Tavsiye: Aralıklı açlık

[bobita]

Arkadaşlar tam nizami şekilde olmamakla birlikte ben bu olayı yaklaşık bir yıldır uyguluyorum, gerçekten faydalı bir eylem.
Yazarken bilerek yaygın tabir olan aralıklı orucu kullanmadım, oruç ifadesiyle aklımızda canlanan ve su içmenin uzun süre yasak olduğu her şey sağlık için zararlıdır, hücresel düzeyde yaşlanmayı hızlandırır.

Neyse konumuza dönelim, bu arkadaşın en yaygın kullanımı "16 saat kendini tut/8 saat içinde tıkın" şeklinde ama yaş gruplarına göre 15/9 ve 14/10 şeklinde de uygulanabiliyor. Bana 16/8 fazla geliyor (orada da insan beyninin az puşt olmadığını kanıtlayan bir enteresanlık var, onu da yazacağım), en fazla 15/9 şeklinde uyguluyorum ama 12 saati geçen her açlık az ya da çok faydalı, yani ne kadarını yapabiliyorsan yap, bu az deme.
Şunu da belirtmek gerekiyor, bu bir diyet değil, başka bir anlamdan dolayı yine oruç da değil, çünkü dönemsel yapmıyorsun, yaşam şekli haline getiriyorsun ama tabii ki istisnalar, yapmak istemeyeceğin zamanlar olacaktır, dert değil.
Kanıtlanmış faydaları çok önemli:
- İlk merak edilecek olduğu için başa kiloyu yazıyorum ama bu arkadaşın esas işlevi kilo verdirmek değil, saatlere uysan bile sağlıksız, saçma sapan beslenmeye devam edersen kilo falan veremezsin.
- Insülin direncini azaltabiliyor, kan şekerini % 3-6, açlık insülin düzeylerini % 20-31 oranlarında düşürebiliyor, bu da tip 2 diyabete karşı koruma sağlıyor,
- Araştırmalar aralıklı açlık uygulayan bireylerde, birçok kronik hastalığın temel sebebi olan inflamasyon belirtilerinde azalma olduğunu gösteriyor.
- Bazı bireylerde  yüksek kolesterol, hiperglisemi, hipertansiyon gibi kalp hastalığı için risk faktörlerini azaltabildiği görülmüş (kesinlikle uygulanan tedavilere alternatif değil, destekleyici)
- Aralıklı açlık beyin hormonu BDNF’yi artırıyor ve böylece yeni sinir hücrelerinin büyümesine yardımcı olabiliyor.
- Alzheimer karşı da koruma sağlayabiliyor.
- Vücuttaki ‘’otofaji’’ faaliyetini ciddi düzeyde arttırıyor (vücudun, hasar görmüş hücreleri parçalayarak, hücresel geri dönüşüme kazandırması, bunlar oramızdan buramızdan çıkardıklarımızdan değil, hücresel düzeyde, yaşlanmış ve bozulmuş hücre yapılarının, hücrenin kendi lizozomu tarafından sindirilmesi işlemi), ancak bazı araştırmalar bu artışın 16 saat altındaki açlıklarda sınırlı olduğunu gösteriyor.
- DNA rejenerasyonu sağlayabildiğine dair bazı çalışmalar var ama bunlar henüz çok yetersiz ve teyite muhtaç.

Uygulama basit, bir şey yemiyorsun , kalorili, tatlı (tatlandırıcılar dahil) içecek de tüketmiyorsun, bol su içiyorsun (çok önemli), çay, kahve (şekersiz, eklentisiz), bitki çayı ve maden suyu serbest, hatta metabolizma hızlandırıcı etkisinden dolayı kahve teşvik ediliyor.

DİKKAT:
Şeker hastalığın varsa tip1'de kesinlikle yasak, tip2'de kafana göre değil, doktor onayı ve  kontrolüyle yapıldığında özellikle faydalı oluyor,
Kan şekeri dengesizliğin varsa doktor onayıyla yapabilirsin,
Hipotansiyonun yani düşüklüğün varsa doktor kontrolüyle (muhtemelen onaylamaz),
İlaç kullanıyorsan doktora danışarak,
Yeme bozukluğu öykün varsa yasak,
Hamile kalmaya çalışıyor, hamile veya emzirme dönemindeysen yasak.

