

yaşadığım en acı olay ilk okul öğretmenimin eşi tarafından öldürülmesiydi düşünsenize günün çoğunu beraber geçiriyosunz ve gerçekten çok seviyosunuz bi gün bi öğreniyosunuz ve ufacıksınız katledilmiş hayat iyi insanlara hiç adil değil bence

en acı olayım dedemin hayatını kaybetmesi olmuştu :(

Araba çarpması olmuştu araba çarpmıştı bana.

başlığı görünce düşündüm de çok şükür hiç öyle acı bir olay yaşamadım.evet 1 tane trafik kazası geçirmişliğim var ama o da öyle büyük bir olay değildi ve yazılanlara bakınca acı konusunda devede kulak kalır.acı olay yaşayan herkese geçmiş olsun ..

ben babamı kaybetmiştim. rahatsızlandı. organ nakli dediler olmazsa yaşamaz dediler.. aylarca hastanede kaldık. zor zamanlardı. bir sabah çarşamba sabahı 8 sularında babamla ölürken göz göze geldik. kötüydü. acıydı. sanırım yaşadığım en acı olay bu . hayal  kırıklıklarını saymazsak.

Annemin belinin kırılmasıydı felç kalabilirdi ve belinden aşağı hiçbir tarafı tutmayabilirdi ancak Allah'a bin şükür hiçbir şeyi olmadan bunu da atlattı. Ayrıca babamın batırdığı senelerde de büyük sıkıntılar çektik, Allah'a bin şükür hepsinin sağ salim atlattık.

Yanlışlıkla civcivimin üstüne basıp öldürmüştüm 😔

hocam öyle bir başlık açmışsın ki yani acı hatıralarımızı tek tek hatırlayalım mı şimdi

Liste kabarık yakınların kaybı, aşık olunan kadının terk etmesi, hastalık.

Ciddi bir hastalık yaşamaktan çok korkarım. Başımdan geçti. Zor zamanlardı.