9/11 – tropami wielkiej forsy

[poptok1]

9/11 – tropem wielkiej forsy I/II

Z okazji zbliżającej się rocznicy "zamachu", postanowiłem przygotować niniejszy, dwu częściowy materiał tematyczny, analizujący wydarzenia z punktu odniesienia finansowego, tak rzadko poruszany nawet alt-mediach. Tłumaczenia materiałów wideo oparłem o transkrypcję maszynową, więc może zawierać nieścisłości. Zapraszam i życzę "miłej" lektury.

      Zapomnij na chwilę o wszystkim, co powiedział ci telewizor o 11 września 2001 r. Zamiast tego zadajmy sobie jedno pytanie: Czym był 11 września? Okrucieństwem o charakterze terrorystycznym? Atakiem na Amerykę? Pierwszą salwą w nowej wojnie? „Dniem, który wszystko zmienił”?
Pytanie może wydawać się trywialne, ale to, jak na nie odpowiemy, ma kluczowe znaczenie. Decyduje o tym, jak będziemy kontynuować śledztwo co do tego dnia. Pozbądźmy się emocjonalnej retoryki i wywołujących strach obrazów, to z czym pozostaniemy to prosta prawda: 11 września był przestępstwem. Podobnie jak w przypadku każdego przestępstwa, istnieje jeden nadrzędny trop, którego detektywi muszą się trzymać, aby zidentyfikować sprawców: śledzić trakt pieniądza.

Napad

W 1998 r. Władze portowe Nowego Jorku i New Jersey zgodziły się na sprywatyzowanie World Trade Center, kompleksu wieżowców biurowych na Dolnym Manhattanie, których były właścicielami i którymi zarządzały od czasu ich budowy w 1973 r. W kwietniu 2001 r. Osiągnięto porozumienie z konsorcjum. inwestorów na czele z Silverstein Properties, a 24 lipca 2001 r. Larry Silversteinem, który był już właścicielem World Trade Center Building 7, podpisał 99-letnią dzierżawę na Twin Towers oraz Budynki 4 i 5.

Dzierżawa opiewała na 3,2 miliarda dolarów i została sfinansowana z pożyczki pomostowej od GMAC, oddziału General Motors zajmującego się kredytami komercyjnymi, a także 111 milionów dolarów od Lloyda Goldmana i Josepha Cayre'a, indywidualnych inwestorów w nieruchomości. Silverstein Properties dołożyło tylko 14 milionów dolarów z własnych pieniędzy.

Umowa była pod wieloma względami niezwykła. Chociaż zarząd portu pokrył tylko 1,5 miliarda dolarów ubezpieczenia za kompleks WTC, który wcześniej tego roku wyceniono na 1,2 miliarda dolarów , Silverstein nalegał na podwojenie tej kwoty, ubezpieczając budynki na 3,55 miliarda dolarów. Broker ubezpieczeniowy Silversteina walczył o zapewnienie tak dużej ochrony i ostatecznie musiał podzielić ją między 25 różnych dealerów . Negocjacje były na tyle intensywne, że w dniu 11 września 2001 obowiązywały jedynie przedwstępne umowy ubezpieczenia, były one jeszcze finalizowane do końca września.

Grupa Silversteina otrzymała również wyraźne prawo do odbudowy konstrukcji, jeśli zostały by one zniszczone - a nawet do zwiększenia ilości powierzchni handlowej na terenie, jeśli odbudowa miała by miejsce.

W ciągu kilku godzin od zniszczenia Twin Towers, Silverstein rozmawiał przez telefon ze swoimi prawnikami , próbując ustalić, czy jego polisy ubezpieczeniowe mogą „zinterpretować ataki jako dwa osobne zdarzenia podlegające ubezpieczeniu, a nie jedeno”. Silverstein spędził lata w sądach, próbując wygrać 7,1 miliarda dolarów ze swojej polisy ubezpieczeniowej o wartości 3,55 miliarda dolarów, a w 2007 roku zakończył procesy z 4,55 miliardami dolarów , największą, jednorazową ugodą ubezpieczeniową w historii świata. Zaraz po ogłoszeniu umowy Silverstein pozwał United i American Airlines o kolejne 3,5 miliarda dolarów za ich „zaniedbanie” w atakach z 11 września, które zostało odrzucone przez sądy, ale nadal jest przedmiotem apelacji .

Być może nawet bardziej skandaliczną jest tajna umoa z 2003 r., między Fartownym Larym a Zarządem Portu. Zgodził się oni spłacić 80% ich początkowego kapitału z tytułu dzierżawy, ale pozwolił grupie Silverstein zachować kontrolę nad placem. Umowa przyniosła Silversteinowi, Goldmanowi i Cayre 98 milionów ze 125 milionów dolarów, które odłożyli na dzierżawę, i dalsze 130 milionów dolarów wpływów z ubezpieczenia, które zostały przeznaczone na odbudowę terenu.

Ostatecznie Silverstein zyskał na atakach z 11 września do 3,5 miliarda dolarów, a to wciąż rośnie.

To jednak tylko „mały” skok na ubezpieczycieli, bo doszło do znacznie głębszego, bardziej złożonego i dobrze ukrytego napadu, który miał miejsce za zamkniętymi drzwiami 11 września 2001 r., Głęboko w samym sercu World Trade Center.
Marsh & McLennan to zdywersyfikowana firma oferująca usługi w zakresie ryzyka, ubezpieczeń i usług profesjonalnych, której roczne przychody przekraczają 13 miliardów USD i zatrudnia 57 000 pracowników. We wrześniu 2001 roku, 2000 z tych pracowników pracowało w biurach Marsha w World Trade Center. Marsh zajmował piętra od 93 do 100 Wieży Północnej, dokładnie w miejscu uderzenia i eksplozji.

W roku poprzedzającym 11 września Marsh podpisał umowę z programistami SilverStream na utworzenie elektronicznego połączenia między firmą Marsh a jej klientami, w celu tworzenia „transakcji elektronicznych”. SilverStream budował już internetowe platformy transakcyjne i handlowe dla Merrill Lynch, Deutsche Bank, Banker's Trust, Alexa Browna, Morgan Stanley i innych firm świadczących usługi finansowe, które były później zaangażowane w 11 września, ale ten nowy projekt nie przypominał niczego, czym zajmowali się wcześniej.
Richard Andrew Grove, sprzedawca, który obsługiwał projekt Marsh & McLennan dla SilverStream, wyjaśnia.

RICHARD GROVE: W 2000 roku firma Marsh zakontraktowała SilverStream na dostarczenie rozwiązania technologicznego wykraczającego poza to, co zrobiliśmy dla którejkolwiek z wyżej wymienionych firm; (system) byłby używany do elektronicznego łączenia firmy Marsh z jej głównymi partnerami biznesowymi, za pośrednictwem portali internetowych, w celu tworzenia „transakcji elektronicznych” oraz przyspieszania cykli przychodów i odnawiania, budowany od podstaw w siedzibie klienta.
SilverStream zapewnił określony typ łączności, który został użyty do połączenia AIG i Marsh & McLennan - pierwszych dwóch firm komercyjnych na świecie, które zastosowały tego typu transakcje - i faktycznie Marsh otrzymał coś, co nazywa się Nagrodą ACORD latem 2001 r. za bycie pierwszą komercyjną korporacją, która to zrobiła…. A to, co powinieneś z tego wyprowadzić, to to: oznacza to, że żadne inne firmy nie dokonywały tego typu transakcji. Zatem pytanie, które należy sobie zadać, powinno brzmieć: co wtedy robili Marsh i AIG i dlaczego musieli wykorzystać technologie, których żaden inny podmiot komercyjny na ziemi nie potrzebował do prowadzenia działalności?
Po uzyskaniu kontraktu SilverStream oddelegował następnie około 30 do 40 programistów w Marsh, a ten zespół był kierowany przez 2-3 menedżerów, z którymi współpracowałem, aby zapewnić dostarczenie obiecanego „rozwiązania”. Zespół programistów regularnie pracował do późnych godzin nocnych, jeśli nie przez całą noc, a czasami pracował siedem dni w tygodniu, aby dotrzymać terminu wyznaczonego przez Marsha przed 11 września.
(ŹRÓDŁO: Project Constellation )

Jednak wkrótce poważne nieprawidłowości w rozliczaniu konta w ramach tego projektu doprowadziły Richarda Grove do głębszej tajemnicy dotyczącej oprogramowania i pracy, w którą był zaangażowany.

