Kimdir bu Masako Wakamiya?

[meser#]

Masako Wakamiya

Dünyanın En Yaşlı Yazılımcısı

Bugün instagramda denk gelen bir kişiyi size tanıtmak istedim. İsmi Masako Wakamiya olan bu ablamız 60'lı yaşlarında bilgisayarla tanışıyor. Bu teknolojiyi öğrenebildiği kadar öğrenmek istiyor ve ilk başta Microsoft Office programlarını en ince ayrıntısına kadar öğreniyor. Söylenildiğine göre Excel onun için oyun alanı gibiymiş 90’ların ortasında bankadaki işinden emekli olduktan sonra da Wakamiya için artık tam zamanlı bir “teknoloji öğrenciliği” kariyeri başlamış⁽¹⁾.

2000’li yılların başında, internet henüz bu kadar büyük bir içerik okyanusu değilken kodlama kitapları satın alarak bu işin prensiplerini öğrenmeye başlamış⁽²⁾. Her zaman derim yokluk insanda cevheri çıkartır, varlık insandaki cevheri hantallaştırır. Ancak gel zaman git zaman kodlama öğrenme konusunda çevreden beklediği yardımı göremeyen Wakamiya, bu konuda çeşitli yazılım profesyonellerinden destek almaya karar verse de aklındaki şeyi gerçekleştirememiş⁽³⁾. Yani bir bakıma haklı bir durum gibi gözükse de bana göre azimli bir yaşlının azimsiz bir gençten daha verimli olabileceğini açıkça söyleyebilirim. Bu konuda da ablamız yılmamış ve yoluna devam etmiş.

Japonya’da yaşayan 60 yaş üstü insanları gerçekten eğlendiren bir mobil oyun olmadığını fark eden ve hemen bu açığı gidermek için kolları sıvayan Masako Wakamiya, AppStore’da uygulaması olan en yaşlı geliştirici unvanına sahip oldu⁽⁴⁾. Bu noktaya parmak basmam gerekiyor. Ablamız aman birisi yapar dememiş, benim etim ne budum ne dememiş kollarını sıvamış, bir sorunu bulup ona çözüm üretmiş işte gerçek bir girişimci!. Ürettiği çözüm ise şu şekilde: eski bir Japon geleneğinden ilham alan “Hinadan” isimli bir oyun geliştiren Wakamiya, 81. yaşında uygulamasının milyonlarca insan tarafından indirilmesi üzerine TED Talks da dahil olmak üzere onlarca etkinlikte hikayesini paylaşmasının yanında, son 3 yıldır da Apple’ın düzenlendiği “Apple Dünya Geliştiriciler Konferansı”na onur konuğu olarak davet ediliyor. Hatta bu inanılmaz kadın Apple CEO’su Tim Cook’la da oldukça yakın arkadaş!⁽⁵⁾

"Yaşlandıkça birçok şeyi kaybediyor insan; eşinizi, işinizi, saçlarınızı ve görüşünüzü… Eksiler gerçekten saymakla bitmez. Ama yeni bir şey öğrendiğiniz zaman, ister piyano çalmak ister programlama öğrenmek olsun, bu çok motive edici oluyor." ⁽⁶⁾

Diyor ablamız işte başarının ve uzun yaşamanın sırlarından bir tanesi bana göre çünkü ne demiş atalarımız işleyen demir pas tutmaz. Bir şeye tutkuyla bağlandığınızda daha da ileriye gidecek gücü çok rahatlıkla bulabiliyorsunuz ama o tutku olmadığı zaman bir ceseti sürüklüyor gibi boş ve amaçsız yaşıyorsunuz.

Ablamızın google playstore ve appstore'da yer alan oyunları ikisinde de aynıları olduğu için tek bir fotoğraf bırakacağım

⁽⁷⁾

Bu oyunlar toplamda 50.000'in üzerinde indirme almış durumda.

Peki vaktim yok, yaşlandım ben artık öğrenemem vb düşüncelere sahip arkadaşlar soruyorum size ne eksiğimiz var?