Gelelim şu beynin puştluk bölümüne:
Yukarıda yazdığım gibi 16 saat beni zorluyor ama diğer taraftan bir sonraki aşamaya geçtim ve bir süredir haftada bir iki sefer tek öğün yiyorum, yani yaklaşık 21-23 saat açlık demek (sonraki hedefim bu faydaları zirveye taşıyan 2-5 günlük açlıkları uygulamak, bu onun provası). İşte normal zamanda 16 saati bulamayan ben o günlerde bu beyin arkadaşa "hiç heveslenme, akşama kadar bir şey yemek yok" dediğimde (dediğimde lafın gelişi tabii) bırak 16 saati, yediğim zamana kadar açlık hissetmiyorum, yani 14. saatten itibaren taciz eden, darlayan beyin puştunun gıkı çıkmıyor.

[1714559078]

1714559078

[1714559078]

1714559078

[1714559078]

1714559078

[1714559078]

1714559078

[1714559078]

1714559078

[1714559078]

1714559078

[verbakalim]

@bobita güzel yamışsın eline ağzına sağlık. Tabi yazılanlarda sağlık için. Benim yıllardan beri sıkıntım hep akşam yemegini kısabilmek. Senin burada anlattığın aralıklı yemek yeme işi benim yıllarca yaptığım bir şey. Ama bunun akşamki yemek yememe etkisi hiç olmadı. Akşam olunca içimdeki canavar çıkıyor. Gün içinde erkenden kahvaltı saat 7 gibi. Ondan sonra yemesem de oluyor. Taki akşam 21 e kadar. İşte bu saat gelince illa birşey yiyeceğim. Yemezsem olmaz. Diyet halindeyken bile bunu yenemedim. Yemeyi iyice azaltınca metabolizmam çok yavaşlıyor bu durumda bile yavaş yavaş kilo alma başlıyor. Şimdiki kilom 111 boy 1,72.

[bobita]

@bobita güzel yamışsın eline ağzına sağlık. Tabi yazılanlarda sağlık için. Benim yıllardan beri sıkıntım hep akşam yemegini kısabilmek. Senin burada anlattığın aralıklı yemek yeme işi benim yıllarca yaptığım bir şey. Ama bunun akşamki yemek yememe etkisi hiç olmadı. Akşam olunca içimdeki canavar çıkıyor. Gün içinde erkenden kahvaltı saat 7 gibi. Ondan sonra yemesem de oluyor. Taki akşam 21 e kadar. İşte bu saat gelince illa birşey yiyeceğim. Yemezsem olmaz. Diyet halindeyken bile bunu yenemedim. Yemeyi iyice azaltınca metabolizmam çok yavaşlıyor bu durumda bile yavaş yavaş kilo alma başlıyor. Şimdiki kilom 111 boy 1,72.

Sağlıkta yeni yaklaşımlardan birisi iradeye evet ama kendinle kavga etmemek... Şunu demek istiyorum, akşam yememek veya az yemek için iç dünyanda seni yıpratan bir mücadele vermektense "uzlaşmak" en iyisi, yani o akşam yemeleri sırf şımarıklıktan değilse her seferinde duramayıp motivasyon kaybına uğramak yerine bir noktaya kadar toleranslı olup bunu başarı kabul etmek daha doğru.

Mesela benim için de akşam yemeği (ya da yemeleri) bir çok açıdan daha önemli  ve tek öğün yediğimde bu akşam oluyor (kaldı ki yeni araştırmalar duymaya çok alıştığımız iyi kahvaltı etmek çok kritik argümanının doğru olmadığını, kişiden kişiye değiştiğini gösteriyor), üstelik devamında kuruyemiş vb faslım var ama kendimle yaptığımız sözleşme gereği , dışarıda olmak, misafir falan gibi çok istisnai durumlar olmadığı sürece 21:00 itibarıyla dükkanı kapatıyorum, sonrasında su veya maden suyu dışında bir şey tüketmiyorum.
Benim rakamlar da şöyle: Boy: 1.79, kilo: 85

[kriminall]

@bobita güzel yamışsın eline ağzına sağlık. Tabi yazılanlarda sağlık için. Benim yıllardan beri sıkıntım hep akşam yemegini kısabilmek. Senin burada anlattığın aralıklı yemek yeme işi benim yıllarca yaptığım bir şey. Ama bunun akşamki yemek yememe etkisi hiç olmadı. Akşam olunca içimdeki canavar çıkıyor. Gün içinde erkenden kahvaltı saat 7 gibi. Ondan sonra yemesem de oluyor. Taki akşam 21 e kadar. İşte bu saat gelince illa birşey yiyeceğim. Yemezsem olmaz. Diyet halindeyken bile bunu yenemedim. Yemeyi iyice azaltınca metabolizmam çok yavaşlıyor bu durumda bile yavaş yavaş kilo alma başlıyor. Şimdiki kilom 111 boy 1,72.

