Öncelikle bir şehit yakını olarak diyecek çok şeyim var ancak dile getirmekte zorlandığımdan bugün birşeyler karalayacağım. Amcam 74 Kıbrıs çıkarmasında şehit düşmüştü ne yazık ki yaşımdan ötürü onu tanımak nasip olmadı. Ancak babam amcalarım babannem hatta onu tanıyan akrabalarımdan çokça onun hikayelerini dinlemişimdir. Ki daha önce birkaç farklı konuda bu hususla ilgili birşeyler yazmıştım bir kişiyi şehit olarak vermenin gururu kadar da yokluğunun ağırlığından. Şehit olmak bakın gerçek anlamıyla çok ağır birşeydir bunu tam anlamıyla idrak edebilmek çok zor iken birçok kişi şehitliğin o yüce şanını kolayca ağızlarına alabiliyor olması ve bunu aslında hiçbirşeyi anlamayıp yapmaları gerçekten de üzücü (aslında birçok şey söylenebilir bu konuda ama üzücü demek şimdilik yeterli diyeyim). Bu vatan için, bu vatanın evlatları için, bu vatanın evlatlarının geleceği için çekinmeden canını veren tüm şehitlerimizi rahmetle anıyorum.
Amcanızın mekanı cennet olsun, sizin de başınız sağolsun hocam. Allah tüm şehitlerimizden razı olsun. Ülkemizi kanıyla sulayan nice şehitler vardır ki herbirinin ayrı hikayesi vardır. Gaziantep’te Şahin bey, kadın şehitlerimiz, analarımız. Kurtuluş, dünya ve diğer savaşlarda verdiğimiz şehitler sayesinde bugün ülkemiz Türkiye toprakları olarak hala mevcut. Kıbrıs’ta yüce Türk milleti büyük bir iş başarmıştır. Çıkarmayı sağlayan Bülent Ecevit’ten de Allah razı olsun, şehitlerimizden de…
