Beğendiğimiz Şiirleri Paylaşalım

[Dzigie]

Bazıları yaşanmış, bazıları yaşanmamış hayali olaylardan gelişen duygu birikimleri. Az kelime ile çok şey anlatma sanatı.
 
Haberin Var Mı Taş Duvar?
Şair: Ahmed Arif
 
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Zulamdaki mahzun resim.
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
https://siir.sitesi.web.tr/ahmed-arif/haberin-var-mi-tas-duvar.html
 
Ben de şiir yazıyorum ama benim denemelerim çok kötü. Kimseyi şiirden soğutmamak için paylaşmıyorum onları. 😅 Bu yüzden en beğendiğim şiirlerden birini paylaştım. Sizin de beğendiğiniz şiirler varsa paylaşın lütfen. Sanata dair şeyler de konuşalım.

[1714622343]

1714622343

[1714622343]

1714622343

[wolwoo]

“Benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında.

Çay var içersen,

Ben var seversen,

Yol var gidersen”

anonim galiba   

[karabiber]

Şiirle aram hiç yoktur desem yeridir. Bu yüzden son paylaştığım konudaki yapay zeka uygulaması ChatGPT'den şiir yazmasını istedim. İsteğimi kırmadı ve şiiri yazdı. Şiir biraz 3-A sınıfından Berkecan'ın şiiri gibi ama olsun😃 Beta sürümünde olan yapay zeka için hiç de fena değil. Buradan yapay zekaya yazdırılan şiiri paylaşıyorum:

[Ondekinecakabilirim]

Cemal Süreya - Biliyorum Sana Giden Yollar Kapalı
https://www.youtube.com/watch?v=yqCoPSzRyvE

Her okuduğumda beni hatırlatıyor. Cemal Süreya'nın bana yazdığını düşündüğüm şiiri. Benim için değil. Yaşadıklarım için yazmış sanki şiiri. Herkes aynı şekil reddedilmiştir eminimki. Hepimizin hayatında başarısızlıklar, hayal kırıklıkları var. Hangimiz yaşamadık ki bu duyguları. Hangimiz çaresiz kalmadık ki Cemal Süreya gibi. Ama şiirin gücü anıları, hatıraları yeniden yeşertmeye yettiğinden anılarınız, hatıralarınız birer acıya dönüşüyor onu okuduğunuzda hemen. Şiiri okuduğunuzda bir daha okumak istiyorsunuz bu nedenle. Cemal Süreya'nın stili yakın geliyor bana. Yalın, nazik, kibar bir dili var.

[trendcoin]

şiirden haz etmeyen biri de benim, yani elbette estetik yönü güçlü bir sanattan bahsediyoruz ama benim bu konudaki mobilyalık seviyem şiirden haz bulmamı sağlamıyor ne yazık ki. :) bir de genel olarak şairler politik görüşleri nedeniyle partizanca taraftar bulduğu için çok hoşlanmıyorum. yani, şu daha iyi, bu ötekinden beri, en iyisi şu vs. gibi söylemler bana biraz anlamsız geliyor açıkçası... yine de illa ki bir örnek vermem gerekirse milli şairimiz mehmet akif ersoy'un istiklal marşını konuya memnuniyetle dahil edebilirim.

[forceoffog]

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?”

Necip Fazıl Kısakürek

[Gencecikmen]

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

Özdemir Asaf

[lilithtr]

Anna

Biz her şeye,
esirgeyen ve bağışlayan,
çokça esirgeyen ve çokça bağışlayan,
hep esirgeyen ve hep bağışlayan
rabbin adıyla başlayan adamlarız anna.

büyücülerin, haramilerin, borsacıların, reklamcıların, korsanların, işgalcilerin, bankacıların elinden kurtulmamız da bundan.
sanayi devriminde bile,
karanlık, rutubetli, çok bağırışlı,
çok nefessiz, çok sabahsız, çok aşksız, çok çiçeksiz, çok neşesiz, çok kitapsız
bir fabrikada hayatta kaldık sırf bu yüzden.

piyasaların hınçla dolu iniş çıkışlarına kalbimiz dayanıyor bir şekilde.
kalbimiz derken,
ilk gençliğimiz, sakalımız,
bir kasetin iki yüzüne de ard arda kaydedip dinlediğimiz şarkımız diyorum
aslında.
işte böyle yaşıyoruz ve yaşamak da sana dair uzayıp giden bir özleme dönüşüyor.
insaf et anna!

gidelim buradan.
senin masumiyetini,
bilgelik zamanlarından kalma sırları,
dünyanın bütün sabahlarını yanımıza alıp da gidelim.
hesap etmeden, haritaya bakmadan gidelim.
ölelim diyecektim az kalsın.
ölmeyelim.
hiç ölmeyelim anna.
sarılalım diyecektim az kalsın.
içimden böyle şeyler de geçiyor işte.
sarılalım, dudakların…
tamam sustum.

gitmek istemezsen bir şiir miktarı kadar otursak diyorum.
şiir kalsın istersen, sadece otursak.
oturmasan da olur benimle,sadece ellerimi tut.
ellerimi tutma dilersen sadece yüzüme bak.
yüzüme bak ama anna, yüzüme bak.
gözlerime bak, gözlerimin içine bak.
gözlerim biraz karanlık.
içinde cenkler, ayinler, kesik damarlar,
kapıları yumruklayışlar, cipralexler, turgutlar, edipler,sezailer,
siyahlar, beyazlar, uykusuzluklar, bitmeyen başağrıları, bildirilerin öfkesi,
duvarlara uzun dalmışlıklar var.

gözlerim biraz yorgun.
içinde bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler,
bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler…
bekleyişler anna.

köylü çocukların parasız yatılı sonuçları mesela.
nişanlısı askerde kızlar,
kızı ölüm orucundaki baba,
babası tersanede oğul,
oğlu şizofren anne.

hepsini sayamam gerçi, utançlarım da var.
ama geçecek hepsi, geçecek.
şifalı gözlerin her şeyi iyi edecek.
gözlerimin içine bakmaktan korkma anna.
sen adımını attığın andan itibaren
hira dinginliğine dönüşecek ortalık.

Tarık Tufan