Akşam yemeği olayı çok fena, onu bırakamıyoruz, özellikle tatlı, meyve sebze, çerez çay faslı bitmiyor bir türlü, sağlık için çok kötü bir beslenme biçimi bu, başlıktaki aralıklı açlık kısmını aralıklı oruç diye bir arkadaşım söylemiş ve otofajiyi anlatmıştı, burada da başlığını görünce aklıma o geldi, hızlı şekilde duyulmaya başlanıyor bu yöntem, bence gelecekte daha sık bunu deneyecekler, bu arada verbakalim kilo/boy orantınız tehlike sınırlarını aşmış, aman diyeyim,

[meser#]

Benim yemek yeme alışkanlığım bir nevi bu aralıklı oruca benzetilebilir ki onda da beynimi değil midemi zorluyorum Şöyle ki kalkıp aaaa hadi kahvaltı yapayım ya da dur lan akşam oldu bi akşam yemeği yiyeyim olmuyor. Ne zaman ki karnım acıkır o açlık hissi gidene kadar yiyeceğimi yerim sonra dururum taki bir diğer acıkma seasım gelene kadar. Ki bu acıkma seanslarını da şöyle özetleyeyim hani oruç tutarsınız da son saatlere geldiğinizde böyle mideniz sanki böyle yapışmış içine büzüşmüş gibi hissettirir ya hah işte öyle bir nokta da yemeğimi yerim taki o his gidene kadar. Tamamen metabolizmamı dinleyerek yemek yerim ve şuanda kilom 61-62 sularında da. Hiçbir zaman fazla kilo sorunu da oluşturmadı bu beslenme tarzım. Bazen günde 1 öğün yediğim olur bazen de 3-4.

[kriminall]

Benim yemek yeme alışkanlığım bir nevi bu aralıklı oruca benzetilebilir ki onda da beynimi değil midemi zorluyorum Şöyle ki kalkıp aaaa hadi kahvaltı yapayım ya da dur lan akşam oldu bi akşam yemeği yiyeyim olmuyor. Ne zaman ki karnım acıkır o açlık hissi gidene kadar yiyeceğimi yerim sonra dururum taki bir diğer acıkma seasım gelene kadar. Ki bu acıkma seanslarını da şöyle özetleyeyim hani oruç tutarsınız da son saatlere geldiğinizde böyle mideniz sanki böyle yapışmış içine büzüşmüş gibi hissettirir ya hah işte öyle bir nokta da yemeğimi yerim taki o his gidene kadar. Tamamen metabolizmamı dinleyerek yemek yerim ve şuanda kilom 61-62 sularında da. Hiçbir zaman fazla kilo sorunu da oluşturmadı bu beslenme tarzım. Bazen günde 1 öğün yediğim olur bazen de 3-4.

Aslında en güzeli bu, metabolizmayı zorlayarak yapılan yeme alışkanlığı insanın kendini daha rahat hissetmesine de sebep oluyor, ben o alışkanlığı kazanamadım, oruç tam tutarım ama normal günde öğlen 12-14 arası mutlaka öğle yemeği yerim, kendime kızıyorum bazen, evdeyken sabah ve akşam yerim ama çalışıyorken neden her öğlen yeme ihtiyacı duyarım ki? Böyle olunca kilo kaçınılmaz oluyor,

[SUPERSAIAN]

Ne yaparsanız yapın beyin alışkın olduğu süreci kırmak için size ilk günlerde acı çektiriyor yavaşla alışıyorsunuz 2-3 hafta içerisinde de tamamen alışıyor ve alıştığınız duruma uymak için bu sefer elinde geleni yapıyor beynimiz. Aralıklı oruç iyidir o kadar saçma gıdalar yemektense gün içerisinde 1 öğün yada 2 öğün organik bir menü hazırlarsanız çok daha sağlıklı ve dinç hissederiz.

Bedeni tıka basa doldurmak gerçekten insanı zihinsel ve bedenen fazlasıyla yavaşlatıyor aralıklı oruç iyidir herkesin bedeni farklı cevaplar verebilir deneyerek yanılarak kendiniz için en iyi beslenme şeklini bulmalısınız.

