"Ölmek ne garip şey anne!"

[wolwoo]

Şöyle bir düşününce hayat çok tuhaf, bugün varsın yarın yoksun. özellikle yakın tanıdığınız biri ölünce herşeyden bir soğuma geliyor insana mezarlık ziyaretleri de yapınca üstüne....................................

https://www.youtube.com/watch?v=tq4Gcbzc2pI

[furylmz]

Öyle hocam ya bazen yatarken düşünüyorum ölüm var falan diye yarın olmamak var falan çok kaptırmış oluyorum kendimi sanki hep devam edecekmiş gibi çok garip duygu empati kurulunca

[wolwoo]

yani düşünsenize o toprağın altına gireceğiz, üstümüzü bir mermerle çevreleyecekler (belki o da olmayacak) ve 7/24/365 gün orada kalacağız, yok btc'ymiş yok siyasetmiş yok iş-güç! hiçbirinin bir önemi kalmıyor, mal-mülk-şöhret-güzellik fayda etmiyor. 

[gorkem19888]

hocam naptınız ya.bunalıma sokmayın ınsanları. aklımıza geldıkce ıcımız bır tuhaf oluyor .o zaman hıc bır seyın onemı kalmıyor.çuruyup yok olacagız .onca emek para pul hıc bırsey ıfade etmıycek

[wolwoo]

hocam naptınız ya.bunalıma sokmayın ınsanları. aklımıza geldıkce ıcımız bır tuhaf oluyor .o zaman hıc bır seyın onemı kalmıyor.çuruyup yok olacagız .onca emek para pul hıc bırsey ıfade etmıycek

kusura bakmayın hocam, şarkılar biraz depresyona soktu, bir de bir arkadaşımızı kaybettik geçenlerde, o geldi aklıma

[Lydian]

bu ve bu gibi depresyondan cikmanin en tatli ve kolay yolu: yardim edin:) bu kadar basit... etrafinizdaki insanlara güleryüzlü olun, her konuda yardimci olmaya calisin (ama enayi olmayin!)... özellikle cocuklara iyi davranin, sokak hayvanlarina iyi davranin (onlarin sizin iyiliginizi suistimal etmediklerinin garantisini verebilirim)

buradan kazandiginiz üc bes kurusun yüzde birini dagitin kardesim, bu kadar zor degil. insanlardan cekiniyor olabilirsiniz; alin kedi köpek mamasi, koyun bulunduklari yere, yesinler... siz de izleyin:) depresyon mepresyon kalmaz, emin olun!

ondan sonra - dilerseniz - ölüm konusunda biraz daha derinlere inebilirsiniz... karsiyaka mi diyeyim, tahtaliköy mi diyeyim, öbürtaraf mi diyeyim...

[mandown]

ha ulan ah ablamı kaybettim ben 38 yaşında toprağa kendi elimle koydum. 1 yıl geçti hala kabullenemedim.



ben ava giderim sık sık balık tutar av yaparım tüfekle de

tuttuğum balığa bakarım yavaş yavaş ölümünü izlerim canım sıkılır ama bu geçicidir bir süre sonra tutmaya kovamı doldurmaya devam ederim onlarda canlı değil mi? doğarlar bir amaç uğruna yaşarlar ve ölürler yok olup giderler nasıl olsa onların dilini anlamıyoruz duygularını bilmiyoruz.

ablam doğdu amacına ulaşmak için çabaladı kansere yenik düştü ve vefat etti hala öldü kelimesini ona yakıştıramam


ölüm ne kadar gerçek olsada bize yanaşmadıkça biz can alsakda  acısını hissedemeyiz. ama hep başınızın ucundadır. Kabullenmek gerek ne olursa olsun ama insan kabullenemiyor işte benim ablam canımdı. mezar başına gider bu geçen 1 yıllık süre içerisinde ne olursa olsun olanları anlatırım ha duyuyormu bilmiyorum.

bence yaşarsın bu hayatta ki sınavın yada her ne ise onu yapar ve gözlerini tekrar açmamak üzere kapatırsın bunun ötesi yok

[wolwoo]

ahiret inancım var, aksi taktirde hayat çok saçma olurdu. film arası gibi bir bitiş, yarım kalan hikayeler, özellikle gençlerde! adalete inanırım, haksızlık yapanların canilerin güzel güzel yaşayıp göçmesi mantıksız...iyilik yapıp iyi insan olup dünyada gram keyif-huzur bulamayanlar var.
arkadaşım olağan bir biçimde evden çıkıyor sabah, ikindi'de toprağa veriliyor, n'olacağımız belirsiz.....

https://www.youtube.com/watch?v=K7z3590-Mt0

neyse! olay dini tartışmaya dönmeden kilitleyelim konuyu