Ekşide gördüm paylaşmak istedim.
herkes vefattan intihardan söz etmiş de; ben elemanın yaşantısına da en az ölümü kadar üzüldüm.
şu sözlükte birçoğumuz işini, maaşını, yaşadığı yeri, kıyafetlerini, bindiği arabayı, kahvaltısını vs. beğenmeyip hayıflanıyor. kapitalizmin kölesi olduk vs. diye zırlayıp duruyoruz. haksız da sayılmayız eyvallah da...
böyle hayatlar da var lan..
adama baksana abi, gece sabaha kadar inşaatta bildiğin ağır işçilik yapmış, sabah gün ağarmış, iyi bir kahvaltıyı hak ettim diyor kurduğu yer sofrasıyla çektirdiği fotoğrafta.
o yemeği birçoğumuz beğenip de yemez...
ne bileyim, senin benim yediğim şeyleri yiyememiş, senin benim içtiğim kahveleri içememiş, o okullarda okuyamamış, hatmettiğimiz kitapları görememiş bile, sevdiceğinin saçlarını koklayamamış, senin benim izlediğim dizileri, filmleri izleyememiş, nargilesiyle maç keyfi yapamamış, kabul görmemiş, dışlanmış ve daha nicesi...
bizler taşak kebabı yaparken bu garip en güzel çağlarında ağır işlerde ucuz paralara çalışmış, birçoğunuz böyle tiplere bakıp kıro diyor ama adamlarda hiçbir bilgi, birikim, tecrübe, vizyon, bilinç yok ki.
hayvandan birkaç tık ötede, zorla hayatta kalabilmiş bu garipler.
sonra götüboklu bir kız beğenmiyor; kalbini kırıyor. zaten neyle hayata tutunmuş ki bu garip; o incecik yaşam bağını bir kurşunla sonlandırmış.
gencecik çocuk ölmüş, ölmüş ölmesine de...
bu adam(lar) hiç yaşamamış, yaşayamamışlar ki..?
allah'ım, merhametine, adaletine, rahmet ve bereketine sığınıyorum.
biraz da garibanın yüzü gülsün, varsın ben yarım porsiyonla doyayım, razıyım be :/
Amin hocam, eline sağlık, duygularımı dile getirmişsin..
İnsanın içi acıyor, elden birşey gelmiyor.. Ülkemizin koşulları hiç iyi değil..