RICHARD GROVE: Po raz pierwszy zauważyłem anomalie fiskalne w odniesieniu do projektu Marsh.com, kiedy byłem na spotkaniu na 98 piętrze w październiku 2000 r. Z dżentelmenem o imieniu Gary Lasko. Gary był dyrektorem ds. Informacji Marsha w Ameryce Północnej i tego samego popołudnia wraz z kolegą pomogliśmy mu zidentyfikować około 10 000 000 dolarów w podejrzanych zamówieniach - po tym, jak zdałem sobie sprawę, że niektórzy dostawcy oszukiwali Marsha, a konkretnie wydawało się, że sprzedają Marsh duże ilości zbędnego sprzętu, co później potwierdził Gary.
Przedstawiłem moje obawy kierownictwu SilverStream i wezwano mnie do milczenia i zajmowania się własnymi sprawami. Poszedłem do dyrektora w Marsh i poradził mi, abym zrobił podobnie…. Ale potem wspomniałem o tym kilku kierownikom Marsh, którym mogłem zaufać - takim jak Gary Lasko… i Kathryn Lee, Ken Rice, Richard Breuhardt, John Ueltzhoeffer - ludziom, którzy również zaczęli martwić się, że dzieje się coś niezwykłego.
Zainteresowani koledzy, o których wspomniałem, zostali zamordowani  11 września, a dyrektorzy, którzy wyrazili konsternację z powodu moich obaw, żyją i są dziś wolni.
Wydaje mi się, że to nie przypadek, ponieważ dyrektor Marsha, który namawiał mnie, bym zrezygnował ze śledztwa, upewnił się, że jego personel, o którym właśnie wspomniałem, był w biurze wcześnie rano, na globalną telekonferencję przed spotkaniem personelu, na którym ja miał przeszkodzić - telekonferencja, o której zostałem poinformowany, że ten dyrektor, o którym mowa, nadawał ją z bezpiecznego mieszkania w Upper West Side.
(ŹRÓDŁO: Project Constellation )

Globalna telekonferencja z personelem IT firmy Marsh rano 11 września, spotkanie, w którym uczestniczyli pracownicy, którzy badali podejrzane rozliczenia transakcji SilverStream, zostało potwierdzone w wywiadzie z 2006 roku z Ellen Clarke, ówczesną Chief Information Officer Marsha.

Richard Grove został zaproszony na spotkanie, ale w chwili rozpoczęcia ataku utknął w korku w drodze do Towers. Jego przyjaciele w Marsh nie mieli tyle szczęścia: 294 pracowników Marsha, w tym wszyscy uczestnicy telekonferencji w North Tower, zginęło tego ranka. W międzyczasie dyrektor Marsha, który zaplanował spotkanie, ten sam, który poprosił Grove o porzucenie kwestii anomalii rozliczeniowych, był bezpieczny w swoim mieszkaniu i uczestniczył w spotkaniu przez telefon.
Więc o czym tak naprawdę był projekt Marsh.com? Dlaczego tak ważne było, aby zakończyć go przed 11 września i jakie transakcje on umożliwiłał? Co ważniejsze, jakie informacje zostały utracone, gdy centrum danych na 95. piętrze North Tower zostało uderzone bezpośrednio 11 września, a budynki zostały zburzone?

Częściowa odpowiedź pochodzi z raportów, które pojawiły się pod koniec 2001 roku: że niemiecka firma Convar została zatrudniona do odtworzenia danych finansowych z dysków twardych odzyskanych w Ground Zero. Firma opowiada o tej pracy w swoich filmach promocyjnych.

11 września 2001. Cały świat jest w szoku po atakach na World Trade Center. Convar ma do zaoferowania kilka rozwiązań.
Uważa się, że dane przechowywane na niezliczonych dyskach twardych odzyskanych z zawalonych wież zostały utracone, ale specjaliści Convar mogą ponownie odczytać niezastąpione informacje w jedynym europejskim centrum odzyskiwania danych o wysokim poziomie bezpieczeństwa. Spalone, zgniecione lub brudne nośniki danych są gotowe wyzwolić się ze swoich tajemnic.
(ŹRÓDŁO: CONVAR - Centrum napraw i serwisu )

Więcej szczegółów na temat pracy pochodzi z artykułu IDG News Service opublikowanego na CNN.com w grudniu 2001 r. Pod nagłówkiem „ Dyski komputerowe z WTC mogą dostarczyć wskazówek ”, artykuł zauważa: „Niewyjaśniony wzrost liczby transakcji został zarejestrowany przed atakiem, prowadząc do spekulacji, że ktoś mógł skorzystać z wcześniejszej wiedzy o spisku terrorystów, przenosząc znaczne kwoty pieniędzy. Ale ponieważ obiekty wielu firm finansowych obsługujących transakcje znajdowały się w nowojorskim World Trade Center, zniszczonym w wyniku wybuchów, do tej pory nie można było zweryfikować tego podejrzenia ”.

Artykuł Reutera z tego samego czasu, opublikowany później na stronie internetowej Convara , daje wgląd we wstępne wyniki śledztwa. Cytuje Petera Herschela, ówczesnego dyrektora Convara.

„Podejrzewa się, że poufne informacje o ataku zostały wykorzystane do wysłania poleceń transakcji finansowych i upoważnień w przekonaniu, że pośród całego chaosu przestępcy mieliby przynajmniej dobrą zasłonę. Oczywiście możliwe jest również, że istniały całkowicie uzasadnione powody niezwykłego wzrostu wolumenu działalności. Może się okazać, że Amerykanie, we wtorek rano wybrali się grupowo na wielkie zakupy. Ale w tym momencie istnieje wiele transakcji, których nie można prześledzić. Nie tylko wolumen, ale i rozmiar transakcji był znacznie wyższy niż zwykle w takim dniu. Istnieje podejrzenie, że prawdopodobnie zostały one zaplanowane, aby wykorzystać chaos ”.

Artykuł cytuje również Richarda Wagnera, jednego z ekspertów ds. Odzyskiwania danych w firmie.

„Istnieje podejrzenie, że niektórzy ludzie mieli wcześniejszą wiedzę o przybliżonym czasie katastrofy samolotu, aby wyprowadzić kwoty przekraczające 100 milionów dolarów. Myśleli, że nie można prześledzić zapisów ich transakcji po zniszczeniu komputerów mainframe ”.

Czy rewolucyjne elektroniczne łącze handlowe między AIG i Marsh było wykorzystywane do przesyłania pieniędzy przez World Trade Center w czasie ataku? Czy sprawcy ataków mieli nadzieję, że zniszczenie centrum danych Marsha, znajdującego się na 95. piętrze w centrum eksplozji North Tower, ukryje ich przestępczość gospodarczą?
Jeden z dowodów potwierdzających ten pomysł pochodzi od autora i badacza Michaela Rupperta, który w 2004 roku poinformował, że bezpośrednio przed rozpoczęciem ataków systemy komputerowe w Deutsche Bank, jednym z klientów SilverStream, zostały przejęte z zewnętrznej lokalizacji których nikt w biurze nie mógł zidentyfikować.

MICHAEL RUPPERT: Myślę, że musiałbym wrócić i spojrzeć na zapiski, ale nie minął więcej niż tydzień od ataków - skontaktowało się ze mną wiele osób z oficjalnych źródeł wewnętrznych, stawiając wiele pytań. Ta jedna osoba była niezwykle wiarygodna. Absolutnie przekonali mnie, że byli pracownikami Deutsche Bank w Twin Towers i powiedzieli mi bardzo wyraźnie, że w momentach tuż przed atakiem i podczas ataku - między uderzeniami samolotów - komputery Deutsche Bank w Nowym Jorku zostały „przejęte”. Absolutnie przeciążone i zlagowane. Nastąpiło masowe usuwanie danych, masowe pobieranie danych i wszelkiego rodzaju rzeczy się przemieszczały.
Ta osoba powiedziała bardzo wyraźnie, że nikt w biurach Deutsche Bank w wieżowcach w tamtym czasie nie był w stanie zapobiec temu, co się dzieje z którymkolwiek z ich terminali.
(ŹRÓDŁO: Terror Trading 9/11 )

Niestety Convar nie daje odpowiedzi na pytania postawione w tych relacjach. Po wstępnym zgłoszeniu śledztwa, w którym stwierdzono, że firma współpracowała z FBI w celu odzyskania i przeanalizowania danych, Convar odmawia teraz rozmowy o odkrytych informacjach.

HOLENDERSKI REPORTER: Czy to prawda, że ​​rano 11 września, tuż przed atakami, z World Trade Center zostały nielegalnie przelane duże kwoty?
CONVAR SPOKESMAN: Gdybyś spojrzał na stronę internetową, powiedziałbym „Tak”.
HOLENDERSKI REPORTER: Uh huh.
CONVAR SPOKESMAN: Ponieważ takie były informacje z poprzedniego wydania.
HOLENDERSKI REPORTER: Uh huh.
CONVAR SPOKESMAN: Gdybyś mnie dzisiaj o to zapytał, musiałbym ci powiedzieć, że nie mogę ci udzielić żadnych dodatkowych informacji na ten temat. Naprawdę przepraszam za…
HOLENDERSKI REPORTER: A co gdybym zapytał cię rok temu? Co masz…
CONVAR SPOKESMAN: Powiedziałbym, że to, co mamy, jest tym, co powiedzieliśmy wcześniej. Tak, dokładnie.
(ŹRÓDŁO: holenderski program telewizyjny Zembla bada teorie z 11 września )

W dniu 11 września szefem zarządzania ryzykiem w Marsh był Paul Bremer, były dyrektor zarządzający Kissinger and Associates, który później nadzorował okupację Iraku przez Stany Zjednoczone. Rankiem 11 września nie był w swoim biurze w Marsh & MacLennan, ale w studiu telewizyjnym NBC, gdzie przedstawiał oficjalną historię ataku.

