Ben genel olarak yeniliğe açık bir insanım ama sanırım bu mizaç müzik konusunda çok geçerli değil, mevzu bahis olan musiki ise "telefonunu çıhar" dayıya bağlayabiliyorum. Geçen gün şöyle bir düşündüm de, onbeş yirmi yıl önce sevdiklerimle şimdi sevdiklerim neredeyse aynı, ama bu davranışım nedeni "yeniler tırt" kafası değil, film ve müzik sözkonusu olunca beğendiklerimi bıkmadan dinler, seyreder ve bundan büyük keyif alırım. Bu arkadaşı duymadım ama böyle önerileri de görmezden gelmem, postu atınca dinleyeceğim.
Örnek: Çoook sevdiğim bir seri olan Eyyvah Eyvah'ı izleme sayım tabii ki kayıt tutmadım ama kesinlikle beşyüzü geçmiştir, keza yine mesela Funda Arar'ı Funda Arar'ın kendisi benim kadar dinlememiştir. Aç bunları bana, Kral Şakir görmüş bebe gibi uslu uslu takılırım
Birkaç şarkısını dinledikten sonra edit:
Değişik bir tınısı var, bu tarz farklı seslerin ya seveni, ya hiç sevmeyeni olur, arası pek olmaz.
Şarkılar zaten fül artı fül dijital varyeteler, aslında aynı kalıptan çıkıp küçük AI dokunuşlarına tabi olmuşlar
Bundan çok emin değilim ama detonasyon ve dijital düzeltmeler var gibime geldi, bu hisse nasıl kapıldığımı tarif etmek zor ama böyle gibi geldi. Ancak diğer yanda da, mesela Funda Arar detone birisiyle düet yapar mı karşı fikrim de var.
Özet: Kötü değil, kötü denilebilecek çok sayıda popüler isim var, dolayısıyla haksızlık yapmamak lazım, her kesime de hitap edebilir ama bu kadar parlatılacak, ödüller vb verilecek bir nüans göremedim açıkçası.
