Bence, bir insanın neye inandığı değil ne yaptığı ve nasıl yaşadığı önemli olan. İnançlarını ön plana çıkartarak yaşamaya çalışmak ise bir kitlenin mensubu olduğunu sürekli ve baskın şekilde ifade ederek o kitleden destek ve güç almaya çalışmak olarak yorumluyorum ben.
Buda ardında çıkar olan bir durumdur. Eğer Allah var ise ve onun ile kulu arasında bir gönül bağı var ise zaten Allah kulunun içini biliyordur dimi ? Böyle deriz hep zaten. Peki o halde 2 de 1, ben müslümanım, ben yahudiyim, biz böyleyiz, şöyleyiz, Müslüman kardeşlerimiz falan diye hitabetlerde bulunmak niyedir ? Bu söylemlerin altında yatan hissiyat aslında fanatikçe mensubu olduğun topluluğu savunmak, öne çıkartmak ve bu topluğun parlayan bir yıldızı olduğunu diğerlerine göstermektir.
Ben tek tanrılı düzene inanan bir insanım, tanrıya olan inancım su götürmez bir gerçek ancak ateist olan kişilerin neden sürekli olarak tanrının olmadığını kanıtlama çabasında olduğunu anlayamıyorum.........
Kısmen yazdığın post içinde kendin cevabını da vermişsin, bende ekleyeyim. Bu dediğini her ateist yapmaz. Maksatı show yapmak olanlar yapar. Aynısı inançlı kesimde de vardır. Sürekli Allah'ın varlığını ispat etmeye çalışan şahıslar vardır.
Aklı başında bir ateist (Buna kabaca gerçek ateistler diyelim ) zaten var olmadığına inandığı bir şeyin, yokluğunu ispatlamaya çalışmaz. Çünkü zaten yok olan bir şeyin yokluğunu ispatlayamaz. Aynı şekilde gerçekten gönül bağı ile Allah inancı olan kişiler de sürekli Allah vardır, Allah vardır diye bir ispat çabasında bulunmaz. Çünkü Allah var ise onları zaten görüyordur ve bu inançlı kişilerde bunun farkındadır.
Allah her ne kadar güzel bir fikir ise de, varlığı da yokluğu da ispat edilemeyen bir paradoks gibidir. Bu neden ile de zaten inanmak yada inanmamak var.
Cennet, cehennem ve sonsuz yaşam her ne kadar güzel bir düşünce ise de, oda ispat edilemez. (Ve bana çok insansı yapım bir fikir gibi görünüyorlar).
İnsanlar yaşamları boyunca genellikle otomatik olarak inandıkları şeylerin gerektirdiklerini yapar.
Örnek olarak, birinize desem ki; "Elini şu kor ateş dolu sobaya sok elin yanmayacak." muhtemelen bana inanmayacak ve inandığı şeyi yapacaktır. Yani elini sobaya sokmayacaktır. Çünkü ateşin elini yakacağına inanmaktadır ve bunun kanıtları da vardır.
Fakat benim anlamadığım bir şey ise, toplumun %90 dan fazlası sorsan müslümanım der ve inançlı olduğunu söyler. Ama inancının gerektirdiklerini yapmaz.
Din kuralları keskin çizgiler ile belirtilmiştir kitaplarda. Nedir bu inancın gerektirdikleri ?
En basitinden imanın şartları, islamın 5 şartı ve ibadetlerin kabul olma şartları olarak belirtilmiştir bunlar. Adı üzerinde ŞART koşulmuş şeyler var.
Birde yapılmaması gereken günah olanlar var.
Ee şimdi ben etrafıma bakıyorum herkes inançlı, müslüman. Ama kimi bu şartları yerine getirir iken büyük çoğunluk getirmediği gibi üzerine de bir dolu günah işliyor. Karı kız muhabbetleri, alkol, uyuşturucu, evlilik dışı ilişki, zina, faiz ile kazanç sağlama vs vs. E hani müslümandın ? Hani Allah a inanıyordun ? Caminin yolunu bilmez, haftada 1 banyo yapar yada onuda yapmaz pis pis gezer, oruç tutmaz.
Nasıl müslümanlık bu nasıl inanç? Tamam böyle yaşamakta yine inanç. Ama sen neye inanıyorsun? hangi din hangi allah ? Yok öyle bir din ve Allah.
Çoğu işine geldiği gibi bir Allah ve din yaratmış kendine ona inanıyor. Sonrada inançlıyım, müslümanım diye çemkiriyor.
Yok efendim Türk tipi müslümanlık yok Arap tipi. Kuran da böyle bir şey yok onu söyliyeyim. Oldu olacak daha kategorize edelim ve Ege tipi Akdeniz tipi müslümanlık olsun. Hatta şehirlere göre. Pff olur mu yani öyle şey ?
Şimdiye kadar okuduğum kitaplar; 2 kere Kuran-ı kerim, 1 kere incil, matta, luka, yuhanna, markos. Bir ara Tevrat okumaya da yeltenmiştim bitirmedim. Okuduğum bu kitaplarda hiç dinlerin coğrafi lokasyonlara göre serbestçe yaşanabileceğinden bahis yok. Eee peki o zaman bir inancın mensubu olduğunu söyleyip ama onu böyle serbestçe, işine geldiği gibi, kafana göre yaşamak neyin kafası ?
Biraz önce içi ateş dolu sobaya elini sokamayan sen, (Elinin yanacağına inandığı için) şimdi işlediğin büyük günahlar ile cehennemde yanmayı göze alabilecek kadar ya aptalsın, ya çok delikanlısın buna değer diyorsun, yada kusura bakma ama sen İNANÇLI falan değilsin. Hiç bana Allah, kitap, müslümanlık, islam diye sallama o zaman. ... "....Derim ben adama".
Ben inançsız bir insan olarak, (Ateist yada ne derseniz) inançlı görünen bu tayfanın yaptıklarına akıl erdiremiyorum.
Ve böyle kaypakça yaşayıp cennet hayali kurmaktansa. İnançsız olarak yaşar ve hak ettiğim yer sırf inançsız olduğum için; Var ise cehennem ise ona razı gelirim.