NBC4 ANCHOR # 1: Czy możesz porozmawiać z nami trochę o… o… kto mógłby… To znaczy, istnieje ograniczona liczba grup, które mogą być odpowiedzialne za coś na taką skalę, prawda?
PAUL BREMER: Tak, to jest bardzo dobrze zaplanowany, bardzo dobrze skoordynowany atak, co sugeruje, że jest bardzo dobrze zorganizowany centralnie, a na świecie jest tylko trzech lub czterech kandydatów, którzy naprawdę mogli przeprowadzić ten atak.
NBC4 ANCHOR # 2: Bin Laden od razu przychodzi mi do głowy, panie Bremer.
PAUL BREMER: Rzeczywiście, na pewno. Bin Laden brał udział w pierwszym ataku na World Trade Center, którego zamiarem było zrobienie dokładnie tego, co się tutaj wydarzyło, czyli zawalenie obu wież. Z pewnością musi być głównym podejrzanym. Ale są jeszcze inni na Bliskim Wschodzie i są co najmniej dwa państwa, Iran i Irak, które powinny przynajmniej pozostać na liście potencjalnych podejrzanych.
NBC4 ANCHOR # 2: Nie przypominam sobie niczego takiego. Pearl Harbor wydarzyło się na miesiąc przed moim urodzeniem i słyszę, jak moi rodzice mówią o tym jako o doniosłym wydarzeniu w ich życiu. Nie jestem świadomy czegoś takiego wcześniej w Stanach Zjednoczonych. Amerykanie są teraz - myślę, że można powiedzieć - naprawdę się boją. Powinniśmy być?
NBC4 ANCHOR # 1: To dzień, który zmieni nasze życie, prawda?
PAUL BREMER: To dzień, który zmieni nasze życie i dzień, w którym wojna, którą terroryści wypowiedzieli Stanom Zjednoczonym - a przecież oni wypowiedzieli nam wojnę - została sprowadzona do Stanów Zjednoczonych w o wiele bardziej dramatyczny sposób niż widzieliśmy wcześniej, więc zmieni nasze życie.
(ŹRÓDŁO: wywiad z Paulem Bremerem, NBC )

Handel

12 września 2001 r., Zanim jeszcze opadł kurz na Ground Zero, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd wszczęła dochodzenie w sprawie mrożącej krew w żyłach propozycji: że nieznana grupa traderów, którzy z wyprzedzeniem wiedzieli o spisku z 11 września, postawiła miliony na spadki firm zaangażowanych w ataki.

ANTONIO MORA: „Wielu analityków z Wall Street uważa, że ​​terroryści zakładali, że ceny niektórych akcji spadną. Zrobili to, kupując to, co nazywają „puts”. Jeśli dobrze postawisz, nagrody mogą być ogromne. Ryzyko jest również ogromne, chyba że wiesz, że coś złego stanie się z firmą, przeciwko której obstawiasz.
DYLAN RATIGAN: Bardzo dobrze może to być handel poufnymi informacjami w najgorszym, najbardziej przerażającym, najbardziej złym użyciu, jakie kiedykolwiek widziałeś w całym swoim życiu.
ANTONIO MORA: Jeden przykład, United Airlines. W czwartek przed atakiem zakupiono ponad dwa tysiące kontraktów, w których zakładano, że akcje spadną. Dziewięćdziesiąt razy więcej w jeden dzień niż w trzy tygodnie. Kiedy rynki ponownie się otworzyły, akcje United spadły, ceny kontraktów poszybowały w górę, a ktoś mógł szybko zarobić dużo pieniędzy.
DYLAN RATIGAN: 180 000 dolarów zamienia się w 2,4 miliona dolarów, kiedy ten samolot uderza w World Trade Center.
ANTONIO MORA: To prawie taka sama historia z American Airlines.
DYLAN RATIGAN: To pięciokrotny wzrost wartości transakcji o wartości 337 000 $ w poniedziałek (10 września 2001).
ANTONIO MORA: Nagle staje się czym?
DYLAN RATIGAN: 1,8 miliona dolarów.
ANTONIO MORA: I jest o wiele więcej, w tym niezwykle wysoka liczba zakładów przeciwko Morgan Stanley i Marsh & McLennan, dwóm największym najemcom World Trade Center. Czy to mógł być zbieg okoliczności?
DYLAN RATIGAN: Byłby to jeden z najbardziej niezwykłych zbiegów okoliczności w historii ludzkości, gdyby był to zbieg okoliczności ”.
(ŹRÓDŁO: 9/11 Wall Streeti możliwość umieszczenia opcji w handlu z terrorystami )

Chociaż opcje sprzedaży na American i United Airlines są zwykle cytowane w odniesieniu do wykorzystywania informacji poufnych z 11 września, transakcje te stanowią tylko ułamek podejrzanych transakcji. Między 20 sierpnia a 10 września handlowano „putami” (zakład na spadek)  kilkudziesięciu różnych spółek, których akcje spadły po ataku, w tym Boeing, Merrill Lynch, JP Morgan, Citigroup, Bank of America, Morgan Stanley, Munich Re i Grupa AXA.
Jednak traderzy obstawiali nie tylko firmy, których akcje spadły po 11 września. W przeddzień 11 września nastąpił również sześciokrotny wzrost opcji kupna na akcje kontrahenta zbrojeniowego Raytheon. Opcje umożliwiały inwestorom kupowanie akcji Raytheon po cenie 25 USD. W ciągu tygodnia od ataku, gdy armia amerykańska zaczęła rozmieszczać pociski Tomahawk dostarczone przez firmę Raytheon, których ostatecznie użyłyby podczas inwazji na Afganistan, cena akcji firmy wzrosła o 37% do ponad 34 USD.

SEC nie była też jedyną zainteresowaną tym konkretnym tropem pieniędzy. Dochodzenia w sprawie potencjalnego wykorzystywania informacji poufnych o ataku, zostały otwarte przez władze na całym świecie, od Belgii po Francję, Niemcy, Szwajcarię i Japonię. Wkrótce ta globalna obława finansowa zaczęła przynosić efekty w tropieniu „handlarzy terroru”.

17 września włoski minister spraw zagranicznych Antonio Martino, zwracając się do własnego śledztwa włoskiego Consob w sprawie potencjalnego handlu z 11 września, powiedział : „Myślę, że za spekulacjami na rynkach międzynarodowych stoją państwa i organizacje terrorystyczne”.

Do 24 września belgijski minister finansów Didier Reynders był na tyle pewny siebie, że publicznie ogłosił „silne podejrzenia Belgii, że rynki brytyjskie mogły być wykorzystywane do transakcji”. Prezes banku centralnego Niemiec Ernst Welteke był najbardziej nieugięty : „To, co znaleźliśmy,

Prezes banku centralnego Niemiec Ernst Welteke był najbardziej nieugięty : „To, co znaleźliśmy, daje nam pewność, że ludzie powiązani z terrorystami musieli próbować zarobić na tej tragedii”.

Ci zagraniczni przywódcy nie byli osamotnieni w przekonaniu, że miał miejsce handel poufnymi informacjami. Profesor finansów University of Chicago George Constantinides, profesor prawa John Coffee z Columbia University, profesor prawa Duke University James Cox i inni naukowcy, a także znani inwestorzy opcyjni, tacy jak Jon Najarian, wszyscy wyrazili przekonanie, że inwestorzy dokonali transakcji na podstawie wcześniejszej wiedzy o atakach.

Skala dochodzenia SEC była bezprecedensowa, obejmując ponad 9,5 miliona transakcji na papierach wartościowych, w tym akcje i opcje w 103 różnych spółkach działających na siedmiu rynkach, 32 fundusze giełdowe i indeksy giełdowe. W dochodzeniu skorzystano z pomocy pracowników 20 największych firm handlowych oraz organów regulacyjnych dziesięciu zagranicznych rządów. Komisja koordynowała swoje dochodzenie z FBI, Departamentem Sprawiedliwości i Departamentem Skarbu.

Wynik tego badania ?

„Nie opracowaliśmy żadnych dowodów sugerujących, że ci, którzy mieli wcześniejszą wiedzę o atakach z 11 września, handlowali na podstawie tych informacji”.

Chociaż brzmi to tak, jakby dochodzenie nie znalazło dowodów na wykorzystywanie informacji poufnych, drugie spojrzenie ujawnia sztuczkę; nie twierdzą, że nie było handlu informacjami poufnymi, a jedynie, że nie ma dowodów na to, że „ci, którzy z góry wiedzieli o atakach z 11 września”, uczestniczyli w takim handlu. Ale to nasuwa pytanie: kto miał tę zaawansowaną wiedzę i jak SEC to określiło?

Sprawozdanie Komisji ds.9/11 nasuwa pytanie jeszcze bardziej oczywiste ponieważ; 95% aktywności opcji put na akcjach United Airlines w dniu 6 września, zostały kupione przez „jednego inwestora instytucjonalnego z siedzibą w USA. Kto to był, i czemu komisja go kryje? Oficjalnie twierdząc, że „ów podmiot nie miał żadnych powiązań z Al-Kaidą". Ponownie, uważa się za przesądzony wniosek, że brak powiązań z „Al-Kaidą” oznacza, że ​​nie nie było ustawionego handlu, z wykorzystaniem wiedzy o planowanym ataku, nawet jeśli dowody wskazują wniosek przeciwny.

Oczywiście handel poufny miał miejsce prawie na pewno w tygodniach poprzedzających 11 września. Chociaż niektórzy wykorzystali raport Komisji, aby dojść do wniosku, że historia została zdemaskowana, w latach, które minęły, ukazały się nie jeden, nie dwa, ale trzy oddzielne artykuły naukowe, z których wynika z dużym prawdopodobieństwem, że ustawiony handel był wynikiem zaawansowanej wiedzy.

