Bitcoin Forum

http://media04.ligtv.com.tr/img/news/ampupdate/2020/4/21/tadi-damagimizda-kalan-mahalle-maclari-3.jpeg
 
Kapitalizmin eliyle bir endüstriye dönüşmeden önce futbol, basit kurallarla oynanan zevkli bir oyundu. Bu oyunun endüstriye dönüşmeden önceki halini sokakta çocukken oynadığımız zamanlarda buluyorum. Benim en çok zevk aldığım hali oradaydı sanki.
 
Bizim oynadığımız versiyonda bazı kurallarımız vardı. Kaleden kaleye gol atmak yasaktı. Çünkü kaleci topa degajla abanabiliyordu. 3 korner 1 penaltı olurdu. Çünkü dar sokaklarda korner kullanma imkanı yoktu.
 
Sizin çocukken mahalle arasında oynadığınız futbolda hangi kurallar vardı?

https://i.imgur.com/4VtWyVx.jpg

Zurich Hardhof'tan bir görüntü, İsviçre'de çalışırken burada yaz liginde oynuyodum ve o dönem İsviçre 1.liginin iddialı takımlarından Bluestars'dan teklif almıştım ;).

Burada 8-10 tane full court saha var ve hepsi gerçek çim ve hepsi bedava. İsviçreli çocuklar burada spor yaparken bizim insanımız beton çöplüklerinde mahalle aralarında, biz çocukken apartmanın arka bahçesinde kömürün içinde top oynardık, romantize edilmeye çalışılsa da rezalet bir ortam anlatmaya gerek yok...

Başka bir örnek birkaç sene önce Fas'taydım okyanus kıyısı boyunca Casablanca şehrinde her akşam hava kararana kadar plaj futbolu oynanıyor, oradaki arkadaşların teknikleri ve kum üzerinde kazanılan kondüsyon beni çok etkilemişti, o gruptan çıkan kadro da gitti yarı final yaptı, Türkiye en son 20 yıl önce katılabilmiş futbol ülkenin uzak ara 1. sporu olmasına rağmen.

Türkiye'de araştırın gerçek çim saha çok nadir rastlarsınız ve çoğu profesyonel kulüplerin (ve 1-2 kolej / üniversitenin) kontrolündedir sosyal ortama kapalıdır. Bakımlı çimin bile ultra lüks kabul edildiği karanlık bir seviyeden bahsediyoruz... Sağlığa zararlı ve sporun doğasına aykırı suni çim, halı saha veya mahalle aralarında futbolumsu denemelerle anca bu kadar oluyor...

bence de romantizme gerek yok. işin aslı futbolun bu son hali bence berbat bir seviyede. aynı şeyi nba için de söyleyebilirim. 90'lı ve 2000'li yılların başındaki nba artık yok. sağolsun james ile birlikte hayvani bir fiziki güç ve curry ile orta sahadan üçlük atma saçmalığı ile garip bir hal aldı. seveni çok bir şey diyemem.

millet cayır cayır top oynarken biz kazma gibi kola kutusunu ezerek oynardık. lan bu heriflerden ne beklersin ki? bu yüzden kurallara gerek bile yok.

Sizde de muhtemelen olmuştur genelde topu olan çocuk oyunu kurar ve O asla kaleye geçmezdi. 😄
Biz akşam yolda bile top oynardık. Elektrik direklerinin ışığı sağolsun. Yollar müsait idi çünkü bu kadar çok araç yoktu. 30-40 dakikada bir araba ya da kamyon geçerdi yoldan. Minyatür kalede penaltıyı kaleye sırtımızı döner ve ayağımızın arkası ile atardık.
Hey gidi günler bee😥

Çocukken de nefret ederdim şimdi de :D ama abi kontenjanından mahalle maçlarında bile oynardım, süper yetenekler kenarda beni izlerdi ;D ben de mal mal defansta gezinirdim  :D
yalan yok futboldan ekmek yedim, hem iş hem kriptoda ama hala saçma bir sektör bana göre...25 tane adamın bi topun peşinde koşması ve bunun bölgesel hatta ulusal ve uluslararası mesele haline getirilmesi, devasa statlar vs ayranı yok içmeye....millet açç açç

Çocukluğumda şehir merkezine daha uzak bir alanda büyüdüğüm için binalardan uzak ormanlık ve doğal çim alanlarda oynardık tek sorun sayı olarak az kişi olmasıydı 5-6 kişi olabilirsek baya kalabalık olmuş oluyorduk benim hatırladığım en bariz kurallar 5 dakika uzatma oluyorsa 2 dakikada uzatmanın uzatması olurdu :) Kalabalık bir ortamda herkes top oynayamazdı ama top kiminse mecburen o kişide oynatılırdı :)

