Dün, tarihimizin en büyük felaketlerinden biri olan 1939 Erzincan Depremi’nin yıl dönümüydü. Bu acıyı sadece rakamlarla anlatmak çok zor ama gerçekler gerçekten çok ağır.
Erzincan, ne yazık ki son bin yılda tam 11 kez tamamen yıkılmış bir şehir. Ama 1939’da yaşanan 7.9 büyüklüğündeki o deprem, Kuzey Anadolu Fay Hattı’nın son yüzyılda en çok can aldığı afet olarak tarihe geçti.
O dönemin verilerine baktığımızda felaketin boyutu daha net anlaşılıyor:
1935 nüfus sayımına göre Erzincan’ın nüfusu 132 bindi.
Depremde yaklaşık 33 bin vatandaşımızı kaybettik.
116 binden fazla bina yerle bir oldu.
Sadece binalar yıkılmadı; o gece Erzincan’da sağ kalanlar da evsiz, barksız kaldı. En acısı da ne biliyor musunuz? Ölenlerin birçoğu enkazdan kurtulsa bile -30 dereceyi bulan o meşhur Erzincan soğuğunda donarak can verdi.
Şehir resmen haritadan silindi ve bugünkü yerine yeniden kuruldu. Aradan yıllar geçse de bu büyük acıyı unutmamak ve unutturmamak hepimizin borcu.
O gece hayatını kaybeden tüm vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Mekanları cennet olsun.
