Bitcoin Forum

Hepimiz ölüm döşeğine bir şekilde düşeceğiz. Kaçışımız yok. Ölüm döşeğimizde ne gibi pişmanlıklarımız olacak? Keşkelerimizi şimdiden bilsek hayatımızı farklı bir şekilde mi yaşardık?

Başlığı açmamın sebebi Avustralyalı bir hemşire olan Bronnie Ware'nin hastalarının ölüm döşeğindeki hallerine tanık olup bunların üzerine bir çalışmanın bir hayli ilgimi çekmesi. Pişmanlıkların  daha çok macera, daha çılgın şeyleri yapmamış olmak ne bileyim daha çok seks yapmamak, bungee jumping yapmamak gibi şeyler olacağını zannederdim  :)

Bronnie Ware, palyatif bakımda (ölmek üzere olan hastalarla ilgilenen bölüm) çalışmış. Yani gerçekten de insanların hayatlarının son dönemlerinde söylediklerine tanıklık etmiş.


Çalışmada hemşirenin tespit ettiği 5 pişmanlık:

1. Keşke kendi hayatımı yaşama cesaretim olsaydı, başkalarının benden beklediğini değil. En fazla yapılan şikayet buymuş. Yani insanların büyük bir kısmı başkalarına iyi görünmek için yaşamayı, kendi istedikleri gibi bir hayat yaşamaya tercih etmiş. Ve sonunda bundan büyük pişmanlık duymuş.

2. Keşke bu kadar çok çalışmasaydım. Bunu neredeyse bütün erkekler söylemiş. Bu kadar çok çalışmak yerine aileleriyle, sevdikleriyle ve çocuklarıyla daha fazla vakit geçirmiş olmayı istemişler.

3. Keşke duygularımı ifade etme cesaretim olsaydı. Aşık olup da açılmaya korktuğunuz insanlar olmuştur. İşte bu da en büyük pişmanlıklardan bir tanesi. Hislerini içine atan ve karşı cinse açılmaktan çekinen biriyseniz, açılamadıklarınız için pişmanlık yaşama ihtimaliniz çok yüksek.

4. Keşke arkadaşlarımla bağlarımı koparmasaydım. Bir çoğumuz üzerinden zaman geçtikçe en iyi arkadaşlıklarımızı bile unutuyoruz. Kaç tanemiz ilkokul veya liseden arkadaşlarıyla görüşüyor? Arkadaşlıklara önem vermeyen insanlar ölürken hep arkadaşlarını özlediklerini söylüyorlar.

5. Keşke kendime daha çok mutlu olma izni verseydim. Burada demek istenen eğer mevcut alışkanlıklarınız ile mutlu değilseniz onları değiştirmekten korkmayın. Değişin, değiştirin ve mutlu olmanıza izin verin.

Şunu belirtmek gerekir ki ölüm anında insanların kaybedeceği veya utanacağı bir şeyleri kalmaz. Yani pişmanlıklar gerçek pişmanlıktır. Bu kadar ulaşılabilir olan şeylerin aslında en gerçek pişmanlıklar haline dönüşmesi garip değil mi?

kaynaklar:
https://bronnieware.com/
https://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jul/03/regret-dying-palliative-care-nurse-top-5-regrets-prof-john-ashton

Kamuoyuna: Jim Carrey'in "Bay Evet" filmini izlerseniz aslında bu keşkeler olayını hızlıca çözersiniz. Hayır deyip reddettiğimiz herşey bizlere milyonlarca farklı olasılıklı ve pişmanlıklı hayat çizgisi oluşturur. Ama evet demekte görünürde en fazla 1 pişmanlık oluşturur o da keşke yapmasaydım diye ama o da birçok olasılığa gebedir. Yani birşeyi yaparsan da birçok dalın oluşacağı bir gelecek belirir önünde yapmasanda. Misal hemşirenin öne sürdüğü 5 madde:

1. Keşke kendi hayatımı yaşama cesaretim olsaydı, başkalarının benden beklediğini değil.

-Misal Z kuşağının bu durumu yaşayacağını ciddi ciddi düşünüyorum. Ailelerinin deneyim ve tecrübelerini ciddi anlamda kaale almadan birçok hata yapabiliyor ve bu düzende bir hayat oluşturmaya çalışıyor. Onların baskı kurduğunu düşünerek ciddi anlamda onların tavsiyelerini kulak ardı edebiliyor ve sonra şunu diyebiliyorlar keşke onları dinleseydim de hayatım biraz daha düzgün olabilseydi. Ya ne diyorsun dersen, alın teriyle para kazanmak yerine hızlı yoldan para kazanma telaşesindeler ki haklılar bu ülkede sıfırdan birşeyler inşa etmek zor. Bu durumda legal olmayan yollara sapıp hızlıca zengin olmaya çalışıp en iyi ihtimalle 25-30 yaşında sıfırdan hayat kurmaya çalışmak zorunda kalanlar var ve bu sayı her geçen gün artacaktır. 

