Bitcoin Forum

Aranızda hiç geçmişe ilgi duyan, geçmişte yaşadığı anıları özleyen var mı? Bende bir bağımlılık gibi bir şey bu. Bazen hayallere daldığımda 20li yaşlarımı özlüyorum. Bazen akraba bazen sevgili özlüyorum. Genel olarak şimdi yerine geçmişte yaşadığımı hissediyorum. Bu muhtemelen iyi bir şey değil ama kendimi alıkoyamıyorum.

bu duyguları yaşamanızı sağlayan, özel anlamlar yüklediğiniz güzel anılara sahip olabilirsiniz hocam. çok sevdiğiniz insanlar, aileniz, kaybettiklerinize olan özlem duygunuz ve kavuşmayı arzu ettiğiniz ayrı kaldıklarınız vesaire gibi... aksi halde bir solucan deliği oluşturup moleküler transportasyon gerçekleştirmedikçe böyle bir şey imkansızdır. :) ayrıca, dede paradoksu. :)

Hayatınızı temelden etkilemediği sürece güzel bir şey bence. Ama bunu takıntı haline getirirseniz o kötü.
Geçmişi hatırlamak, geleceği yakalamak... En iyisi bu.

@Pierre 2 hocam geçmişi bu kadar özlemle anmak yaşadığın bu günlerden zevk almanı engeller. Ayrıca yaşlanma belirtisidir. Etrafında dostun arkadaşın azalmaya başlayınca bu tarz hareketler çoğalır. Eskiyi bu kadar arama. o zamanlar geldikçe tersine çevirmen zorlaşacaktır. Bu günü yaşa geleceğe umut ile bak. Nasıl becerirsin bilmiyorum bulunduğumuz durumlara rağmen geleceğe umut ile bakmayı. Sanırım hep beraber çözebiliriz.

Küçükken hep büyümeyi ve en az 18 yaşına ulaşmayı istedim. Çünkü küçükken kafama göre hareket edemiyordum pek. Ben biraz başına buyruk bir insanım. Birilerinin bana karışmasından zerre hoşlanmam. Daha sonra büyüdükten sonra da yavaş yavaş eskileri hatırlayıp özlemeye başladım. Küçükken sokakta oynadığım yılları özledim. Çok mutlu bir hayatımın olduğu yıllardı. Şu an mutsuzum demiyorum tabi ama o zamanlar bir başkaydı benim için.

Geçmiş güzel günleri özlemeniz oldukça doğal ama bunu sık sık düşünerek yaparsanız hem bu günü kaçırmış olursunuz hemde psikolojiniz bu durumdan olumsuz etkilenir geçmişe takılıp yaşamak ruh halinizi bozabilir. Gençlik yıllarımı bende özlüyorum. Oturduğumuz mahallede oldukça yeşil alan vardı bomboştu her yer şimdilerde bakıyorumda neredeyse yeşil alan kalmamış.

Arada bir güzel günleri yad etmek güzel olur ve bu gününüz tadını çıkarın hayat kısa…

Normal şartlarda geçmişi özlemeyen pek insan yoktur bana göre, ben de özlüyorum mesela. Normal şartlardan kasıtım da, mesela çocukluğu ve gençliği çok zor geçmiş, çok kötü olaylar yaşamış insanlar geçmişlerini hatırlamak istemezler. Zaten niye istesinler ki.

Benim gibi birisi daha varmış. Bu konuda yalnız değilmişim. Hocam sebebini bilmiyorum ama zaman geçtikçe hep geçmişe dönük özlem var bende hemde çok fazla. Bazen yattığımda uyuyamazsam eğer çocukken yapraklarım aklıma gelir ( hatırladığım kadarıyla) hatta bana deseler ki geçmişe döneceksin ama ömründen 10 yıl alacağız. Hemen kabul ederim.

Valla ne yalan söyleyeyim, ben de küçüklük yıllarımı çok özledim. Dünya umrumda olmayan, gönlümce eğlendiğim o yıllar gerçekten hatırlanmaya değer benim için. Büyüdükçe insanların sorumlulukları artıyor ve kendine daha az zaman ayırabilmeye başlıyor. Dolayısıyla da insan eski günlerine dönmek istiyor.