W artykule "Niezwykła aktywność rynku opcji i ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r." Profesor Allen Poteshman z University of Chicago podsumował: „Analiza handlu opcjami prowadząca do 11 września ujawnia, że ​​występował niezwykle wysoki poziom kupowania opcji sprzedaży. To odkrycie jest zgodne z informacją inwestorów, którzy handlowali opcjami przed atakami. ”

W artykule„ Wykrywanie nieprawidłowych działań handlowych na rynkach opcji ” naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu zastosowali metody ekonometryczne, aby potwierdzić nietypową aktywność opcji sprzedaży na akcjach kluczowych linii lotniczych, banków i reasekuratorów w tygodniach poprzedzających 11 września.

Oraz w „ Czy przed atakami z 11 września wystąpiły nietypowe transakcje w opcjach na indeks S&P 500? ”Zespół naukowców doszedł do wniosku, że nietypowa aktywność na rynku opcji indeksów S&P w czasie ataku„ jest zgodna z informacją przewidującą ataki z 11 września ”.

Pytanie tylko, kto czerpał zyski z tych transakcji i dlaczego nikt nigdy nie został oskarżony o udział w zmowie?

Jeden trop prowadzi badacz i autor Kevin Ryan. W „ Dowody na świadomy handel w sprawie ataków z 11 września ” analizuje tam dokument informacyjny FBI z 2003 r., Który został odtajniony w 2009 r. Opisuje on wyniki dochodzeń FBI w sprawie dwóch transakcji sprzed 11 września , które FBI zidentyfikowało jako podejrzane, a w tym: zakup 56 000 akcji Stratesec w dniach poprzedzających 11 września. Stratesec dostarczył systemy bezpieczeństwa lotniskom (w tym, jak na ironię, lotnisku Dulles, a także World Trade Center i United Airlines) odnotowując podwojenie ceny swoich akcji, gdy rynki zostały ponownie otwarte 17 września 2001 r.

Handel wywodził się od tajemniczej pary, której nazwiska zostały usunięte z notatki, ale można je łatwo zidentyfikować na podstawie niezredagowanych informacji: państwo Wirt D. Walker III, daleki krewny rodziny Bushów i partner biznesowy Marvina Busha , Brat prezydenta. W dokumencie zauważono, że para nigdy nie była przesłuchiwana w ramach dochodzenia, ponieważ „nie ujawniło żadnych powiązań z terroryzmem ani innymi negatywnymi informacjami”.

Bez wątpienia, ta charakterystyka jest fałszywa. Jak zauważył Ryan w rozmowie z dziennikarzem finansowym Larsem Schallem:

KEVIN RYAN: „ Wirt Dexter Walker ze Stratesec zatrudnił kilka osób z firmy o nazwie The Carlyle Group, a grupa Carlyle miała członków rodziny Bin-Ladena jako inwestorów. Również inny (niesłyszalny) reżyser Wirt Walker, James Abrahamson, był bliskim współpracownikiem mężczyzny nazwiskiem Mansoor Ijaz, pakistańskiego biznesmena, a Mansoor Ijaz twierdził, że może wielokrotnie kontaktować się z Osamą Bin-Ladenem.
Wydaje się więc, że istnieją jakieś poszlaki wskazujące, że ci ludzie byli powiązani z Al-Kaidą, przynajmniej do momentu, w którym powinniśmy to zbadać.
LARS SCHALL: I czy nie jest również prawdą, że niektórzy członkowie rodziny Bin-Ladenów byli w Waszyngtonie na spotkaniu The Carlyle Group 11 września?
KEVIN RYAN: To prawda. Grupa Carlyle spotkała się 11 września w hotelu Ritz-Carlton w Waszyngtonie, na którym obecni byli były prezydent George HW Bush, James Baker i brat Osamy Bin-Ladena. Wydaje mi się, że miał na imię Salem, nie pamiętam jego dokładnego imienia. Ale byli tam, inwestorzy z rodziny Bin-Ladenów spotkali się z przedstawicielami Carlyle Group w Waszyngtonie 11 września. ”
(ŹRÓDŁO: Handel terroryzmem 9/11 )

Czy to dlatego FBI pomyślało, że lepiej przesłuchać go w sprawie jego wysoce zyskownego zakupu akcji Stratesec tuż przed 11 września?

CIA zajmuje ważne miejsce w innej linii dochodzenia. Jeden podejrzany zakup opcji sprzedaży United Airlines, który był badany przez FBI, dotyczył zamówienia na 2500 transakcji na sprzedaż w dniach przed 11 września. Zamiast przetwarzać zakup za pośrednictwem giełdy macierzystej United Airlines, Chicago Board of Options Exchange, zlecenie zostało podzielone na pięć kontraktowych części i jednocześnie przechodziło przez pięć różnych pośredników. W tym niezwykłym zleceniu pośredniczył np. Deutsch Bank i Alex Brown (firma, której do 1998 r. Przewodniczył AB „Buzzy” Krongard, były konsultant dyrektora CIA Jamesa Woolseya, który w czasie 11 września sam był dyrektorem wykonawczym CIA).

MICHAEL C. RUPPERT: Tak więc zaraz po atakach z 11 września pojawiło się nazwisko Buzzy Krongard, natychmiastowe badania ujawniły, że Buzzy Krongard został rzekomo zwerbowany przez dyrektora CIA George'a Tennanta na stanowisko dyrektora wykonawczego w (the) CIA, która to pozycja numer trzy, tuż przed atakami.
A Alex Brown był jedną z wielu spółek zależnych Deutsche Bank, (który był) jednym z głównych narzędzi lub instrumentów obsługujących te wszystkie przestępcze transakcje przez ludzi, którzy oczywiście wiedzieli, że ataki będą miały miejsce gdzie, jak i obejmowały konkretne linie lotnicze.
(ŹRÓDŁO: Handel terroryzmem 9/11 )

Być może najbardziej szczere przyznanie się do wykorzystywania informacji poufnych jest godne uwagi z trzech powodów: zostało nagrane na wideo, nigdy nie było badane przez żadną agencję ani funkcjonariusza organów ścigania, a dokonał tego były agent CIA i częsty komentator polityki zagranicznej Robert Baer, inspiracja z życia wzięta dla postaci granej przez George’a Clooneya w „Syriana”. Rozmawiając z dziennikarzami obywatelskimi po przemówieniu w Los Angeles w 2008 roku, Baer został nagrany na wideo, przedstawiając zaskakujące stwierdzenie na temat wykorzystywania informacji poufnych z 11 września:

JEREMY ROTHE-KUSHEL: … ostatnią rzeczą, z jaką chciałbym cię zostawić, jest to, że Narodowe Biuro Rozpoznania przeprowadziło ćwiczenie samolotu uderzającego w ich budynek i wiesz, że są obsadzone przez DoD i CIA…
ROBERT BAER: Znam faceta, który wszedł do swojego maklera w San Diego i powiedział „Wypłać mnie, jutro spadnie”.
JEREMY ROTHE KUSHEL: Naprawdę?
ROBERT BAER: Tak.
STEWART HOWE: To nam coś mówi.
ROBERT BAER: Co?
STEWART HOWE: To nam coś mówi.
ROBERT BAER: Cóż, jego brat pracował w Białym Domu.
(ŹRÓDŁO: WeAreChangeLA podsumowuje oficera CIA Roberta Baera na temat pozornej wiedzy o Mossadzie i Białym Domu z 11 września )

To naprawdę niezwykłe stwierdzenie wymaga dalszej analizy. Jeśli wierzyć Baerowi, były agent CIA ma z pierwszej ręki wiedzę, że informator Białego Domu wiedział z wyprzedzeniem o atakach i do dziś Baer nie tylko nigdy nie ujawnił tożsamości tej osoby, ale nikt go o to nie pytał...
Jak więc to możliwe, że SEC przeoczyła, zignorowała lub po prostu zdecydowała się nie podążać za takimi wskazówkami w swoim śledztwie? Jedyną możliwą odpowiedzią jest oczywiście to, że śledztwo zostało celowo odciągnięte od takich osób i wszelkich powiązań, które doprowadziłyby do obnażenia stanu wiedzy agencji rządowych, agentów federalnych lub ich współpracowników w świecie biznesu.

Niestety, prawdopodobnie nigdy nie zobaczymy dokumentów potwierdzających. Jeden z badaczy żądający dostępu na mocy ustawy o wolności informacji do dokumentów dowodowych, z których Komisja 11 września wyciągnęła wniosek, że nie doszło do wykorzystywania informacji poufnych, otrzymał odpowiedź, w której stwierdzono, że „zapisy, które potencjalnie coś sugerowały, zostały zniszczone”.

Zamiast tego pozostajemy ze źródłami, które odmawiają identyfikacji, mówiąc, że zapisy CBOE dotyczące handlu opcjami sprzed 9/11 zostały zniszczone i z informacjami z drugiej ręki, z traderami, którzy słyszeli rozmowę o wydarzeniu przed 9 / 11.

Krótko mówiąc, być może Komisja z 11 września natknęła się na więcej, niż to co nam ujawniła, wskazywać na to mogą próby odrzucania wspomnianych transakcji, bo skoro handlowcy nie mieli żadnych możliwych powiązań z Al-Kaidą, to co to mówi o tożsamości prawdziwych sprawców 11 września?

