Arkadaşlar herkezin bir anısı olduğuna eminim mesela benim cocukluk aşkım vardı o zamanlar ilkokul 4 yada 5 e giderdim hep onun geçmesini beklerdim kapıdan ama gel gelelim bir türlü karşısına geçmeye cesaretim yoktu en son karar verdim ders çalışma bahanesini bulup kendimi onların kapıya attım.
Dışarı cıkınca da tüm aklımdakileri unutup sadece ders kitabı isteyebildim
ne üzücü değilmi sonra onun kitabı alıp içine sevdiğim onla alakalı herşeyi yazdım ve ona verdim yine kitabı belliki okumuş sonra bidaha benle konuşmadı hiç, ne oyun oynayabildik ne bişe gel zaman git zaman orta okula geldik ama tüm arkadaşlarım o zamana kadar onla çıktı bir ben cıkamadım.
Kara bahtım gibisi yoktur ama sonra intikam aldım.
Tüm kızları etrafıma topladıım sonunda oda gelmişti yanıma benle ilgilenmeye başladı bu zamana kadar benii farketmeyen o farkedilir olmuştum bir anda sevineyimmi üzeleyimmi karar veremiyordum.
Biraz da özgüvenim artmıştı zaman içinde bende ilgilenir oldum ama eski aşk yoktu bende sadece intikam duygusu vardı orta 3 te çıkmaya başladık peşimden koşturuyordum artık.
Ve sordum neden benimle ilgileniyorsun artık, eskiden sana kitap vermiştim saf duygularımla aşkımı yazdığım, senden bir karşılık beklemeden, ama sen bana tavır aldın bidaha konuşmadın.
>Ne oldu şimdi
Cevap veremedi
O zaman cocuktum korkmuştum şimdi korkmuyorum,
Ama şimdi ben korkuyorum herkezin oldun en son bana geldin şimdi s... git sadece dedim içimdeki ateşi söndürdüm..
çok ağladı bir yandan üzüldüm ama haketmişti... hiç unutmuyorum o anıları.