2. Keşke bu kadar çok çalışmasaydım.

-2020 öncesinde ev araba almak çok kolayken şimdi herşeyin daha da zorlaşmasıyla insanlar keşke daha çok çalışsaydım diyecekler.

3. Keşke duygularımı ifade etme cesaretim olsaydı.

- Ya da toxic mi toxic birisine açıldıysan ve ananı bırak annanenin büyük ninenden emdiği sütü burnundan getirirse ve keşke hay keşke dilimi eşek arısı soksaydı da açılmasaydım dersen?

4. Keşke arkadaşlarımla bağlarımı koparmasaydım.

- Bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim derler ya hah işte ya arkadaşlarımla bağlarımı koparsaydım diyebileceğin bir noktaya çekerlerse seni?

5. Keşke kendime daha çok mutlu olma izni verseydim.

- Bu mutlulukları pahalı eşyalarda, tatillerde ve lüks restoranlarda bulup yatırıp yapmayıp yaş 35 yolun yarısında keşke kendime bu kadar mutlu olma izni vermeseydim dersen?

Burada negatiflik buluculuk yapmıyorum. Sadece seçtiğimiz herşeyin sonucunun farklı olacağını göstermek istiyorum. Öyle ya da böyle hayatımızın her anında pişmanlık duyabileceğimiz şeyler olacak önemli olan bu pişmanlıkları kabullenip onlarla rahatlıkla yaşabileceğimiz seçimler yapabilmemizde...

Burada hayatının son deminde yaşayan insanların pişmanlıkları var yani seçimleri yapmışlar ve memnun olmamışlar diğer seçimlerin nasıl sonuçlanacağını merak ediyorlar.Belki de diğer seçim onları daha da mutsuz edecek.Bunu bilmiyorlar bilecek vakitleri de yok.Ben öldükten sonra da bir önemi yok dünyadakilerin çünkü benim hayatım sonlanmış.Ben de çalışmaktan şikayet ederdim galiba o kadar yoğun çalışma karşılığı alınan para hak edilenin çok altında kalıyor çünkü.Keşke birilerinin değil kendi istediğim bölümü okuyup, istediğim işi yapabilseydim derim.

Yaşam kısa cebinde paranın olmadığı hergün insana ızdırap gibi geliyor parasız hayat anlamsız dostlar fakirim ama m utluyum diyen hassiktirsin ne kadar kaliteli yaşadığını sansanda hep bir üstü var ve insan açgözlü bir canlı hep daha fazlasını istiyor sorun burada başlıyor bir süre sonra arkana baktığında sanki başarısız birisiz gibi duruyorsun ancak yapabildiklerin sınırlı ve özel biri olmadığın için ek birşeylerde elde edemiyorsun insanoğlu evladını büyütürken büyük hayallerle büyütüyor sanki dünya bambaşka bir yer gibi gösteriliyor yaşlanıncada istediğini yapamayınca pişmanlıklar doğuyor.


Şahsen çok fazla kafaya takmayacaksın umursamaz olmaya çalışacaksın olduğu kadar şuanki yaşıma bakınca çok başarılı biri değilim gibi ama benden kötüsüde olduğu için şükretmek gerekli.

Ölüm beklemek kötü yaşlanıonca insanların ölümün yaklaştığının bilincinde olması dahada kötü bana göre ölüm belli bir yaştan sonra ani gelişmeli.

hepimizin ölüm döşeğinde pişmanlıkları her türlü olacaktır. hatta pişman olmamız için ölüm döşeğine gerek yok, eminim hepimiz çok fazla farklı yaptığımız/yapmadığımız şeyden pişmanızdır. bence önemli olan daha çok yaptıklarımızdan mı yoksa yapmadıklarımızdan mı pişman olacağımız.

yaptığı şeylerden çok pişman olan birisinin dileği belki de daha sakin, daha temkinli bir hayat yaşamaktır. ama sonuçta olan olmuştur ve hikaye burada bitecektir. bence bu o kadar da kötü değil. "en azından denedim" diyebilir bu kişi bana göre.

ama en kötüsü yapamadıklarından pişman olmaktır. ölüm döşeğinde hayattan beklentilerinizi gerçekleştirememiş, kafasındakileri eyleme geçirmemiş, aklındakileri söyleyememiş birisi olmak çok acı vericidir. karşılaştırma için ortaya koyacak bir şeyiniz de yok, sadece yapmamışsınız. tüm hayatınız boyunca belki de "yapsaydım ne olacaktı?" diye düşüneceksiniz.