Kaynakça

^1,2,3,4,5  https://heryasta.org/heryasta/masako-wakamiya-dunyanin-en-yasli-yazilimcisi/

⁶ http://www.antalyakadinmuzesi.org/bir-ilham-kaynagi-82-yasindaki-uygulama-gelistiricisi-masako-wakamiya

⁷ https://play.google.com/store/apps/developer?id=Masako+Wakamiya&hl=en_US&gl=US

[1714935130]

1714935130

[1714935130]

1714935130

[1714935130]

1714935130

[1714935130]

1714935130

[1714935130]

1714935130

[bobita]

Ben o yaşta hala hayattaysam maksimum bezimi en son kimin değiştirdiğini bilirim muhtemelen 

[gospodin]

Ben o yaşta hala hayattaysam maksimum bezimi en son kimin değiştirdiğini bilirim muhtemelen 

o yaşta bunu hatırlaman bile bence büyük bir beceri:)

geçtiğimiz günlerde iş değiştiren bir arkadaş "yahu 30 yaşından sonra yeni iş mi öğreneceğim." diye dert yanıyordu. gerçi bizdeki 30 yaş japonlardaki 60-70'e denk geliyor. yani haberdeki 80-90 yaş da bizim 40lar falan. böyle düşünün.

[SUPERSAIAN]

Nöronlar çeşitli şekillerde birbirlerine bağlanarak ağlar oluştururlar. Bu ağlar öğrenme, hafızaya alma ve veriler arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarma kapasitesine sahiptirler. Her zaman belli bir yaştan sonra öğrenmenin yavaşladığını duymuşuzdur kulaktan kulağa. Nöronları uyardığınız sürece calıştırdığınız sürece aktif bir şekilde devam ettiklerini ispat etmiş Masako Wakamiya. Genelde yaşlı insanlar beyin jimnastiği yapmak için sudoku, el örgüsü örerler.

Peki vaktim yok, yaşlandım ben artık öğrenemem vb düşüncelere sahip arkadaşlar soruyorum size ne eksiğimiz var?

Motivasyon eksikliği. '' Çevre faktörü ''

[eightdots]

Böyle hikayeleri okudukça bazı şeyleri daha da çok erteliyorum. Bak yapan zaten her yaşta yapıyor ben de o yaşa geldiğimde biraz sıkarım kendimi öğrenirim deyip üşengeçliğin ve ertelemenin dibine vuruyorum. Konuda adı geçen abla muazzam bir iş başarmış ve bu işinde de ismini duyurabilmiş. Daha bilinmedik kaç kişi vardır böyle o yüzden de yine erteliyorum bazı şeyleri eğer şimdi yaparsam kıymeti olmayabilir.

[ZekiBeyy]

Genel olarak üşengeç bir toplumuz hemen her gün her bir şeyden şikayet ediyoruz (istisnalar hariç) çok fazla çalışmayı sevmiyoruz, maddi imkanı olsa bu gün bi dakika çalışmayacak milyonlarca insan bulabiliriz. Ya yaptığımız işi sevmiyoruz ya aldığımız ücreti yada ortamı çalışma arkadaşlarımızı sevmiyoruz doğal olarak sevmeyince zoraki çalışmanın da pek bir faydası olmuyor.

Konu yeni bir şey öğrenmek veya kendimizi geliştirmek olunca da sürekli erteliyoruz, yarın yaparım yakında yaparım bir hafta bir ay sonra yaparım başlarım gibi hep erteliyoruz ve bir türlü başlayamıyoruz. Bence sorunun kaynağında ertelemek geliyor birde hele biraz 40-50 yaşlara ilerledikçe aman ne uğraşacağım ihtiyacımda yok zaten diyoruz

Aslında bir çok şeyi icat ve buluşunu yapan kişiler aslında tembel olan kişiler oluyor çünkü uzun süre yapılacak işi daha kısa yoldan yapmak istemeleri sonucunda bir fikir bulabiliyorlar. Masako Wakamiya hem yazılım öğrenerek bir şeyler başarmış hem de piyasayı analiz ederek bu doğrultuda bir ürün ortaya koymuş kendisini iki kere tebrik etmek lazım. Bu olaydan kendi adımıza dersler çıkarmalıyız isteyince bir şeylerin başarılabileceği bir örnek.

[RaltcoinsB]

Genel olarak üşengeç bir toplumuz hemen her gün her bir şeyden şikayet ediyoruz (istisnalar hariç) çok fazla çalışmayı sevmiyoruz, maddi imkanı olsa bu gün bi dakika çalışmayacak milyonlarca insan bulabiliriz. Ya yaptığımız işi sevmiyoruz ya aldığımız ücreti yada ortamı çalışma arkadaşlarımızı sevmiyoruz doğal olarak sevmeyince zoraki çalışmanın da pek bir faydası olmuyor.