Ben de betonarme içinde büyüdüğüm için sizin çocukluğunuza özenirdim, keşke köy gibi yerde olsaydık diye, orada da çocukluğunu yaşayamıyor insan, yeterli çocuk olmadığı için oynayamıyorsunuz, biz mahalleler arası turnuvalar yapardık, topun sahibi kaleye geçmezdi falan ne günlerdi ya, insan çocukluğunu çok özlüyor,

Çok güzel anılarım canladı. Mahallede oynanan çocukken aklınıza gelecek birçok oyunu oynadık. Mahalle maçı denildiğinde aklıma düzenlediğimiz turnuvalar geliyor. Düzenlediğimiz dediğime bakmayın mahallenin büyük abileri düzenlerdi puan usulü falan maçlar yaptırırlardı. Ufuk abi vardı sonra yurtdışına gitti noldu ne yaptı hiç bilmiyorum. Aklımda kalanlar arasında kural olarak küfürün kesinlikle yasak olması ve edildiği an kırmızı kart görme durumu vardı. Öyle küfür edildiğini de hatırlamıyorum. Güzel zamanlardı.

Küfür edilmeyen mahalle maçı olduğunu hatırlamıyorum.Bizde genellikle küfürler havada uçuşur sonra kavgalar başlar ve maçlar yarım kalırdı.Bir de mahallede yaşlı bir amca vardı, sesten rahatsız oluyordu.Bahçeli evine bir kaç kere top gitmişti ve her gittiğinde patlak geri dönmüştü.Biz de ısrarla hala orada maçlar yapardık.Çocukluk insan hayatının en değerli, en güzel, en masum olan yılları.

Mahalleden mahalleye göre değişiyordur tabi. Bizim oynadığımız mahallede de aşırı küfür edilmezdi. Birileri sinirlenince illa küfürler, kavgalar olurdu. Basket sahası vardı genelde orada maç yapardık bir de engebeli bir yeşillik vardı arada oraya gidiyorduk bir tane daha spot vardı. Üç spot hangisi boş olursa oraya gidiyorduk acayip kalabalık oluyordu, özellikle yaz ayları.

Kural olmayan bi kuralımız vardı. Hep kuralmış gibi kabul görürdü. Şişman çocuklar kaleye geçerdi bizim maçlarda genel olarak. Yetenekli olsalar bile zor oluyor onlar için koşturmak. Kalede bekleyerek daha bi rahat oynuyorlar. :D

https://cihancit.com/depo/category/basketbol-sahasi-l34hqr326a.jpg

Eski çarpık yerleşim yerlerinin yerini siteler aldı günümüzde. Mahalle arası sokaklardaki yerlerin yerine basketbol, voleybol sahalarında oynuyor çocuklar. O mini sahalar futbol oynamaya tam bir elverişli değil. Ama mahalle arasındaki sokaklardan daha bi elverişli. Araba geçme, top kaçma sorunu yok çoğunun. Site içinde güvenlik varsa çocukların emniyeti de daha bi fazla oluyor. Çocukluk anıları hep özlemle anıldığından kötü şartlarda oynansa bile iyiymişçesine hatırlanıyor. Romantize ediliyor bana kalırsa. Beton zeminin zararlarını saymaya gerek yok çünkü.

Nba'de sporcuların kullandığı takviye besinler ve ilaçlar avrupada herhangi bir sporcu tarafından kullanılsa dopingden oynayamazlar o yüzden fiziksel özellikler konusunda yaptığınız eleştiye hak verebilirim yine de Lebron gibi oyuncular çok özel oyuncular.Curry konusunda spor otoritelerinin birleştiği bir konu tarihin açık ara en iyi şutörü onun gibisinin bir daha gelmesinin zor olduğu söyleniyor geçtiğimiz ay bir video paylaşmıştı montaj olduğu belliydi ama ona bile insanlar acaba mı demişti çünkü böyle bir sporcu. ;D

Biz de zamanında özellikle okul bahçesinde ve koridorunda kutu kola kutusunu ezerek top oynardık kalorifer petekleri kale olurdu gerçekten insan çocukluğunu özlemeden edemiyor.  :'(

Adimlayarak takım seçme vardı, iki güçlüyü aynı takıma almamaya çalışırdık, 5 te devre 10 da biterdi ama bu durum havanın kararması ile doğru orantılı olabilirdi, biraz erkense 7 de devre 15 te biterdi. Küçükler kenarda bekler, takımlardan birine birşey olursa idarelik oyuna girerdi ama daha çok bakkala gonderilirdiler😁😁😁

Biliyorum çok fazla destek görecek bir görüş olmayacak ama ben sporun ileri teknoloji ve bilim ile geldiği bu son noktada çok daha eğlenceli olduğunu düşünüyorum, zaten amaçları tam olarak aşağı yukarı buydu, doping vardır yoktur bilemem ama insan vücudunun geldiği son noktayı izletebilmek gibi bir hedef. Elbette teknik azaldı, hırs belki eskisi kadar vardır yoktur bilemem, ama fiziksel açıdan bugün baktığımızda Mbappe, Haaland falan gibi isimler normal insanlar değiller fiziksel açıdan, Ronaldo bile sonradan bu kadar fizik yaptı, yirmili yaşlarının başında böyle değildi. Yani o eski pele, maradona, veya zidane, figo, xavi falan gibi dönemler geride kaldı, artık her pozisyonda inanılmaz fizikli ve sürekli body çalışan futbolcular olması bence çok değerli. Bu sayede yetenek + beden eğitimi bir araya gelerek daha iyi bir futbol sunuyor ortaya.

