Bitcoin Forum

Birbirine benzeyen bu iki söz arasında, vardıkları nokta açısından önemli bir fark var. Birincisi, karşındakinin anlama kapasitesinin düşüklüğü nedeniyle boşa çene yormuş olduğunu söylerken, ikincisi, böyle bir durumda senin bilginle karşındakinin bilgisinin eşitlendiğine işaret ediyor. Yani, sende fazla bir şey varsa da yok hükmünde kalıyor.

Yine Mevlana’nın benzer bir vecizesini bir ara not etmişim: “Senin marifetin karşındakinin aklı nispetindedir.” Sözün kaynağını bilmiyorum, ama eğer çevirilerde hata yoksa, Mevlana yüzyıllar ötesinden diyor ki: “Eğer karşındakinin aklı ne kadar eriyorsa, yaptıklarının hükmü de o kadardır.” Bu söz de, beceri ve uzmanlığımızın düzeyini karşımızdakinin belirlediğini ifade etmiş oluyor.

Öyleyse, ya bizi anlayan, marifetimize iltifat eden birilerini bulacağız ya da susup oturacağız.

Üçüncü bir yol yok mudur?


Not: Forumda sürekli tartışan arkadaşlara gelsin. Direk boş laf salatalıkları geldi aklıma sayısız konudaki :)

Çok güzel bir tespit. Bu ikilemden nasıl çıkılır , sorduğun 3. yol nedir kafa yormak lazım. Bana göre bütün toplumun eğitilmesi ve özellikle empati yeteneğinin kazandırılması bu sorunun çözümünde en kilit nokta fakat bu iş çok masraflı ve zaman alıcıdır. Günümüz Avrupa bu noktaya gelmesi Rönesans ve Reform dan günümüze gelişim gösteren tıpkı blockchain / blok teknolojisi gibi birbiri arkasına eklenerek gelen bu değer ve olgular bütünün meyveleridir. Bana göre her şeyin başı "eğitim" daha doğrusu yapılandırmacı eğitim anlayışıdır.

Tabiki anlatmak istediğini karşı taraf istediği şekilde anlar . Senin doğrun doğruysa tartışarak kabul ettiremezsin sen güzelce anlat anlamazsa er ya da geç bir müsibet ona doğruyu gösterir :)

Ebeveynlerin çocuklarını küçük yaşta sorgulayan bireyler olarak yetiştirmesi gerekiyor. Alakasız olabilir ama platonun mağara alegorisini örnek alabiliriz
Bir mağarada zincirlenmiş mağara çıkışına sırtı dönük köleler arkadan gelen güneşin yaydığı ışıkla duvarda kendi gölgelerini oluştururlar.
Bu gölgelerle mutlu mesut yaşarlar (cehalet mutluluktur)
Özgür sorgulayan bireyler ise zor olanı yapıp zincirlerden kurtularak yüzünü güneşe döner ve gerçeği arar. Hikayenin devamını bilen biliyor zaten  :)
Kısacası kuyunun dibinden gökyüzüne bakan cahiller diyebiliriz zihin dar olunca genişliği idrak edemiyorlar.

Tartışan insanlarda genelde bir "sen ne derse den ulan benim dediğim doğru" durumu var.
Halbuki fikrinizi karşı tarafa kabul ettirmekse tartışmanın amacı, bununla daha baştan yeniliyorsunuz.

Herkesin aynı bilgi seviyesine ve objektif bakış açısına sahip olması beklenemez. Zaten kimse kimsenin aklını da beğenmez. Hemen herkesin kendi doğruları en doğrusudur.
Senin anlatabildiğin ya da bildiğin diyelim, karşındakinin anladığı kadardır ama karşındakinin anlamadığı kadarını hakaret ile telafi yoluna gitmek ne anlatana ne anlamayana bir şey kazandırmıyor. Ne kadar bilgili olursan ol, bilmeyene ya da senden farklı düşünene hakaret edebiliyor, onu aşağılayabiliyorsan bilginin sana en ufak bir faydası olmamış demektir.

Up Bump güncel :) tesaddüf denk geldi güzel yazı üç beş kişi daha nasiplensin dedim.

Okuyunca aklıma direk ponziye giren üyeler ile onları uyaran benim gibi üyeler geldi aklıma. Biz diyoruz katılmayın paranıza azık olur adamlar erken katılsak ne olur tok patlamadan yetişelim anlatamıyoruz. Adamlar saatli bombanın üstüne koşuyor zannediyor ki zamanında patlayacak adam uzaktan kumanda ile bir patlatıyor güm paralar çöpe.
Mevlana çok iyi bir söz söylemiş gerçekten düşünce yapımız ve deneyimlerimiz uymadığı için karşıdakine bu durumu bir türlü anlatamıyoruz.

Bu yüzden cahil insanlara nekadar doğru öğretmeye çalışsanızda, öğretemezsiniz. Dediğim dediktir.

Adam ne kadar güzel ve doğru bir söz söylemiş. Gün içinde bir sürü insan ile bu durumu yaşıyoruz sen başka bir şey diyorsun adam he he yapıp yine bildiği gibi devam ediyor gerçekten bazı kişilere söylediğin sözü işlemek çok zor.