Konu yeni bir şey öğrenmek veya kendimizi geliştirmek olunca da sürekli erteliyoruz, yarın yaparım yakında yaparım bir hafta bir ay sonra yaparım başlarım gibi hep erteliyoruz ve bir türlü başlayamıyoruz. Bence sorunun kaynağında ertelemek geliyor birde hele biraz 40-50 yaşlara ilerledikçe aman ne uğraşacağım ihtiyacımda yok zaten diyoruz

Aslında bir çok şeyi icat ve buluşunu yapan kişiler aslında tembel olan kişiler oluyor çünkü uzun süre yapılacak işi daha kısa yoldan yapmak istemeleri sonucunda bir fikir bulabiliyorlar. Masako Wakamiya hem yazılım öğrenerek bir şeyler başarmış hem de piyasayı analiz ederek bu doğrultuda bir ürün ortaya koymuş kendisini iki kere tebrik etmek lazım. Bu olaydan kendi adımıza dersler çıkarmalıyız isteyince bir şeylerin başarılabileceği bir örnek.

Üşengeç bir toplum olduğumuz kesin hep başkalarından bekliyoruz mesela veya işimizi sürekli erteliyoruz maalesef bu durum bizim toplumumuz için normalleşen bir şey olduğu için buna şaşırmıyoruz artık toplum  nazarında konuyu ele alırsak bizim yaşlılarımızın en büyük hobisi o yaşta namaza başlamak falan oluyor teknoloji özürlü bir toplumuz aynı zamanda o yüzden bu abla gibi olabilecek kişi bizim toplumumuz içinde neredeyse yoktur

[flipme]

Gıpta edilecek yaşamlar var ama benim sosyal yaşamım bunu başarmaya müsait değil. Yoğun iş tempom ve aileme ayırmam gereken vakit derken kişisel ilgi alanlarıma bile yetişemediğim oluyor. Yazılım olayını ciddiye alıyorum ve geleceğini olumlu görüyorum ama Japon hanımefendi gibi bir başarıya imza atabileceğimi şimdilik sanmıyorum. Ancak çocuğumun ilgisini bu yönde şekillendirmek için elimden geleni yapmak istiyorum. Ona ilk etapta bunu bir hobi olarak kazandırmaya çalışacağım. Daha sonra yazılım konusu ilgi alanına girerse kendi tercihiyle bu yönde eğitim almaya ve kendini geliştirmeye devam edebilir.

[wolwoo]

yapmak yıkmaktan zordur ama her ikisi de büyük görünür sonuçları itibariyle...
bazen diyorum yapamıyorsam yıkmakta başarılı olabilir miyim? punisher abimiz gibi duvarları mı yıksak gerçi yaparken de bazı şeyleri yıkmak gerekiyor yeni bir ev için odaları yıkmalısınız, yeni bir fikir için kalıpları yerleşmiş fikirleri...satoshi de yaparken yani birşeyler dizayn ederken bazı önyargıları yıkmıştı
birçok ünlü ancak yaşlandığında büyük eserlerini ortaya çıkardı. son nefesimi ne zaman alacağım bilmiyorum ama "belki ben de bir gün bir ürün ya da fikir ortaya atabilirim" ümidi hala var. herkes her konuda başarılı olacak diye bi durum yok, sanırım hayal dünyası bana daha çekici geliyor. yazılımcı olamayabilirsiniz ama yazılımın konusunu üretebilirsiniz. "içerik üreticisi" ya da senaryo yazarı olabilirsiniz, hayatımda belki 50 tane senaryoluk rüya görmüşümdür, her defasında "yaz olum bunu kenara" diyorum ama pas geçiyorum rüyalar bazen ilham kaynağı olabiliyor

neyse biraz kopuk oldu yazı ama böyle free konular hoşuma gidiyor
hepisi de güzel karikatürler o yüzden böyle link verdim  
https://www.google.com/search?q=istanbul+sen+mi+b%C3%BCy%C3%BCks%C3%BCn+ben+mi+karikat%C3%BCr&sxsrf=ALiCzsZ9xMjcKFk6H5EuRtbN44BEAdElfg:1671488416542&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwiznsHK24b8AhVDR_EDHfLmAYcQ_AUoAXoECAEQAw&biw=1920&bih=975&dpr=1

neyse illa "büyük adam" olmaya gerek yok, toprak kendini büyük zanneden niceleriyle dolu ama yine de ölmeden bir eser bırakmak güzel olurdu. sanırım çocuk yapmanın mantığı da bu! gerçi benim bebem de yok