[gospodin]

ben yıllarca spor yaptıktan sonra bir saldım öyle böyle değil lan. tartıda ağırlık olarak 20-25 kilo fazlalık görülse de aslında durum daha da kötüydü. spor yapayım diyorum off canım sıkılıyor bir türlü becerememiştim. bu sene 3. ya da 4. ay gibi şu aralıklı oruç olayına bir girişeyim dedim. tabii ilk olarak 12 saat olarak uyguladım bunu. ilk ay sonunda akşam 6'dan sonra kesinlikle hiçbir şey ağzıma sokmadım. bir süre bu şekilde devam ettim ama bu sürede vücudumda kas kaybının da olduğunu hissettim. bir de bir ara sadece kahvaltı ve ondan 5-6 saat sonra öğle yemeği yiyordum.
daha sonra disipline girince hemen sporu ekledim ve bu ikili ile birlikte güzel kilo verdim. iş yerindekiler soruyor "abi karnı nasıl düz yapacağız senin gibi:)))"
bu arada benimkisi aslında tam aralıklı oruç olmadı çünkü her akşam yatmadan önce kefir çakıyordum.

ciddi bir hastalığınız yoksa doktora da danışarak bu aralıklı oruç olayını deneyebilirsiniz ama uzun süreli olmasın dostlar ve mutlaka spor ile destekleyin. ibn-i sina'nın dediği gibi 1,5 öğün yeterli. günümüzde ise gospik 2 öğün yeterli, yeter ki bok içerikler tüketmeyin der.

[eightdots]

Vücudumuz bize çoğu zaman mesajı veriyor ama işimize geldiğince uygulamaya çalışıyoruz.

-Belirli bir saatten sonra yemek yediğinde rahatsız mı oluyorsun, yeme.
-İki öğünün arasında belirli bir saatten az olduğunda rahatsız mı oluyorsun, aralığı artır ama geç saatlere kadar uzatma.
-Kahvaltı huyum hiç olmadı ve eğer öğün olarak sayılabilecekse -1 yazıyorum.
-Öğle öğününü hiç atlamıyorum akşam öğününde çok yersem rahatsız oluyorum. Bir dönem akşam yemeğini kestim çok acıkıyordum dayanamayıp gecenin bir yarısı bir şeyler yiyordum negatif etkisini gördüm. Sonucunda porsiyonu küçültmekte karar kıldım.
-Ekmeği eskisi kadar tüketmemeye özen gösteriyorum.
-Market malzemelerini çok fazla tüketmemeye çalışıyorum. Mide öğünlerle uğraşırken bir de üstüne hareketsizken sürekli bir şeyler ekleme ve bu şeylerin de sağlıksız olması iyi bir şey değil.
-Sabah kolaya kaçılarak kahvaltı niyetine simit poğaça yeme alışkanlığını uzun zaman önce bıraktım.

Belirli dönemlerde vücudu aç bırakmanın faydalı olduğunu hissettim. Midenin sürekli bir şeyleri öğütmekle meşgul olması iyi hissettirmiyor. Bunlar gibi herkesin kendi maddeleri vardır ama bence porsiyonları küçültmek ve tam olarak doymadan kalkmayı alışkanlık haline getirmek vücudu inanılmaz rahatlatıyor. Bunu her zaman yapamıyorum ama uyguladığım zamanlarda farkı hissediyorum. Uyku düzeni ve spor alışkanlığını önem vermemiz gereken listenin en başına yazmalıyız.

Herkesin vücudu her davranışa aynı tepkiyi vermeyeceğinden tüm bunlar kişiseldir. Doktora danışmak ve ona göre bir yol çizmek en sağlıklı olanıdır.

[mandown]

Yıllardır 2 öğün beslenirim kaliteli bir sabah kahvaltısı zeytin ve zeytin yağı ilk şartımdır  ve akşam ne olursa yerim aradada kahveler onun haricinde özel bir tüketimimim yok  tabi hafta sonları olan ızgaralar hariç tabi bu durum ne iş yaptığınız ile orantılı beden işçisi adama yeri gelir 3 öğün bile yetmez yakar yaptığı iş.

Aralıklı açlık dersiniz ne dersiniz bilmem ama ben bir türlü ekmekten vazgeçemedim bir onu başarabilsem.

[xzone]

Bunu yapan ya da yapmaya çalışan birkaç tanıdığım daha oldu. Bence yapması oldukça zor, insanın kendine sahip çıkması gerekiyor. Belirli bir süreden sonra vücut alışsa da en azından başlangıç aşaması gerçekten zor bir süreç.
Sağlık konusunda genel olarak temel prensip irade. Kendinize sahip çıkamıyorsanız ne kadar beslenmenize dikkat ettiğinizi de söyleseniz ne kadar spor da yapsanız vücudunuz doğru tepkileri veremiyor.