çoğu haklı insan da bu yüzden derdini anlatıp hakkını savunamıyor ya hele ki türk toplumunun baskıcı yapısında karşındaki insan beyninin yettiğine kadar inanıyorsa ve söz sana geçen biriyse yandın demektir

'Asla bir aptalla tartışmayın, sizi kendi seviyesine çeker ve sonra teceübesiyle sizi yener'
Mark Twain
Bu söz herşeyi açıklar nitelikte olmuş

Başkasını dinlemeyi bilmiyoruz ki herkes kendi bildiğinden şaşmıyor başkalarının dogrusunu kabul etmeyip hep kendi bildiğini öyle olması gerektiğini savunuyor hep bir bencillik üstünlük söz konusu  ben bilirim havalarında boş tenekeden ses çok çıkar bilğili insanlar olur olmaz yerde konuşmazlar az konuşur öz konuşurlar

Bence kesinlikle üçüncü bir yol yok . Çünkü, insanlar sadece anlamak istediklerini anlarlar. Bu sebeple , anlaşılmak için yeni yöntemler aramaya gerek yok. Siz doğru bildiğinizi söyleyin geçin anlayan istediğini anlamakta özgürdür.

işte tam da bu yüzden önce küfrü basacaksınız

sanal ortamda yemiyor da

gerçek hayattan örnekleyim


birine laf anlatmaya çalıştığınızda dinlemez , kesinlikle dinlemez amk çocuğu

ama o salak salak konuşurken , -yaa kes avradını .. diye bi cümle attırınca

 bi şok oluyo , n olduğunu niye bi anda küfür ettiğinizi anlamaya çalışıyo

o sizin niye küfür ettiğinizi anlamaya çalışırken , anlatacağınız şeyin anlatın hemen

bi anlık algısı açılıyo ibnenin , o andan yararlanıp dalın

kafamda nedense şu cümle canlandı nasıl bir serbest çağrışım olduysa artık bende anlamadım  :)

ferrari ye bineceğiz ki insanlar görsün, aaa bunun ferrarisi var desin. yoksa ne gereği var ferrarinin amk

bu yüzden bi aptalla tartışırken dışarıdan aptal olarak görünürsünüz.

kesinlikle cok cok dogru bır soz ınsanlar bızım ne demek ıstedgımıze bakmaz da kendılerı ne duymak ıster ona bakar

Sen ne kadar uğraşırsan uğraş karşındaki seni anlamak sana hak vermek isterse anlaşabilirsiniz. Aksi mümkün değildir. Ne kadar iyi niyetli olursan ol karşılığını bulmadıktan sonra hiçbir önemi kalmıyor.

Aynen öyle, sen ne kadar anlatırsan anlat karşındaki anlamak istediği gibi anlar

Kelimelere farklı anlamlar yüklüyoruz. Bu çok normal. Karşındakinin anlayacağı biçimde anlatmak lazım.

hayatta kendime örnek aldığım ve konuşurken düşündüğüm ve ona göre kendime çeki düzen verdiğim bir söz

Belki de söylemeyi beceremiyoruz. Olabilir.

hayır kesinlikle bu sözlerden bu söz çıkmıyor bence söylediklerini anlayan anlayabilecek biri olması önemli çünkü öbür türlü bir anlam ifade etmeyecek marifetlerimize iltifat eden birinin hayatımızda yeri olması gerekmiyor yaptıklarımız eğer gerçekten kayda değer şeylerse ancak o zaman bir mana kazanır o iltifatlar

Aslında o söz karşındakinin işine nasıl geliyorsa olacak.

çoğu zaman kendi kendime söylediğim cümle allah söylettirmesiN'.

Kesinlikle doğru bir laf hatta bir filozofun lafıdır bu.

Çok önemli bir laf bu, aynı zamanda bir şeyleri fark ettiğinizin resmidir.

valla karşıdaki anlayışsız, ya da anlayışı kıt olursa çok problem oluyor.

Ben de çok çektim anlamak istemeyen, anlamamakta direnen insanlardan.

insanlar bazen bilerek anlamak istemiyorlar, kasıtlı yani, çıkarlarıyla çatışıyor o yüzden anlamamış gibi davranıyor.

Anlıyorlar anlamamazlıktan geliyorlar. İşine göre davranış kalıbı var.

Bu durum kesinlikle öyle, bazen kelimeler kifayetsiz kalıyor.

Haklılığı tartışılmayan bir söz bence çok doğru ifade edilmiş durum siz hangi materyalle susarsanız sunun yalnızca karşı tarafın anladığı kadardır sözleriniz

Bazen konuşmadan anlaşmak güzel, bazen dert içinde oturur kalır.

etraf anlayışsız insan dolu bu çok kötü bir durum.

bazı kişilerde çok bilmişlik yapıyor

Böyle olduğunu bildiğin halde ısrarla asla anlamayacak biri ile konuşmak zorunda hissetmek, onun anlamasını istemek anlayabileceğini ummak iste muhtemelen en kötüsüdür.

Noktasina, virgulune kadar katildigim söz. Bir konuyu saatlerce de anlatsan , bilimsel kanitlarla da ifade etsen karsindaki ne anlamak isterse onu anlar. Bu sebeple bosuna nefes tuketmeden , anlatip gecmek lazim.