ANTONIO MORA: ABC News dowiedziało się, że Chicago Board of Options Exchange rozpoczęło dochodzenie w sprawie nietypowego handlu w zeszłym tygodniu. To mogło dać im wystarczająco dużo czasu, by powstrzymać kogokolwiek przed czerpaniem korzyści ze śmierci tutaj, w USA. Może to również dać śledczym, Peterowi, „gorący trop”, który może ich doprowadzić do terrorystów.
PETER JENNINGS: Bardzo dziękuję. Aby przypomnieć o komplikacjach tutaj, Sekretarz Skarbu powiedział dzisiaj o tym śledztwie: „Musisz przejść przez dziesięć zasłon, zanim będziesz mógł dotrzeć do prawdziwego źródła”.
ANTONIO MORA: Tak.
PETER JENNINGS: Dzięki, Antonio.
(ŹRÓDŁO: 9/11 Wall Street i możliwość umieszczenia opcji w handlu terrorystami )

[koniec części pierwszej, cdn.]

[1714174356]

1714174356

[1714174356]

1714174356

[poptok1]

9/11 – tropem wielkiej forsy II/II

Wulgarna zdrada

PTech była firmą z siedzibą w Quincy w stanie Massachusetts specjalizującą się w „oprogramowaniu do architektury korporacyjnej”, rodzaju potężnego programu do modelowania komputerowego, który umożliwia dużym organizacjom mapowanie ich systemów i pracowników oraz monitorowanie ich w czasie rzeczywistym. Osoba obsługująca to oprogramowanie ma „boskie oko” spojrzenie na procesy, personel i transakcje, a nawet może wykorzystywać te dane do przewidywania problemów, zanim się pojawią, i interweniowania, aby zapobiec ich wystąpieniu.
Jako starszy konsultant zajmujący się zarządzaniem ryzykiem w JPMorgan w czasie 11 września Indira Singh szukała właśnie tego typu oprogramowania do wdrożenia planu zarządzania ryzykiem nowej generacji. W swoich poszukiwaniach najlepszego oprogramowania do zarządzania ryzykiem, firma PTech została uznana za najlepszego kandydata do tego zadania.

INDIRA SINGH: Miałem dobre życie. „Zaryzykowałem” w JP Morgan Chase, żeby odpocząć od wszystkich ciężkich rzeczy. Chciałbym wymyślić sposób monitorowania wszystkiego, co dzieje się w bardzo dużej firmie, aby powstrzymać wielkie problemy. Jest tam ta mała chmurka i mój bardzo dziwny obraz tego, jak myślę o tym problemie. Jestem osobą, która łączyła dwie dyscypliny: zarządzanie ryzykiem i coś, co nazywa się „architekturą korporacyjną”, co jest dość ezoteryczne, ale ostatecznie staramy się zapobiegać występowaniu dużych problemów w dowolnym miejscu w dużym globalnym przedsiębiorstwie.
W JP Morgan pracowałem nad „planem ryzyka” nowej generacji, w którym chodzi o to, jak temu zapobiec. Złe praktyki biznesowe, takie jak pranie brudnych pieniędzy, nieuczciwy handel i masowe awarie komputerów - wszystko, co możesz sobie wyobrazić, może pójść źle.
Jako „Starszy Architekt ds. Ryzyka” miałem dużo swobody konsultacyjnej, aby myśleć nieszablonowo i wdrażać swoje pomysły. Byłem finansowany z funduszu strategicznego, zgłosiłem się do dyrektorów i byłem całkiem zadowolony. JP Morgan bardzo wysoko mnie cenił i myśleli o sfinansowaniu, w połączeniu z moim projektem w Waszyngtonie, oprogramowania do zarządzania ryzykiem nowej generacji.
To, co muszę zrobić (i) to, co zrobiłem, to (znaleźć) naprawdę sprytne oprogramowanie. Naprawdę, naprawdę sprytnie. Jego zadaniem byłoby przemyślenie wszystkich informacji i tutaj możesz połączyć kropkę. Zadaniem tego oprogramowania byłoby przemyślenie wszystkich informacji, które reprezentowały to, co działo się w przedsiębiorstwie w danym momencie, gdy transakcje bankowe były przeprowadzane na całym świecie. Na przykład mogłoby to (działać) jako oprogramowanie monitorujące, które szukało wzorców handlowych, które wskazywałyby, że ktoś za bardzo się nie spieszył, a następnie coś z tym zrobił: gdzieś wysłać wiadomość, gdzieś wysłać informacje o transakcji, być może zamknąć system, być może zamknij inny system, być może uruchom coś innego w innym miejscu. Ten rodzaj zdolności jest bardzo, bardzo istotny w dzisiejszym świecie.
Jednak tego rodzaju oprogramowania nie ma w firmie Microsoft ani nawet w IBM. Niewielka grupa bardzo ezoterycznych firm programistycznych tworzy tego rodzaju oprogramowanie dla przedsiębiorstw i jest bardzo drogie. Więc nie możesz sobie pozwolić na zły wybór i zapytałem wszystkich moich kolegów, którzy byli guru branży; co by do tego zalecali?
Moi kumple polecili PTech.

(ŹRÓDŁO: Przesłuchania w sprawie zaniedbania z 11 września - Indira Singh czyta list Sibel Edmonds - 9/9/2004 )

Rzeczywiście, nietrudno zrozumieć, dlaczego PTech był tak bardzo polecany. Biorąc pod uwagę charakter tej wrażliwej pracy związanej z zarządzaniem ryzykiem, tylko firma z doświadczeniem w dostarczaniu oprogramowania dla dużych organizacji z tajemnicami  pasowałaby do projektu i pod tym względem PTech nie zawiódł. Lista ich klientów obejmowała najwyższego szczebla klientów korporacyjnych i rządowych : FBI, IRS, NATO, Siły Powietrzne, Dowództwo Lotnictwa Marynarki Wojennej, Departament Energii i Edukacji, Poczta, Izba Reprezentantów USA , Departament Obrony, Secret Service, a nawet Biały Dom.

Od wewnętrznego sanktuarium Białego Domu po siedzibę FBI, od piwnicy FAA po salę zarządu IBM, jedne z najlepiej zabezpieczonych organizacji na świecie, które działają na jednych z najlepiej chronionych serwerów, w których znajdują się najbardziej wrażliwe dane. PTech otrzymał klucze do tego cyber królestwa, aby stworzyć szczegółowe profile tych organizacji, wyznaczyć ich słabości oraz pokazać, jakie furtki mogą być wykorzystywane przez osoby o złych zamiarach. Ale jak wszystkie tego typu systemy, także i sam PTech może być wykorzystany przez osoby o złych zamiarach do własnych celów.

Biorąc pod uwagę charakter informacji i tajemnic, które mają jej klienci, nie powinno dziwić, że wielu czołowych inwestorów i pracowników PTech to ludzie z wykształceniem, którzy powinni być czujni i sumienni na wszystkich szczeblach swojej firmy. I jak się okazuje, przynajmniej jeden z tych ludzi podniósł czerwone flagi wraz z parą pracowitych agentów terenowych FBI.

Pod koniec lat 90. Robert Wright i John Vincent - agenci specjalni FBI w biurze terenowym w Chicago - prowadzili dochodzenie w sprawie finansowania terroryzmu zwane Vulgar Betrayal . Od samego początku śledztwo było utrudnione przez przełożonych; nie mieli nawet dostępu do sprzętu komputerowego potrzebnego do wykonywania ich pracy. Jednak dzięki dalekowzroczności i wytrwałości Wrighta i Vincenta dochodzenie przyniosło kilka zwycięstw, w tym przejęcie 1,4 miliona dolarów funduszy terrorystycznych. Według Wrighta „te fundusze były bezpośrednio powiązane z saudyjskim biznesmenem Yasinem al-Qadi”.

Yasin al-Qadi jest multimilionerem i filantropem, który według współpracowników lubił chwalić się relacjami z byłym wiceprezydentem Dickiem Cheneyem. Jednak pod koniec lat 90. został ukarany przez Radę Bezpieczeństwa ONZ za podejrzane powiązania z Al-Kaidą, a po 11 września został umieszczony na liście terrorystów Departamentu Skarbu Stanów Zjednoczonych ze względu na jego podejrzane powiązania z finansowaniem terroryzmu.

W latach 90., gdy Vulgar Betrayal nie mógł wszcząć śledztwa w sprawie jego działalności, wspierana przez Qadi firma inwestycyjna Sarmany Ltd. stała się „aniołem inwestorem” w startupie oprogramowania o nazwie PTech, przekazując 5 milionów dolarów z początkowych 20 milionów.

W tym czasie dyrektor generalny PTech zaprzeczył, że al-Qadi miał jakiekolwiek zaangażowanie w firmę poza jego początkową inwestycją, ale teraz FBI utrzymuje, że kłamał i w rzeczywistości al-Qadi nadal inwestował miliony dolarów w firmę na różnych frontach. Wtajemniczeni w firmie powiedzieli urzędnikom FBI, że w 1999 roku zostali przewiezieni do Arabii Saudyjskiej na spotkanie z inwestorami PTech i że al-Qadi został przedstawiony jako jeden z właścicieli . Doniesiono również, że Hussein Ibrahim, główny naukowiec PTech, był przedstawicielem al-Qadi w PTech, a prawnicy al-Qadi przyznali, że przedstawiciel al-Qadi mógł nadal zasiadać w zarządzie PTech nawet po 11 września.

