Bazı diziler vardır öyle tek bir defa izlemek yetmez. Bazen 1 gün içinde koca bir sezonunu bitirebilirsiniz, PC başında yemek yerken rastgele bir bölümünü açar onun eşliğinde yemeğinizi yersiniz, evde spor yaparken TV'den açar izlersiniz... Öyle ya da böyle izler izler doymazsınız. Böylesine yoğun ilginize mahzar olan bir dizi var mı?
Benim için bu dizi kuşkusuz “The Sopranos”. Son 5 yıl içinde toplam 7 kere baştan sona izledim. Evet, tam 7 ve pişman değilim! Toplam 6 sezon, 86 bölüm, onlarca karakter ve yan hikâye ile bu dizi tam bir şaheser. Yüzeysel bakıldığında basit bir mafya dizisi gibi görünse de, The Sopranos aslında “adamlık” kavramına dair tüm detayları sorgulayan bir belgesel. Bir erkeğin doğumundan ölümüne, başından geçebilecek her türlü zorluk bu dizide işleniyor. Her bölüm adeta erkekler için bir hayat dersi kolajı niteliğinde. Olaylar öyle derin işleniyor ki empati yapmamak, "ben olsam ne yapardım? Bu sorunu nasıl çözerdim?" diye kendini sorgulamamak mümkün değil. Toplam 86 saatte dizinin işlediği temalar arasında beni en çok etkileyenler; varoluşçuluk, ahlak ve ahlak kavramının göreceliliği, kardeş ilişkileri, çocukluk ve çocuk psikolojisi, ergenlik, evlilik, arkadaşlık kavramı... Şunu da ekleyeyim; diziyi izlerseniz İtalyan aile yapısı ile Türk aile yapısının ne kadar garip bir şekilde birbirine benzediğini kahkahalarla öğreneceksiniz. Dizi tamamen ABD’de geçmesine rağmen karakterler bize çok yakın, zihniyet bizim insanımızla neredeyse aynı. Üstünde beyaz atleti, kolunda ve boynunda altın kolyesi, göbekli ve kel bir baba figürünü de yabancı dizilerde kolay kolay göremezsiniz!
