bir konu açmıştın oradan dikkatimi çekmiştin. 1 yılda 3 btc biriktirmek gibi bir planın vardı o gün de demiştim hedefinin olması güzel ama dengesini sağlaman lazım diye. ha yanlış anlama ben sana demiştim demek için veya işte ben biliyordum diye böbürlenmek için söylemiyorum bunu, yanlış anlama beni. yazıyorum çünkü bana çok benziyor bazı özelliklerin.
derler ya hani bir musibet bin nasihatten iyidir diye bu olayda senin için güzel bir musibet oldu. acı ama böyle bir olayla karşılaşman seni olgunlaştıracak. çözümü forumdan uzaklaşman veya yaptığın şeyleri kestirip atman kaçman değil. bana göre sorun senin yaptığın ticaret değildi. sorun senin hayallerinin hayatının merkezine koyman idi. merkezine koyduğun için bir anda önceliklerin değişti. senin için bu önemli değildi fakat etrafında ki insanlar bunu senin gibi anlayamadı senin gibi düşünmedi ve patlamalar oldu. eğer sen hayatında ki dengeyi kurmayı öğrenemezsen bundan sonra başka bir işle ilgilendiği zaman yine buna benzer patlamalar yaşayacaksın.
hayatının merkezinde olması gereken şey para olmamalı veya iş, kadın, aile de olmamalı hayatının merkezinde sen varsın ve etrafında diğerleri olmalı. bunların arasında da mükemmel bir denge. bu dengeyi oturttuktan sonra bu tip atakları en aza indireceksin ve hedefine ulaşırken karşına saçma sapan engeller çıkmayacak, senin moralini emmeyecek ki kendini pozitifte tutabileceksin.
hedefin olacak bunun yanında hedefciklerin de olacak onları böleceksin parçalayacaksın küçücük olacak, olacak ki ulaşman kolaylaşacak olacak ki esnek olacaksın bu da seni daha az yoracak. şöyle düşün anyalyadasın hedefin ankaraya gitmek. sen bi rota belirleyeceksin kendine ankara aklının bir köşesinde olacak ama öncelikle burdura veya ıspartaya varmalısın varınca bi soluklanırsın sonra afyon da bi sucuk ekmek yersin bu şeki
bu arada teşekkürler yakın zaman içinde kendimi hiç ölçmemişim. düşününce kendimde kötü diye bildiğim bazı özelliklerimi beslemişim. gidip kendimi kontrol edeyim.
Yazınızı okudum. Dayanamayıp yorum yapmak istedim. Gerçekten beni okumuşsunuz, ben hayatımın merkezine hayallerimi koydum ve kaybettim. Sevgilimle ilgilenemedim, hatta hiç kimseyle hep kafam başka bir yerdeydi. Zaman şu geçen zaman var ya son 1 yıldır anlamıyorum. Bir gün kalkıyorum yağmur yağıyor bir gün kalkıyorum güneş açmış sonbahar mı gelmiş ama ne kadar da çabuk. Daha geçen gün ilkbahardı. Takip edemiyorum ben durmuşum kilitlenmişim etrafımdaki her şey akıyor. Her şey çok hızlı ruhum yaşlanmış. Zamana yetişemiyorum. Anı kaçırdım. Anı yaşamayı unuttum. Sevgilim bana böyle birini artık hayatında istemediğini söyledi uzak dur dedi ve bu lafından sonra mesaj atmadım bir daha da atmayı düşünmüyorum. Aslında böyle biri olmamda onunda payı var zira kendisi öğretmen olmamı atanmamı çok istiyor ve mutlaka atan diyor ben ise atanamayınca daha da psikolojim bozuldu, madem atanamayacağım para kazanırım ve başka yönden geliştiririm diye düşündüm. Bitcoin herkes için sunduğu fırsatlar beni cezbediyordu. En azından bitcoin ile biriktirip belki 5-6 sene sonra zengin olursam onunla 27-28 yaşımda hemen evlenirim ve kendi işimi kurar ailemi geçindirirdim. Ne saçma fikirlere kapıldım bilemezseniz hep hesap kitap işleri paramı harcamayıp sırf bu hayaller için bitcoin biriktirecektim. Hedef 3-4 bitcoin kenera atmaktı. Gelecekte 3-4 bitcoinim olacak 1 tanesi ile ev 0.5 tanesi ile araba 1 tanesi ile araba alacaktım
Ne saçma ama. Böyle biri değildim böyle biri olmak istemezdim ama bu oldum. Hayalperest ve boş biri. Şimdi sımsıkıya sarıldığım o saçma hayallerim uğrunda sevgilimi feda ettim. siz o hayalleri bırakıp hayatın merkezine kendimi koymamı istiyorsunuz gerçekten zor bir durum ama başaracağım, dağıttım kendimi bu aralar toplanmam gerek farkındayım. Sıfırdan başlamam gerek her şeyiyle mesela iyi bir iş sahibi olmak için çok fazla çalışıp kendimi geliştirmeliyim. BİLİYORUM.
Yeni bir hayata başlayacağım. Bu lanet fikirlerin olmadığı bir hayat.