Gecmıste hıslerımızı daha yogun yasıyorduk genclıgın verdıgı bı cosku oluyordu kanı delı akıyor dıyolar ya oyleydı kanımız delı akıyordu belkı de bu yuzden bızım genclıgımızı ve genclık anılarımızı ozlememız ve hafızamızda yer etmesı olayı oluyodur ara sıra aklımıza gelmesınden dogal bısey olamaz ancak gecmıste yasamak bıze kazandırmaz aksıne kaybettırır o yuzden ara sıra aklınıza gelmesı ıyı ancak bununla yasamanız kotu olabılır

Bir zaman makinem olsaydı çocukluğuma dönmeyi isterdim açıkçası. O keyifli yılları yeniden yaşamayı isterdim. İyi bir çocukluk dönemi geçirmiş herkes böyle bir şey ister bence. Benim çocukluğumda bilgisayarlar henüz çok güçlü değillerdi. Ben 1 tane masaüstü PC'ye sahiptim. Ama yine de en çok sokakta oynamışımdır PC'ye kıyasla. Şimdi işler tersine dönmüş durumda. Şikayet anlamında demiyorum tabi. Ben teknoloji hastası bir adamım çünkü aynı zamanda da.  :D  Ben sadece zamanla gerçekleşen değişime değinmek istedim.

Geçmişe dair özlediğim tek şey oda ablam. Gerisi hikaye yok geçmişmiş vs miş zaten hepsi hepsi 60-80 yıl arasında birşey yaşayacağız her geçen gün geçmiş oluyor.

Geçmiş neden iyiydi çünki yozlaşmamıştık daha doğaltık pis lanet değildi ortalık. İğrenç haberler duymazdık. Her geçen gün daha iğrenç oluyor  ve geleceğe değil geçmişi istiyoruz.

Yasadigimiz anin tadini cikaramamaktan kaynaklanan bir durum gibi bence gecmisi ozlemek cunku su animiz da gelecegimizin gecmisi olacak ve bugunu anip ozlem duyacagiz   her animizin ozlem duyulacak bir yani var kesfetmeyi bilelim mutlu olalim .

Hocam Allah rahmet eylesin. Ne yalan söyleyeyim sizin adınızı görünce aklıma ablanızın vefat ettiği ve sizin çok üzüldüğünüz geliyor. Kanserden vefat etmişti diye hatırlıyorum. Hocam 2 yıl mı oldu? Benim ölenlere karşı da farklı bir yaklaşımım var.
İzlediğim filmlerde oyuncular kaç yaşında yaşıyor mu öldü mü hep incelerim.
Eğer ölmüş ise hangi mezarlıkta araştırırım. Ölümün soğuk bir yüzü var ama her canlı bu durumu yaşayacak. Allah  hayırlı ömür nasip etsin. Ablanızın mekanı da cennet olsun inşallah

Eğer ablanız vefat ettiyse başınız sağolsun hocam, ablam olsun isterdim her zaman, ablam olmadı, kimisi de bu kısa hayatta etrafından bi haber yaşıyor, elindekilerin değerini anlaması için kaybetmesi gerekiyor, ne acı ki durum böyle, geçmişte özlediğimiz mutlu anıların içinde kimi zaman kayboluyoruz ,

Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Evet kanserden vefat etti lanet bir kanser geldi kısa sürede aldı götürdü. 3 yıl doldu. Abla demek bam başka birşey anne bile demek sayılır.  yokluğunu her zaman hissediyorum evine ilk defa bu bayram gidebildim nefesim daraldı.

Para mara hikaye yaşadığı dönemi kısa süreli bile görmek isterdim.

Şuan onun vefat ettiği yaştayım.