ölüm döşeğinde yaptıklarımdan pişman olmayı yeğlerim. bu dünyaya bir şeyler denememeye gelmedik herhalde.

Kripto ile ilgilenen bir çok kişinin pişmanlıkları vardır. Ölüm döşeğine gerek yok.
Ben ve benim gibi bir çok kişi keşke 2017 yılına dönebilsem diyordur. Hadi onu geçtik 2021'e dönelim diyordur ama nafile. Son pişmanlıklar çare değil ne yazık ki.

Rahmetli babamın son 3-4 gününü görme imkanım oldu. Asla unutamam. Kendisi akciğer kanserinden vefat etti. Belki büyük pişmanlıkları olmuştur çünkü konuşma fırsatımız olmadı ne yazık ki. Çünkü yoğun bakımda zar zor nefes alabiliyordu.
Eminim keşke sigara içmeseydim demişmidir bilmiyorum ama imkanı olsa yine içer. Yoğun bakıma düşmeden önce sormuştum.
Baba, sigarayı özlüyor musun dedim.
Oğlum özlemez mi insan artık evladın gibi oluyor demişti.
Allah rahmet eylesin. Hâlâ alışamadım 1.5 sene geçti.🥹

Yapmadığımıza pişman olduğumuz şeyleri yapsaydık belki de yaptığımıza pişman olacaktık. Çok da kafaya takmamak lazım.

Ama kendimizle barışık bir hayat yaşayabilmemiz bence çok önemli. Klişe bir söz belki ama hayatımız boyunca en çok birlikte zaman geçireceğimiz kişi kendimiziz. Bu yüzden kendimizi mümkün olduğunca ilgi çekici hale getirmemiz gerekli ki daha kaliteli bir hayatımız olsun.

Başkalarına değil de kendimize iyi görünmeye odaklanırsak pişmanlık sayımızı azaltırız diye düşünüyorum.

Bir gün öleceğimizi bilmek gerçekten çok hüzünlü bir durum. Ben bunu her gün düşünüyorum. Bir gün öleceğiz. Arkamızda hiçbir şey kalmayacak.
O nedenle, kendi isteklerim doğrultusunda yaşamaya çalışıyorum. Kendime, kendim olma fırsatını veriyorum. Ancak bu defa ise para sıkıntı baş gösteriyor :)
Yazar olmak istiyorum. Bunun için çok çalışıyorum. Her gün okuyorum ve blog yazıyorum. imzam üzerinde bloğumu bulabilirsiniz. Ancak yazarlık işinde de hiç para yok. Kuru hayallerle de bir yere varılmıyor. Kendin olabilmek için zengin olabilmek gerekiyor sanırım. Konu konuyu açıyor. Her gün böyle düşüncelerle vakit geçiriyorum. Bir gün zengin olabilirsek, kendi hayallerimizi gerçekleştireceğiz elbette.

Yazarlık özellikle yapay zekadan sonra artık yavaş yavaş sönecek. Maalesef böyle söylemek istemezdim ama gerçek bu. Ayrıca blogları da kimse okumuyor. Eğer yazar olacaksanız forumu aktif kullanın belki yavaş yavaş bir imza kampanyasıyla ufak tefek gelirler elde edebilirsiniz.

Ölüm olayına gelecek olursak ölüm değil ölüm sonrası ne olacağı bizi korkutuyor. Oradan dönen kimse olmadı çünkü. Ama tersine düşünün doğmadan önce de nerede olduğunuzu bilmiyordunuz. Korkacak bir şey yok, biyolojik bir parça olarak tekrar toprağa kavuşacağız. Döngüdeki yerimizi yaşıyoruz.

hergün düşünmeyin bir süre sonra psikolojik problemleriniz olacaktır ölüm tek gerçek doğum gibi o yüzden olabildiğince iyi yaşayın gezin tozun bokunu çıkartmayın ama şunuda unutmayın giderken götüreceğiniz tek şey gördüklerinizdir.

helede aile içinde biri vefat ettiğinde daha zor gelecektir. Zaman herşeyin ilacı olmakla birlikte hiçbirşeye de çözüm değildir.

İyi yaşamaya bakın gerisi boş para pul hikaye şeyler iyi yaşayacak kadar paranız olsun  yeter.