Ölüm - Duyular - Bilinç

[yslyv]

Geçenlerde okuduğum bir makale ile biraz canınızı sıkayım. Ölümle alakalı bana çok ilginç gelen ve tüylerimi diken diken etmiş bir bir şey;

Ölüm anında önce dokunma ve görme hissini kaybediyoruz, en son duyma yetisi gidiyor.

Hatta kalp durduktan bir kaç dakika sonra sesler hala algılanabilir durumda oluyor.

Yani ürpertici olan ve psikolojik sınırları zorlayan şey insanın son bilinç kırıntılarında kendi ölümüne tanıklık etmesi.

Yakınlarınızın feryatlarını işitiyorsunuz veya hastanede doktorun hastanın ölüm saati 09:55 dediğini.

Bu hem bilimsel hem de duygusal açıdan gerçekten sarsıcı bir şey değil mi?

Kaynaklar ve çalışmalar:

"4 ülkede, yaşam desteği kesilen 567 hastadan alınan EEG kayıtları incelendi.

Bazılarında ölümden 30 saniye önce ve 2 dakika sonrasında gama dalgalarında ani artış görüldü.

Gama dalgaları, bilinçli farkındalık, hafıza geri çağırma ve yoğun duygusal deneyimlerle bağlantılı."

https://www.eurekalert.org/news-releases/1001625

https://www.freethink.com/health/gamma-waves-dying-brains

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kısa başlığımı Bulgakov'dan Master i Margarita'da geçen bir diyalogla bitireyim. Hem de kitap tavsiyesi vermiş olayım.  

"Evet, insan ölümlüdür, ama bu en kötü şey değildir. Korkunç olan, insanın bir anda ölüvermesidir."

[Balmain]

Hz. Muhammed'e hadislerinden birisi aklıma geldi aslında çokta hadis bilen bakan birisi değilim geçen günlerde birisi söylerken duymuştum hoşuma da gitti. Lezzetleri yok eden ölümü çokça hatırlayın sözü aklıma geldi. Ölümü hatırlamak iyidir diye düşünüyorum bende. Ölüm tefekkürü, insanın kendi kusurlarını görmesine ve nefsini kontrol etmesine yardımcı olur. Korkunç olan insanın ölümü unutup sanki sonsuza kadar yaşayacağını sanıp her haltı yemesidir. Ölüm anını düşünürseniz, hatırlarsanız bence ölümle barışırsınız ve bu da ölüm korkusunu azaltabilir. Kitap tavsiyesi içinde ayrıca teşekkürler.

[Uhde]

Ben de ölüm üzerine okuduğum en etkili tanımı paylaşayım o zaman 

"Ölüm yolun sonuna yerleştirilmiş bir aynadır. arkasındaki sır nedeniyle, öbür tarafı göstermez. bu tarafı gösterir. yürünen yolu. yani yaşamın kendisini"

[Black Mbaye]

Özlü söze gerek yok işte, her ölüm erkendir. Kişinin kendi kıyameti, ölümüdür. Ölümü düşünerek eğer hayata tutunsaydık emin olun her şey çok daha kolay olurdu. İnsanlar hiç ölmeyecek gibi davranıyorlar halbuki her an ölüm ensemizde soğuk soğuk bekliyor. Ancak yakınımızdan birini kaybedince tam işlemeye başlıyor içimize.