Allah sizlere ve varsa ablanızın çocuklarına sağlıklı uzun ömürler versin inşallah hocam, çok üzüldüm vefat etmesine, son on yıllarda en fazla görülen hastalık kanser oldu, gerçekten tıp bilimi artık bu kansere de çare bulmalı, insanlar amansız hastalığa yakalanıyor, muhakkak vardır bir çaresi ama ne zama bulunur acaba,

Eski dönemde yaşamayı daha doğal ortam olduğu için yaşamak isterdim şehirleşmenin daha az oldu şehirler kıyılar doğal güzellikler görmeğe değerdi. Eski dönemde çelilen filmleri daha dikkatli izleyerek çevre ve doğal ortamları görmek çok güzel oluyor.

Oturupta eski anılara gittiğim zamanlar çok nadir oluyor, eskiler hep güzel gelir insana ama o eskiyi yaşarken hissiyatı öyle olmuyor. @ZekiBeyy eskide yaşamanın artılarıda eksileride olurdu bende isterdim, tıp çok gelişmemiş insan hayatı daha kısa, sürekli tarım yapmalı ve hayvan yetiştirmek zorunluluğu aç kalmamak için bunlar zor tarafları ama en güzeli doğa ile iç içe olmak diyebilirim, bugünün şartlarında şehirden cıkış yaparsanız gene olur aslında bunun içinde belli bir bütçe gerekli.

Artıları eksileri olduğu çok doğru şimdilerde hayat daha kolay teknolojik aletlerlerle her konuda daha fazla zaman kalabiliyor eskiden 3 ay süren işler makina ile 1 - 2 saatte yapılabiliyor.

Eskinin doğal güzelli bambaşkaydı yediğimiz içtiğimiz her ürün daha lezzetli ve kaliteliydi şimdilerde yediğimiz şeylerin ne lezzeti var ne doğallığı var belki doğal olmayan genetiği ile oynanmış koruyucu maddelerle desteklenmiş ürünleri tükettiğimiz için hastalıklar çoğaldı.

Ekonomik durumum olursa şehirden uzak yerlerde yaşmayı istiyorum. 2004 yılında İstanbul da kalmıştım 4 yıl sonra döndüm büyük şehir kalabalık gürültü yoruyor insanı biraz sakinlik sessizlik istiyor yaş ilerledikçe :)

Eskileri analım bu güne bakalım ne olursa olsun sağlıkla olsun :)

Ben ortaçağ'da yaşamak olmasa da onu andıran o havayı estiren yerleri çok seviyorum.

tahta kokusu
fıçı biralar
şarap doğal üzümler
doğal peynirler
üste dikilmiş orjinal elbiseler

güzel bence.

Fazla polyannacı davranıyorsunuz hocam. Orta çağın nesi güzelmiş? Savaşlar mı? Esaret mi? Hastalıklar mı? Susuzluk mu? Açlık mı? Kliselerin barbarca tutumları mı? Engizisyon mahkemeleri mi? Tecavüzler mi? Erkeklerin 30 yaşına gelmeden ölmesi mi? Kadınların doğumda hayatını kaybetmesi mi? Tıpın merhem ve kremlerden öte olmaması mı?

Tahta kokusu istiyorsanız dilediğiniz gibi Karadeniz’de bir ahşap ev satın alıp bol bol kokusunu içinize çekebilirsiniz. Şarap istiyorsanız 50-100 yıllık şaraplar satılıyor zahmet etmeyin orta çağa gidip. Doğal peynirleri de zaten Karadeniz bölgesinde bulabileceğinizi düşünüyorum onu da hallettik. Fıçı biraları zaten birahanelerde tonla içersiniz içe içe bıkarsınız. Üst üste dikilmiş elbiselerin nesine özendiniz kusura bakmayın onu çözemedim ;D

Orta çağın rezalet bir çağ olmasına rağmen, güllük gülistanlık sanıp o çağda doğup yaşamak isteyen insanları anlayamıyorum. Elinin altında imkanlar gırla. İki gün elektrik kesilse isyan edersiniz orada elektrik diye bir şey yok gaz lambası zenginlerde. Karabiberi ülkelerde padişahlara veya krallara hediye diye sunuyorlarmış ;D

En güzel çağlardan birisindeyiz. Ne kadar ekmek o kadar köfte. Yine bu bahsettiğiniz doğal ürünleri bulursunuz  tabi fiyatı biraz daha kapitalist çağa evrilmiş durumda olur.

