bir ülke küllerinden doğabilir mi?

[blomen]

türkiye için gidişat hiç iyi görünmüyor, şimdi hepsini uzata uzata açmama gerek olduğunu düşünmüyorum. sosyal, ahlaki, kültürel açıdan yozlaşıyor, kendi benliğimizi kaybediyoruz. artık belli bir kesim insana hepsi birbirinin aynısı ruhların farklı bedenlere bürünmüş halleri olarak bakıyorum. bu sosyal medyada da dışarıda da kolayca fark edilebilen bir şey. toplumun belki %60-70'ini, 4-5 çeşit insan kapsar hale geldi.

tehlike gerçekten büyük ve kimsenin bunu gerektiği kadar ciddiye aldığını düşünmüyorum. sonumuz iyi bir yere çıkacak gibi değil. diyelim iktidar değişti, ne bileyim ekonomi şimdikinden biraz daha dengeli seyretmeye başladı, bir şeylerde şansımız yaver gitti. yine de yıllardır başımızın üzerinde duran o disiplin nedir bilmez, eğitim nedir anlamaz, ahlak değer tanımaz insanlar, ve dolayısıyla bu ölmekte olan potansiyel güzel ülke değişebilir mi?

[Pulsar77]

İlkokuldan beri sürekli bize öğretilen Türkiye stratejik konumu nedeniyle dünyanın en önemli ülkelerinden biri lafı aslında yalan değil ancak biz bunu kullanamıyoruz.Üstelik elimizde komşumuz olan Avrupa'nın imrenerek baktığı bir genç nüfus vardı.Geçmiş zaman olarak kullandım çünkü genç nüfusumuz bizi ileriye götürecekken bizi geriye götüren unsur oldu çünkü eğitim sistemimiz yap-boz üniversitelerimiz üniversiteden başka her şeye benziyor.Ekonomi ve diğer unsurlara girmeyecem yazıyı daha fazla uzatmamak için her şeye rağmen AMA diyebiliyorum

1)Adalet ve yargıya çeki düzen vermemiz lazım(burada maalesef kişisel özgürlüklerden ziyade buraya yatırım yapacak yabancı yatırımcıya paran burda güvende burda kimse senin şirketine el koyamaz güvenini vermemiz lazım yoksa burada senin benim içeri atılmam yabancı yatırımcının umrunda değil)

2)Ekonomi yönetiminin liyakat esaslı ve popülist yaklaşımdan uzak durması lazım

Devletin acı reçeteyle yüzleşmesi lazım halk zaten ödediği vergilerle acı reçeteyle her gün yüzleşiyor ancak itibardan tasarruf olmaz diyerek kamu bu faturayı hiç ödemiyor.

3)Halkın içindeki kutuplaşmayı bitirmemiz ve toplumun tamamının devletini sevecek şekilde devlet-halk barışmasını yapmamız lazım.(Forumda da konusu var a kişisi bir partiye yakın olmadıktan sonra devletle temas kurması imkansız buna muhalefette dahil belediyelerdeki durumu yakından görüyoruz)

bunları yaparsak bence 4-5 yıl sonra toplanırız.Umutsuzluğa kapılanların Polonya örneğini iyi incelemesini öneriyorum adamlar nereden nereye geldi son 10-15 yılda biz çok daha potansiyelli bir ülke olarak bunu başarabiliriz.

[W Jr.]

Bunların değişmesi mümkün elbette.Hiç kimse bir Mustafa Kemal olamaz ama Mustafa Kemal’in kurduğu ülke çok kötü durumda olan, bitmiş, üzerinde yıkılmış borcu dünyalar kadar olan ülkeydi.

Bir kere ülke olarak Adalet’de katı önlemler alacağız bu konuda suç oranını neredeyse sıfıra indiren Bukele’nin suçlularla mücadelesi örnek alınabilir.Suçlular toplumdan izole edilirse toplumun geneli daha iyi seviyeye çıkacaktır.Suça sürüklenmiş veya sürüklenmemiş 15 yaş sonrası tüm çocuklar yetişkin gibi cezalandırılmalı artık teknolojik gelişmelerle 15 yaş yetişkin olmak için yeterli.