Sam Ibrahim był byłym prezesem BMI, firmy inwestycyjnej z siedzibą w New Jersey, która była również jednym z pierwszych inwestorów w PTech i zapewniła finansowanie pożyczki założycielskiej PTech. PTech wynajmował przestrzeń biurową i sprzęt komputerowy od BMI, a BMI dzieliła przestrzeń biurową w New Jersey z Kadi International, której właścicielem i operatorem jest nikt inny jak Yassin al-Qadi. W 2003 roku Richard Clarke , spec. ds. Zwalczania terroryzmu, powiedział : „BMI przedstawiało się publicznie jako dostawca usług finansowych dla muzułmanów w Stanach Zjednoczonych, a lista inwestorów sugeruje, że ta fasada była tylko przykrywką do ukrycia wsparcia terrorystów”.

Suheil Laheir był głównym architektem PTech. Kiedy nie pisał oprogramowania, które dostarczyłoby PTech szczegółowych planów operacyjnych najbardziej wrażliwych agencji w rządzie USA, pisał artykuły wychwalające islamską świętą wojnę . Lubił też cytować Abdullaha Azzama, mentora Osamy bin Ladena i szefa Maktab al-Khidamat, który był prekursorem Al-Kaidy.

To, że tak nieprawdopodobna obsada postaci uzyskała dostęp do niektórych z najbardziej wrażliwych agencji rządu federalnego USA, jest wystarczająco zaskakujące. Równie zaskakujące jest to, że używali oprogramowania, które pozwalało im mapować, analizować i uzyskiwać dostęp do każdego procesu i operacji w tych agencjach w celu znalezienia systemowych słabych punktów. Najbardziej niepokojący jest jednak związek między PTech a tymi agencjami, które w tak niezwykły sposób „zawiodły” w swoim obowiązku ochrony amerykańskiej opinii publicznej 11 września 2001 roku.

BONNIE FAULKNER: Czy mógłbyś opisać związek PTech z FAA? PTech współpracował z FAA przez kilka lat, prawda?
INDIRA SINGH: Tak. Był to wspólny projekt PTech i MITER. To interesujące. Zasadniczo przyglądali się lukom w interoperacyjności FAA z reagowaniem z innymi agencjami - organami ścigania - w nagłych przypadkach, takich jak porwanie.
Szukali procesu eskalacji - tego, co ludzie zrobią, jak zareagowaliby w przypadku zagrożenia - i znaleźli dziury i przedstawili zalecenia, jak to naprawić. Otóż, gdyby ktokolwiek był w stanie zrozumieć, gdzie są dziury, to był PTech, i o to właśnie chodzi: jeśli ktoś był w stanie napisać oprogramowanie, które wykorzysta te dziury, to byłby to PTech.
BONNIE FAULKNER: Czy była wzmianka, że ​​PTech operował w piwnicy poza FAA?
INDIRA SINGH: Tak. Zwykle, ponieważ zakres takich projektów jest tak obszerny i rozległy, kiedy robisz projekt architektury korporacyjnej, masz dostęp do tego, jak cokolwiek w organizacji jest wykonywane, gdzie jest robione, na jakich systemach, jakie są informacje. Masz carte blanche.
Jeśli jest to duży projekt, który trwa kilka lat, zespół, który przychodzi, ma dosłownie dostęp do prawie wszystkiego, czego chce, ponieważ działasz na poziomie planu, na masową skalę. Więc tak, byli wszędzie i powiedziano mi, że są w miejscach, które wymagają prześwitów. Powiedziano mi, że mają dostęp do komputerów kontroli lotów FAA. Powiedziano mi, że mają hasła do wielu komputerów, które na pierwszy rzut oka mogą nie mieć nic wspólnego ze znajdowaniem dziur w systemie, ale powiedzmy, że wyodrębniliście część procesu powiadamiania, w którym pośredniczył komputer, a chcielibyście aby zbadać to dokładniej, zazwyczaj uzyskuje się dostęp do tego komputera za pomocą logowania. Od tego, z powrotem w górę lub w dół. Więc kto wie?
Z własnego doświadczenia mogłem mieć dostęp do prawie wszystkiego, czego chciałem w JP Morgan Chase. I nie, z tego powodu, że gdyby coś poszło nie tak, nie chciałem mieć dostępu. Ale gdybyś nie był dobrym architektem korporacyjnym z takim mandatem, zazwyczaj mógłbyś mieć dostęp do wszystkiego.

(ŹRÓDŁO: Guns n Butter: Indira Singh, PTech and the 911 software )

W takim razie, kto tak naprawdę stał za PTech? Czy Ziade, Ibrahim i inni w jakiś sposób uniknęli należytej staranności wszystkich agencji rządowych i międzynarodowych korporacji, z którymi PTech podpisał umowy? Czy tak się złożyło, że PTech pracował nad interoperacyjnością systemów FAA i Pentagonu rankiem 11 września? Czy przyjaciel al-Qadiego, Dick Cheney, naprawdę nie wiedział nic o powiązaniach lub działaniach Qadiego? Czy to był jakiś przebiegły spisek Al-Kaidy mający na celu infiltrację kluczowych systemów i agencji rządu USA?
Nie według ludzi, którzy naprawdę badali firmę.

INDIRA SINGH: Pytanie, kto naprawdę stoi za PTech. Zapytałem o to wielu ludzi z wywiadu, którzy przyszli mi z pomocą, kiedy byłem na czarnej liście, i powiedziano mi: „Indira, to jest tajna operacja CIA na poziomie Iran-Contra”. I mam powody, by w to wierzyć, ponieważ CARE International to przemianowana wersja Al Kifah, która była ramieniem poszukiwawczym WTC 93, a przed Al Kifah nosiła nazwę Maktab al-Khidamat, która była bronią finansującą afgańskich mudżahedinów. W ten sposób pieniądze trafiały do ​​Osamy Bin-Ladena przez pakistańskie ISI.
Zapytałem FBI w Bostonie: „Jak to się stało, że Makowi zabrakło Ptech i 11 września?” i to współgrało z tym, co mówiły mi informacje, że „to front CIA, zamknij się i odejdź”. Na tym poziomie powiedziałem: „Cóż, dlaczego FBI nie wykorzystuje ich słynnej różnicy w stosunku do CIA” i powiedziano mi, „ponieważ na tym poziomie pracują razem”.

(ŹRÓDŁO: Przesłuchania w sprawie pominięcia 11 września - Michael Ruppert i Indira Singh - pytania i odpowiedzi - 9/9/2004 )

Tak więc co Komisja 11 września miała do powiedzenia na temat PTech? Absolutnie nic!. Współprzewodniczący komisji, Thomas Kean, był zaangażowany w 24-milionową transakcję dotyczącą nieruchomości z BMI, jednym z inwestorów PTech, ale nie wspomniano o tym w tamtym czasie, a Komisja nigdy nie zajmowała się PTech ani jej działalnością. 11 września.
W międzyczasie przyjaciel Cheneya, al-Qadi, został usunięty z list sankcji terrorystów w Szwajcarii, Europie, Radzie Bezpieczeństwa ONZ i Departamentu Skarbu USA.

A Robert Wright? Po zamknięciu Vulgar Betrayal, FBI w końcu dokonało nalotu na biura PTech w grudniu 2002 r.… Ale dopiero wtedy, gdy firma otrzymała wcześniejsze ostrzeżenie o „nalocie”. Następnego dnia ówczesny szef Homeland Security Tom Ridge oświadczył, że PTech „w żaden sposób nie zagraża bezpieczeństwu kraju”.

Oussama Ziade jest nadal poszukiwany przez FBI za kłamstwo na temat zaangażowania al-Qadiego w firmę, ale sprawa jest teraz zimna.

ROBERT WRIGHT: Do rodzin i ofiar…. 11 września… w imieniu Johna Vincenta, Barry'ego Carnaby'ego i mnie… przepraszamy.

(ŹRÓDŁO: 9-11 Roberta Wrighta, demaskatora FBI )

Pentagram yy tj. pentagon

DONALD RUMSFELD: Dzisiejszy temat dotyczy przeciwnika, który stanowi poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych Ameryki. Ten przeciwnik jest jednym z ostatnich bastionów centralnego planowania na świecie. Zarządza dyktowaniem planów pięcioletnich. Z jednej stolicy stara się narzucić swoje wymagania w różnych strefach czasowych, kontynentach, oceanach i poza nimi. Z brutalną konsekwencją tłumi wolną myśl i miażdży nowe pomysły. Zakłóca obronę Stanów Zjednoczonych i zagraża życiu mężczyzn i kobiet w mundurach. 

(ŹRÓDŁO: Praktyki biznesowe w dziedzinie obronności )

10 września 2001 r. Sekretarz obrony Donald Rumsfeld wypowiedział nową wojnę. Nie wojnę z tajemniczą organizacją terrorystyczną w Afganistanie, ani nawet wojnę z terroryzmem, ale wojnę z samym Pentagonem.

DONALD RUMSFELD: Przeciwnik jest bliżej domu. To biurokracja Pentagonu.

(ŹRÓDŁO: Praktyki biznesowe w dziedzinie obronności )

Być może nie jest zaskoczeniem, że Rumsfeld czuł się zmuszony do wypowiedzenia wojny biurokracji Pentagonu. Kwestia koszmaru księgowego Pentagonu 2,3 ​​biliona dolarów prześladowała go od czasu przesłuchań potwierdzających w styczniu 2001 roku. niemożliwe w obliczu monumentalnego problemu budżetowego Departamentu Obrony.