Geçmişte yaşamaya çok takıntılı bir insanım bunuda tetikleyen fiziki unsurlar var. Misal bir müziktir, bir kokudur, uzun zamandır gitmediğin bir yerdir, uzun ama uzun zamandır görmediğin birisidir. Lise 4'te ilkokulumda mezunlar günüsü gibi birşey yaptı arkadaşlar çoğunluk katıldık okulun her yerinde birisi bir anı anlattı sanki o anı yaşamışız gibi değilde sinemada filmde izlemişiz  gibi hatırladık. Veya çocukluğumda duyduğum bir müziğin melodisi gelir aklıma google a dırıııı dırıııı dırııııı diye melodisinden bile aratıp bulmaya çalışmam olur buluncada o zamanlar gelir aklıma. Koku en beterlerindendir o eskiyi hatırlatan tüm vücuduna zühur ettiren bir etkendir. Kapat gözlerini sanki o günlerdesin. Benim takıntım o günlerin tekrardan gelmeyeceğinden sanki en mutlu anlarımmış gibi hissetmemden.

Insanlar yaş ilerledikçe yada başka bir ifade ile yaşlanınca fiziksel aktiviteler de yavaşlıyor. Çocukluk ve gençlikte yapılanlar güzel bir hatıra olarak kalıyor.  Aslında ozlenen geçmiş yıllar değil gençlik ve çocukluk dönemleri.

Küçük olduğum zamanlardaki yaptığım şeyleri, yaşayış tarzımı vs. çok özledim ben de. Çocuksun ve dünyada ne olup ne bitiyor hiç takmıyorsun bile. En büyük faaliyetin "Bugün ne oynasam?" diye düşünmek oluyor. Hayatın tadını en çok sen çıkarıyorsun. Çünkü büyüyüp bir yetişkin olduğunda artık hayat bambaşka bir hal alacak. O yüzden ben hep en güzel yıllar çocukluk yıllarıdır diye düşünürüm.

Sanırım bende de en büyük sorun bu. Küçüklükte aile büyükleri daha genç ve küçük olmanın getirdiği sorumsuzluk, rahatlık güzel. Ayrıca büyüdükçe samimiyet de azalıyor o eski dostluklar bitiyor. Sevgililer bile değişiyor maalesef çocukluğun masumluğu farklı.

Benim de en çok özlediğim zamanlar 19-23 yaş arası. Gerçekten düşündüğüm fark edebiliyorum şimdi de o zamanlar enerjim vardı. hayat daha güzeldi sanki o zamanlarda. Tabi ülkenin durumu da bu kadar kötü değildi. Daha yaşanılır bir yerdi.

Benim biraz daha eski hocam ya şöyle 12-18 yaş arasını çok özlüyorum ne güzel anılar birikmiş ne güzel anlar yaşamışız belki de insanlığın en güzel ve anlamlı yaşanabilecek çağları çocukluk çağlarıdır insan yaşlanınca dahi çocukluğunu özlüyor

Eskileri ben de çok özlüyorum. Dönüp baktığım zaman hayatımın her döneminde farklı zevkler yaşamışım, farklı arkadaşlıklar kurmuşum. İlkokul, ortaokul, lise, üniversite hepsinde ayrı ayrı ortam, ayrı ayrı güzellikler vardı.
Şimdi'de yaşıyor olmak da güzel, her yaşın ve dönemin kendine özgü güzel anları var. Geçmişte çok takılı kalmak da sağlıklı bir şey değil :)

geçmişte yaşamak demişken bi 10 15 sene öncesinde şuanki yaşımda olsaydım daha güzel şeyler olabilirmiş aslına bakarsak.Geçmişten yaşamaktan kastım bu olurdu.

yoksa geçmiş zaten geçmişte kalmıştır sadece bazı şeyleri değiştirebilirsin onlar da hayatına büyük veya küçük etki bırakacaktır.

Tarih konusunu güzelce anlayarak dinleyerek ögrenip yaklaşık 200 yıl geri giderek o zaman içindeki gelişmelerin paralelinde rahat bir yaşantı sürerdim. Sonuçta yaşayacağım taş çatlasın 100 yıl. O da dediğim gibi rahat bir ortam oluşturursan.