Şişman olan kaleye geçerdi. Sen daha iyi kalecisin derdik. 3 korner 1 penaltı kuralı değişmezdi. Penaltı atışlarında topukla atış yapılırdı. Dövüş küfür ne ararsan vardı bizim mahallede. Maç bittiğinde küfürü unutur kavgayı bırakırdık. O zamanlar meybuzlar vardı. Para da değerliydi meybuzlar ucuz sayılırdı. Su niyetine götürdük meybuzları. Hatırladığımız iyi oldu. Bu meybuzlardan hala var mı ki.

Kaleye kimse geçmek istemediği için biz de kaleciyi hep ikna etmek zorunda kalırdık. Halı saha maçlarında kalecinin parasını ödediğimiz zamanlar bile oluyordu. Kaleci olmak keyifli bir şey olarak görülmüyordu.

Bizim maçlarımız 5'te devre, 10'da biter kuralı ile oynanırdı ama bazı maçlar 10 gol barajına ulaşmadığı için hava kararınca biterdi, yarın kaldığı yerden devam ederdi. Her zamanki sokak arkadaşlarımızla oynadığımız maçlar sessiz ve sakin geçerdi. Başka mahallelerde olan çocuklarla oynadığımız maçların gergin geçme ihtimali olurdu. Küfür ve sert kavga gibi olumsuz şeyler yaşamadım. Çocukluğum sakin bir ortamda uyumlu arkadaşlarla geçti. Kötü olaylar ve kötü anılar yaşamadım. Yaşadığım semt gereği bu açıdan biraz şanslıyım. Yine aynı yıllara dönme imkanım olsa aynı sosyal çevremi etrafımda toplamak isterdim. Bugünden geçmişe baktığımda yaşadığım yılları değerli ve kıymetli yıllar olarak görüyorum

bazı arkadaşlar beton zeminden şikayet etmiş ama bizim futbol oynayabileceğimiz doğrudüzgün beton zemin bile yoktu. çoğu yerden vızır vızır araba geçtiği için rahatça futbol oynayamıyorduk. gerçekten şartlar o kadar kötüydü ki, cami ve sağlık ocağı arasında kalan ve biraz dik sayılabilecek bir bayırda futbol oynuyorduk. öyle ki, burada oynadığımız maçlarda "aşağı tarafta kalan kaleye gol atan kişi topu alır" kuralımız vardı. yani, bizim mahale maçımızdaki en belirgin kuralı imkanlarımız belirlemişti.

boş kaleye abanan acayip tipler de vardı, onlara da "aynı hızla koçum" derdik. ulan zaten deli gibi bayır var, herif (çocuk) topa abanıyordu, millette ne kafa var ya! :)

Kaleye sırayla geçme vardı, 2 gol yiyen kaleden çıkardı, takımdaki şerefsizler  ;D o iki golü en kısa sürede yiyip kaleden çıkma derdinde olurdu hep. kavga gürültü küfür elbette vardı ama dediğiniz gibi maç içinde. hiç unutmam rahat 20 seneden fazla olmuştur, maçtan önce daha herkes tam gelmemişken sefa ile tek kale maç yapalım dedik, sefa da anasının gözü hani herkes takımına istiyor, neyse bir pozisyonda bana tekme attı arkasından omuz falan derken işin ayarı bozuldu tabi, çok geçmeden tam sürat depar atarken buna topla karışık bir girmiştim omuz kırılmıştı o düşmenin etkisiyle. hala beni gördüğünde uzak dur lan benden der kardeşim :)
şimdiki nesillerin asla sahip olamayacağı duygularla deneyimlerle büyüdük biz, mahalle kültürü arkadaşlık samimiyet, bunlar çok önemli değerler ve ne yazık ki git gide ve hızla azalıyor.

Hocam biz asfalt yolda oynardık elektrik direğinin ışıkları altında. Genelde kaleleri iki direk mesafesine kurardık ki kale görünsün. Minyatür kalede taş üstü olayı da meşhurdu bizde. En büyük avantajımız o zamanlar bu kadar çok araba geçmezdi. Bazen yarım saat bazen bir saatte bir geçerdi. Tabi yaşadığımız yerin kasaba olmasından da kaynaklı bir durum idi. Bazen direkte ki ışık sönerdi.  Işık yanincaya kadar devre arası olurdu. 😂
Hey gidi günler bee

akşam ezanı okuyunca maçın skoru ne olursa olsun maç sona erer.