SEN. BYRD: Jak możemy poważnie rozważać wzrost budżetu Departamentu Obrony o 50 miliardów dolarów, skoro audytorzy Departamentu Obrony - podczas gdy sami audytorzy Departamentu Obrony - twierdzą, że departament nie jest w stanie wykazać 2,3 biliona dolarów transakcji w ciągu jednego roku.
Moje pytanie do pana brzmi, panie sekretarzu, co zamierza pan z tym zrobić?
DONALD RUMSFELD: Odrzuć nominację! (Śmiech) (śmiech) Ach! Senatorze, słyszałem -
SEN. BYRD: Nie chcę, żebyś to robił! (Śmiech.)
SEN. LEVIN: (Brzmi młotkiem.) W takim razie zostaniemy odroczeni! (Śmiech.)
DONALD RUMSFELD: Senatorze, trochę o tym słyszałem, a trochę czytałem, że departament nie jest w stanie kontrolować swoich ksiąg. To jest - chciałem powiedzieć „przerażające”.

(ŹRÓDŁO: przesłuchanie w sprawie nominacji sekretarza obrony, 11 stycznia 2001 )

„Przerażające” dopiero zaczyna opisywać problem. Raport Generalnego Inspektora Departamentu Obrony za rok podatkowy 1999 odnotował, że Służba Finansów i Księgowości Obrony przetworzyła w tym roku 7,6 biliona dolarów zapisów księgowych na poziomie departamentów. Z tej kwoty tylko 3,5 biliona dolarów można było odpowiednio rozliczyć. Transakcje o wartości 2,3 biliona dolarów zostały sfałszowane, aby zrównoważyć zapisy, przeprowadzić je bez odpowiedniej dokumentacji lub całkowicie zmyślić. Biuro Generalnego Inspektora nie zbadało nawet pozostałych 1,8 biliona dolarów transakcji, ponieważ „nie mieli wystarczająco dużo czasu lub personelu, aby je przejrzeć”.
W 2002 roku jeden z księgowych DFAS zgłosił problem i tuszowanie, które miało na celu powstrzymanie śledczych przed ustaleniem, gdzie poszły pieniądze.

VINCE GONZALES: 2,3 biliona dolarów z „T.” To 8 000 dolarów na każdego mężczyznę, kobietę i dziecko w Ameryce. Aby zrozumieć, w jaki sposób Pentagon może stracić z oczu biliony, rozważ przypadek jednego wojskowego księgowego, który próbował dowiedzieć się, co stało się z zaledwie 300 milionami dolarów.
JIM MINNERY: Wiemy, że zniknął, ale nie wiemy, na co go wydali.
VINCE GONZALES: Jim Minnery, były żołnierz piechoty morskiej, który został demaskatorem, ryzykuje swoją pracę, mówiąc po raz pierwszy o milionach, które zauważył, że brakuje w bilansach jednej agencji obrony. Minnery próbował podążać tropem pieniędzy, nawet przemierzając kraj w poszukiwaniu płyt.
JIM MINNERY: Reżyser spojrzał na mnie i powiedział: „Dlaczego przejmujesz się tym?” To mnie zaskoczyło, wiesz. Mój przełożony zapytał mnie, dlaczego zależy mi na wykonywaniu dobrej pracy. 
VINCE GONZALES: Został przydzielony i twierdzi, że urzędnicy zatuszowali problem, po prostu go odpisując.
JIM MINNERY: Muszą to zatuszować.

(ŹRÓDŁO: Pentagon 9-11 brakuje 2,3 biliona dolarów )

Jako kontroler Pentagonu w latach 2001-2004, Dov Zakheim był człowiekiem, którego zadaniem było rozwiązanie tego problemu.

DONALD RUMSFELD: Istnieje wiele rodzajów długoletnich zasad i przepisów dotyczących tego, co możesz zrobić, a czego nie. Wiem, że dr Zakheim próbował zatrudnić CPA, ponieważ systemy finansowe departamentu są tak sparaliżowane, że nie możemy uwzględnić około 2,6 biliona dolarów w istniejących transakcjach, jeśli to jest wiarygodne. A jednak powiedziano nam, że nie możemy zatrudnić CPA, aby pomóc rozwikłać to pod wieloma względami.
REPREZENTANT. LEWIS: Panie Sekretarzu, pierwszy i ostatni raz, kiedy Dov Zackheim i ja łamaliśmy razem chleb, powiedział mi, że do tej pory poradzi sobie z tym 2,6 biliona dolarów. (Śmiech) Ale omówimy to trochę -
DONALD RUMSFELD: Ma rączkę; jest tylko trochę gorąco. (Śmiech.)

(ŹRÓDŁO: zeznanie przed komisją ds. Środków w Izbie: wniosek budżetowy na rok budżetowy 2002 )

W latach 1987-2001 Zakheim był szefem SPC International, spółki zależnej System Planning Corporation, wykonawcy w dziedzinie obronności, który dostarcza broń powietrzną, cyberbezpieczeństwo i zaawansowaną elektronikę wojskową dla Departamentu Obrony i DARPA. „Laboratorium Fizyki Radarowej” SPC opracowało system zdalnego sterowania dla pojazdów latających , które były sprzedawane Pentagonowi przed 11 września.

Zakheim był także uczestnikiem prac nad dokumentem „ Rebuilding America's Defenses ”, w którym wezwano do gruntownej transformacji armii amerykańskiej, w tym do wdrożenia wartego 50 miliardów dolarów programu obrony przeciwrakietowej i zwiększenia wykorzystania specjalistycznych technologii wojskowych. W artykule zauważono nawet, że „zaawansowane formy wojny biologicznej, które mogą być ukierunkowane na określone genotypy, mogą przekształcić wojnę biologiczną ze sfery terroru w narzędzie przydatne politycznie”.

„Rebuilding America's Defenses” to biała księga stworzona przez Project for a New American Century, grupę założoną w 1997 r. W celu przeniesienia amerykańskiej dominacji na świat w XXI wiek. Do Zakheima dołączyło wielu innych neokonserwatystów, którzy zaludnili administrację Busha, w tym Dick Cheney, Paul Wolfowitz, Richard Perle, Jeb Bush i Donald Rumsfeld. W swoim dokumencie z września 2000 roku grupa ubolewała, że ​​ich plan transformacji wojska nie byłby prawdopodobny, chyba że nastąpiło decydujące wydarzenie, które pobudziłoby opinię publiczną: „Proces transformacji, nawet jeśli przynosi rewolucyjne zmiany, jest prawdopodobnie długi, bez jakiegoś katastrofalnego i katalizującego wydarzenia - jak nowy Pearl Harbor ”.

DONALD RUMSFELD: Wiemy, że to, co zwykle wywołuje u ludzi, to strach, i wiemy, że zdarza się to po pojawieniu się Pearl Harbor, po kryzysie. A to dla nas za późno. Musimy być mądrzejsi. Musimy być mądrzejsi. Musimy bardziej patrzeć w przyszłość.
Jest wspaniała książka o Pearl Harbor autorstwa Roberty Wohlstetter i napastnik dr Schelling, która mówi o problemie patrzenia na rzeczy i nie integrując ich w swoim umyśle i mówi: „Tak, musimy coś z tym zrobić teraz ”, Które regularnie czytam, ponieważ jest to tak ważne.

(ŹRÓDŁO: przesłuchanie w sprawie nominacji sekretarza obrony, 11 stycznia 2001 )

A 11 września 2001 roku Ameryka otrzymała swój nowy Pearl Harbor.
Atak na Pentagon uderzył w Wedge One po zachodniej stronie budynku. Biuro armii amerykańskiej o nazwie Resource Services Washington właśnie przeniosło się z powrotem do Wedge One po przeprowadzeniu tam remontu. W biurze pracowało 45 księgowych i analityków budżetowych ; 34 z nich zginęło w ataku.

W raporcie uzupełniającym z 2002 r. Inspektora Generalnego DoD w sprawie brakujących bilionów odnotowano, że w roku podatkowym 2000 Pentagon przetworzył dalsze 1,1 bln USD w zrewidowanych zapisach księgowych, ale nawet nie podjął próby ilościowego określenia brakujących funduszy za 2001 r. Sekretarz armii Thomas White wyjaśnił później, że w ogóle nie są w stanie sporządzić sprawozdania finansowego za 2001 r. Z powodu „utraty personelu zarządzającego finansami podczas ataku terrorystycznego z 11 września”.

Zanim został sekretarzem armii, Thomas White był wyższym kierownictwem w firmie Enron. Enron był jedną z największych firm energetycznych na świecie, odnotowując 111 miliardów dolarów zysku w 2000 r., Zanim został ujawniony jako skomplikowane oszustwo księgowe korporacji w 2001 r. SEC, która badała skandal Enron, zajmowała piętra od 11. do 13. w World Trade Center Budynek 7 i ich biura zostały zniszczone 11 września, niszcząc od 3000 do 4000 dokumentów dotyczących aktywnych dochodzeń w tym procesie.


Być może nie jest zaskoczeniem, że wojna Rumsfelda z biurokracją Pentagonu nie przyniosła obiecanych rezultatów. Do 2013 r. Nieobliczone pieniądze w kasach Pentagonu osiągnęły 8,5 biliona dolarów.

REPORTER : Ostatni skandal, który uderzył w Waszyngton, pochodzi z raportu ujawniającego „zagubiony” Pentagon 8,5 biliona dolarów. Znaleziono również przywódców wojskowych, którzy zamawiają podwładnych książki lekarskie, aby ukryć brakujące pieniądze. Taka jest konkluzja specjalnego raportu Reutera.
Jedna z byłych pracowników Pentagonu, Linda Woodford, powiedziała, że ​​spędziła tam 15 lat fałszując dane finansowe. Woodford miał pracę sprawdzającą zapisy księgowe marynarki wojennej z danymi dostarczonymi przez Departament Skarbu. Powiedziała, że ​​co miesiąc w raporcie brakuje pieniędzy.