Ayrıca eğitim seviyesi Finlandiya gibi olmalı.İnsanlara zorla ders çalıştırmamalı, insanların meziyetleri incelenmeli.Teknik kabiliyetli olan insanlar teknik işlere yönlendirilip ara eleman ihtiyacı giderilmeli.Ayrıca üniversite sayısını sınırlı tutmalıyız ki bundan 20 sene önce olduğu gibi üniversite mezunları parmakla gösterilmeli.

Ekonomik modellerde çağın gerisindeyiz çağı yakalamalıyız.Ayrıca vergi sisteminde ağır ve insanların altından kalkamayacakları vergiler yerine sürümden kazanılabilecek vergiler olmalı.Halk refah içinde olmalı ayrıca halkın yan geleyim yatayım algısını değiştirip Alman disiplini gibi çalışkan bir toplum şeklinde oluşturulmalı.Halk ne kadar çalışkan olursa toplum o kadar refaha kolay ulaşabilir.

Önümüzde 2. Dünya savaşından bitap çıkmış Almanya, Japonya örnekleri var.Kore savaşından çıkan mahvolmuş Kore örneği var.İyi yönetilen Güney Kore’deki refah ile berbat yönetilen Kuzey Kore örneği var.Bu ülkeler şahlandıysa, Çin son 20 yılda süper güç olduysa disiplin ve çalışma ile bu başarılabilir.

Toplum yeniden yaratılabilir.Ancak biz bir kurtarıcı bekliyoruz sorun orada.Bizim toplum olarak bir kurtarıcıya ihtiyacımız yok, biz toplum olarak rollerimizi üstlenmeliyiz.Bir de buna izin verecek bir hükümet lazım tabi.

Sonuç : İmkansız değil ama evet olabilir.

[l99l]

İlkokuldan beri sürekli bize öğretilen Türkiye stratejik konumu nedeniyle dünyanın en önemli ülkelerinden biri lafı aslında yalan değil ancak biz bunu kullanamıyoruz.Üstelik elimizde komşumuz olan Avrupa'nın imrenerek baktığı bir genç nüfus vardı.Geçmiş zaman olarak kullandım çünkü genç nüfusumuz bizi ileriye götürecekken bizi geriye götüren unsur oldu çünkü eğitim sistemimiz yap-boz üniversitelerimiz üniversiteden başka her şeye benziyor.Ekonomi ve diğer unsurlara girmeyecem yazıyı daha fazla uzatmamak için her şeye rağmen AMA diyebiliyorum

1)Adalet ve yargıya çeki düzen vermemiz lazım(burada maalesef kişisel özgürlüklerden ziyade buraya yatırım yapacak yabancı yatırımcıya paran burda güvende burda kimse senin şirketine el koyamaz güvenini vermemiz lazım yoksa burada senin benim içeri atılmam yabancı yatırımcının umrunda değil)

2)Ekonomi yönetiminin liyakat esaslı ve popülist yaklaşımdan uzak durması lazım

Devletin acı reçeteyle yüzleşmesi lazım halk zaten ödediği vergilerle acı reçeteyle her gün yüzleşiyor ancak itibardan tasarruf olmaz diyerek kamu bu faturayı hiç ödemiyor.

3)Halkın içindeki kutuplaşmayı bitirmemiz ve toplumun tamamının devletini sevecek şekilde devlet-halk barışmasını yapmamız lazım.(Forumda da konusu var a kişisi bir partiye yakın olmadıktan sonra devletle temas kurması imkansız buna muhalefette dahil belediyelerdeki durumu yakından görüyoruz)

bunları yaparsak bence 4-5 yıl sonra toplanırız.Umutsuzluğa kapılanların Polonya örneğini iyi incelemesini öneriyorum adamlar nereden nereye geldi son 10-15 yılda biz çok daha potansiyelli bir ülke olarak bunu başarabiliriz.

Kullanamayan bizler değiliz baştakiler kullanmıyorlar. Yabancı yatırımcılar her gün çekiliyorlar ülke ekonomisine ve hukukuna güven olmadığından dolayı sürekli geriliyoruz.
Ekonomi, siyasette ve ya kamuda aklınıza neresi gelirse liyakat esaslı yaklaşım olmasının bir hayal olduğunu düşünüyorum. Genede bir ülkenin küllerinden tekrar doğabileceğine de inanıyorum tam olarak nasıl olur bilmiyorum belki sadece umut ediyorum diyeyim.
Umutsuzluğa kapılmakta kötü gerek yok bir gün tekrardan her şeyin düzeleceğini görürüz inşallah.