"Gelecege umut azaldikca, gecmise olan ozlem artar"
Nostaljinin ana sebebi bu degildir tabi en onemli sebeplerinden biri budur, dedelerimizden duyardik "yasadiginiz bu zaman, zaman degil bizim zamanlarimizi gorecektiniz..." diye uzayan gazelleri anlamazdik, kulak arkasi ederdik, oysa ne kadar haklilarmis, yenilen icilen gercek gidalar; yasanilan gercek asklar; kurulan dostluklar; pisliklerin tepelendigi; kazanilan paranin gercek para oldugu zamanlari ozlememek icin alzheimer olmak gerek.

1.) Geçmiş düşündüğünüz zaman beyinde çalışan bölgeler hafıza ve duygular oluyor. Bunun haricinde ek başka bir bölüm çalışmıyor.
2.) Geçmişte belirsizlik olmadığı için bu durum rahatlatıcı bir etki yaratıyor.
3.) Geçmişi olduğundan daha iyi hatırlıyoruz.

Sürekli sürekli geçmişi düşünürseniz beyinde bu devreleri her seferide aktif edersiniz. Bir şekilde bundan zevk almaya başlarsanız bu daha da fazla tekrar etmeye başlar. Sonuç olarak  bir bağımlılığınız olur ve gereksiz bir zaman kaybı yaşamış olursunuz. :)

Bunun bir benzeri de hayal dünyasında yaşamaktır. Maladaptive diye bir durum var. Bu insanlar gerçek dünya yerine günün büyük kısmını hayal dünyasında yaşıyorlar. Bunlarla alakalı forumlar vardı ve çok ilginç hikayeler okumuştum.

---

Her iki durumda anda kalmanın tersine yapılan işler olduğu için insana zarar veren durumlar olarak görüyorum. Gerek geçmişle gerekse hayal dünyasında zaman harcıyor oluşumuzun nedeni olarak ben eğitim sistemini görüyorum. Bizler çocukken sıralarda günde 6-7 saat put gibi kıpırdaman sıkıcı derslere maruz bırakıldık. Bu sıkıcı derslerde susup kafamızın içerisinde geçmişe gittik yada hayal kurduk. Henüz körpe zamanlarımızda bunu çok sık yaptığımız için beyinlerimizde bu tarz devreler oluşmuş oldu.

Aslında düşünüyorum da ders aralarında oyun oynarken yada top oynarken vs tamamen o anının içerisinde yaşıyorduk. Yani top peşinde koşarken genelde hayal kuramaya zamanın olmuyor. Okulda put gibi oturmak yerine gerçekten sürekli anda kalabileceğimiz şekilde çocukluğumuzu geçirseydik şuan çok daha sıkı şekilde işe odaklanabilen daha sıkı kafalarımız olabilirdi.

Biraz tuhaf bir bakış açısı gibi gelebilir ama bu sıkıcı eğitim sistemi bize hayal kurmayı ve bundan zevk almayı zorla öğretti. Şahsen bende günlük hayatın içerisinde saçma sapan hayallerin arasında kendimi buluyorum. Ve bunlar sonuç olarak ciddi zaman kaybı yaratıyor.

Geçmiş-gelecek dengesi tam bir paradoks. Zamanın sadece evrende gerekli bir olgu olduğunu ve bunun bir şekilde terse çevrilebildiğini fark edersek, insanlık olarak büyük adımlar atarız ancak bu sefer de geçmişte tarihteki önemli şeyleri değiştirebilirler. Örneğin Müslümanlığın çıkışını engellemek isteyenler olacaktır. Veya dünya tarihine damga vurmuş bir kavimler göçünü gerçekleşmemesi için çabalayacak bir şey düşünün. Bu durumda geleceği de siz tehlike altına atmış olursunuz. Bunu en iyi dark işliyordu. Paralel evrenlerde geçen farklı hikayeler ile farklı sonuçlar oluşuyordu. Geçmiş-gelecek dengesi bozulursa işte o zaman kıyametin geldiğini düşünebiliriz.