(ŹRÓDŁO: 8,5 miliarda brakujących dolarów z budżetu Pentagonu )

GAYANE CHICHAKYAN: Ekspert ds. Bezpieczeństwa narodowego Steve Miles jest tutaj ze mną, aby pomóc nam zebrać te liczby. 8,5 biliona dolarów nierozliczonych?
STEPHEN MILES: To dużo pieniędzy. Sądzisz, że to jest coś, co mogłoby zatrzymać Kapitol w miejscu. Przesłuchania odbywały się prawie codziennie. Zajmowałyby się tym różne komisje. Żaden z tych. Prowadzi to po prostu do ogromnych strat i mogą istnieć różnego rodzaju oszustwa, o których nie wiesz.
To tylko jeden przykład, kiedy Generalny Inspektor spojrzał na Irak - który był dużo pieniędzy, ale w wielkim planie tylko część pieniędzy wydanych przez USA - odkryli, że około 50 miliardów dolarów wydanych tam pieniędzy zostało zmarnowanych a około 6 miliardów dolarów zostało całkowicie utracone. Nie mieli pojęcia, dokąd to poszło, było to całkowicie nieuwzględnione. Spójrz na to z perspektywy. To mniej więcej suma pieniędzy, które inne kraje wydałyby łącznie na ich obronę. A to tylko luźna drobna kieszonka, którą zgubiliśmy na kanapie.
GAYANE CHICHAKYAN: Jedną rzeczą, która wydała mi się bardzo interesująca w tym raporcie, jest to, że Pentagon najwyraźniej stosuje standardową procedurę operacyjną do wprowadzania fałszywych liczb lub tak zwanych „wtyczek”, aby pokryć utracone lub brakujące informacje w swoich rachunkach, aby przedstawić zrównoważony budżet do Skarbu Państwa. Więc mogą pisać we wszystkim.
STEPHEN MILES: To chyba najbardziej szokująca część tego. Dochodzą do końca dnia i mówią: „Och, brakuje pieniędzy, co robimy?” „Cóż, po prostu umieścimy tam liczbę, która mówi, że tam jest i wyjaśnimy to później”. Znowu jest to rodzaj praktyki operacyjnej, w przypadku której gdybyś zrobił to we własnym biznesie - jeśli spróbowałbyś to zrobić z własnymi podatkami na rzecz rządu - wyciągnąłby cię do więzienia.

(ŹRÓDŁO: Czarny budżet: rząd USA nie ma pojęcia o zaginięciu bilionów dolarów Pentagonu )

Ale potem, biorąc pod uwagę, że biliony nigdy nie zostały uwzględnione i biorąc pod uwagę, że amerykańskie wydatki na obronę wzrosły do rekordowych poziomów po ataku, być może wojna Rumsfelda z Pentagonem, ta, którą ogłosił 10 września, mimo wszystko zakończyła się sukcesem. I być może 11 września był kluczową bitwą w tej wojnie.

DONALD RUMSFELD: Ktoś mógłby zapytać, jak na świecie Sekretarz Obrony mógł zaatakować Pentagon na oczach jego mieszkańców? Odpowiadam im: nie mam ochoty atakować Pentagonu; Chcę to wyzwolić.

(ŹRÓDŁO: Praktyki biznesowe w dziedzinie obronności )

Konkluzja: bez konkluzji

Oszustwa ubezpieczeniowe i wykorzystywanie informacji poufnych, oszustwa elektroniczne i wulgarna zdrada, brakujące pieniądze i zniszczone dowody. Istnieje co najmniej 8,5 biliona powodów, aby zbadać ślad pieniędzy z 11 września.
Ciekawe, że ostatnie słowo rządu USA na temat ataków, raport Komisji z 11 września, zawierał wniosek, że ślad pieniędzy w ogóle nie jest wart śledztwa. W rozdziale piątym raportu komisja zauważyła: „Jak dotąd rząd USA nie był w stanie określić pochodzenia pieniędzy wykorzystanych do ataków z 11 września. Ostatecznie pytanie ma niewielkie znaczenie praktyczne ”.

11 września był przestępstwem. I jak każdy detektyw wie, pierwszą zasadą śledztwa jest śledzenie pieniędzy. Dlaczego więc Komisja 11 września wyraźnie odrzuciła tę zasadę? Odpowiedzi na 11 września nie będą pochodzić od podejrzanych o popełnienie przestępstwa. Zamiast tego zadaniem śledczych jest dalsze odkrywanie prawdziwych dowodów na tropie pieniędzy z 11 września.

Oszukaj mnie raz i wstydź się.
Oszukaj drugi, cały wstyd na mnie.

[adamvp]

Niezłe opracowanie, szacun dla autora!
Otwiera horyzonty na nowe opcje interpretacji tego co się stało.

Tak tylko na małym marginesie: pisze się "wydaRZenia"

[poptok1]

9/11 – tropami wielkiej forsy : addendum

Zasobna kiesa Statystycznego Józefa.

W wyniku wydarzeń (@ adamvp) z pamiętnego września, rząd USA bezprecedensowo ustanowił specjalny program wsparcia pokrzywdzonych. VCF, skrót od Victim Compensation Fund opiewał w roku 2019 na zawrotną kwotę 6 miliardów dolarów. Do dziś ponad 51 tysięcy osób zgłosiło się do programu, którego czas trwania określono na 70 lat a jego przwidywany budżet stał się nielimitowanym. Warunkiem wzięcia udziału w masowym procederze odszkodowawczym, w całości finansowanym z pieniędzy amerykańskiego podatnika, jest zrzeczenie się praw do powództwa w procesach cywilnych przeciw władzom NY, Zarządowi Portu, Boeingowi itd.

Początkowo możliwość indywidualnych pozwów, starano się blokować całkowicie. Dopiero w końcówce roku 2003, wyrokiem sądu federalnego stanu NY "zezwolono" na pozwy zbiorowe lub indywidualne, wyłączając jednak władze polityczne.

KENNETH FEINBERG - szef programu VCF, mianowany na stanowisko przez Michaela Chertoffa(szefa komisji ds 9/11):
97% domniemanych uprawnionych do odszkodowań, zdecydowało się na wzięcie udziału w programie.
94 osoby zdecydowały się na pozew, zamiast na program, tylko tyle, 94...

(ŹRÓDŁO: Konferencja prasowa VCF).

Dla 94 rodzin, decydujących się na procesy, sędzia Hellerstein przydzielił Sheilę Birnbaum Udało jej się odwieść od pomysłów procesu aż 92 członków rodzin osób poszkodowanych w zamachach. Podatnik zapłacił za ten. swego rodzaju "ugodowy" knebel 500 milionów dolarów.
Niepokornych, niezłomnych, poszukujących sprawiedliwości i prawdy Amerykanów, których nie dało się przekupić pustym dolarem, obsługiwać miał w sądzie sędzia Alvin Hellerstein.

W roku 2016 senat "zezwolił" obywatelom na podawanie do sądu Arabii saudyjskiej. Barack Obama zawetował tę uchwałę. Żaden proces nigdy nie doszedł do skutku.

Post-konkluzja

Jeśli komukolwiek z ciekawskich czytaczy, zabrakło porządnego podsumowania, niechaj żuci okiem na mój awatar ; )
  

[tumis]

abstrachując od teori spiskowych i wszelkiego rodzaju wniosków dla historyków. Co z tego wynika dla przeciętnego obywatela ? I co taki przeciętny obywatel-podatnik amerykański może zrobić i co by mu to dało ?

Wnioski ? Ok. No ale przecież wszyscy już to "wiemy"
Że pieniądz rządzi światem , też wiemy.
Że pieniądz nie musi rządzić tobą i może nie rządzić również tymi którzy nie podabają się władzy ? tez wiemy.

No ale co z tego że wiemy lub łudzimy się że wiemy jaka jest prawda o WTC ? Tego nawet z tymi wszystkimi linkami które przytoczyłeś - też nie wiemy. Za łatwo jest tym manipulować.

A więszkość może robić tak jak ja w tym momencie. O jest tekst- czytamy. O taki wniosek. O łał szał pał jedziemy. Oo ile linków i ile dowodów. To musi być prawda. Na pewno tak jest. A czy ktoś rzeczywiście bada dalej wiarygodność linków i informacji "ŹRÓDŁOWYCH" - nie, 98 % tego nie sprawdza i podaje dalej jako "pewnik" . Może znajdzie się jakiś szymon jadczak i dopiero nagle coś "odkryje", ale w dalszym ciągu krąża informacje które nigdy nie będą w 100 % wiarygonodne i w 100% prawdziwe tym bardziej że dla każdego prawda oznacza coś zupełnie innego. Moja prawda jest mojsza o twojszej.

"Nie pozwólmy prawdzie stanąć na drodze dobrej historii" ...

[adamvp]

otóż to, to jest przerażające jak ludzie "samodzielnie myślący" łatwo biorą coś za prawdę, tylko dlatego, że jest sprzeczne z oficjalną narracją.
A, że potem 90% źródeł cytuje same siebie (o ile w ogóle mają jakieś źródła przytoczone) to nie ma znaczenia.