Eğer doğru zamanlama ile başlarsanız ve kendinizi ikna edebilirseniz faydalı olduğu görülen bir uygulama. Ama ne olursa olsun buna hevesiniz varsa mutlaka kan değerlerine baktırıp doktor kontrolüne gitmek şart. Çoğu kişi diyabet olduğunun farkında değil bu konuda bilincin artması lazım. Mesela karın bölgesinde yağlanma olan birinin sağlıklı olduğunu söylemek imkansızdır

[bobita]

Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.

Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.

[halloweenn666]

Bazen günde bir
Bazen günde iki defa yemek yerim.
Yemek öğünleri arasında 15 saat falan oluyor.

Ekmek tatlı yemem sekerli sakız bile çiğnemem. Şekerli hiç birşey içmem yemem. Günlük ortalama 2.500 kalori alırım. Bazen 1 kg hamsi yerim bazen 1 bütün tavugu tek başıma bitiririm. Yoğurt süt uzak dururum.

Aralikli oruç oluyor mu olmuyor mu bilmiyorum  

[totti67]

Yaklaşık 1 aydır sigarayı sadece akşamları o da 3 tane maksimum olacak şekilde azalttım, mesela artık gündüz hiç aramıyorum, beyin kabul etti, sırada akşam da yok etmek var, bu aralıklı beslenme mevzusu da benzer şekilde sanırım, önce kafayı olaya ikna etmek lazım, ben sigara için asla yapamam derken şimdi mis gibi de yapabiliyorsam yemek için de yapılabilir

[Phoenix Anka]

Yaklaşık 1 aydır sigarayı sadece akşamları o da 3 tane maksimum olacak şekilde azalttım, mesela artık gündüz hiç aramıyorum, beyin kabul etti, sırada akşam da yok etmek var, bu aralıklı beslenme mevzusu da benzer şekilde sanırım, önce kafayı olaya ikna etmek lazım, ben sigara için asla yapamam derken şimdi mis gibi de yapabiliyorsam yemek için de yapılabilir

Yemek bağımlılığı diye bir bağımlılık çeşiti var. İnsanlar Fast Food yemeden veya belirli saatlerde yemek yemeden duramıyorlar. Bu tamamen vücudun koşullanması ile alakalı. Bence de olay beyinde bitiyor. Beyinde hallettikten sonra imkansız olan bir şey yoktur. Oruç tutarken akşama kadar sigara içmiyorsanız akşam da içmezsiniz ama gün boyu ezan okunsa da sigara içsem derseniz onu yapamazsınız olay beyinde bitiyor.

[verbakalim]

Yaklaşık 1 aydır sigarayı sadece akşamları o da 3 tane maksimum olacak şekilde azalttım, mesela artık gündüz hiç aramıyorum, beyin kabul etti, sırada akşam da yok etmek var, bu aralıklı beslenme mevzusu da benzer şekilde sanırım, önce kafayı olaya ikna etmek lazım, ben sigara için asla yapamam derken şimdi mis gibi de yapabiliyorsam yemek için de yapılabilir

@totti67 hocam adına sevindim sigarayı 3 taneye kadar azaltmışsın. Bunu bırakmayla taçlandır gitsin. Ben sigarayı bırakırken 22 gün dünyam kararmıştı. Ama dayandım. El alışkanlıklarından kurtul. Sigara bağımlılığı aslında sadece 2 gün. Ama sonrası tamamen alışkanlıklar. Yani bahsedilen beyin bunu senin adına istwyip duruyor. Bunu vermeyince seni agresif yapıyor. Sen dayan o da vazgeçiyor. Bırak gitsin.

[meser#]

Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.

Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.

Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney

[bobita]

Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.

Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.

Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney

Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.

[meser#]

Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.

Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.

Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney

Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.

Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir

Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.

Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım.

[bobita]

Arkadaşlar gerçekten yapması zor falan değil, tam olarak nasıl bir şey biliyor musunuz, aynı bisiklete binmek gibi. Başta o dengeyi bilmediğiniz için çuvallıyorsunuz, çünkü beyniniz duruma güvenmiyor ve korkuyor, hatta binemeyeceğim galiba ben buna diyorsunuz, sonra bir an geliyor ve o denge sağlanıyor, bir daha da unutulmuyor.

Bu da tam olarak onun gibi, biz beynimizi doğduğumuz andan itibaren günde şu kadar yenecek, yoksa şöyle olur, böyle olur diye o kadar şartlıyoruz ki, beyin bunu tartışılmaz gerçeklik olarak kabul ediyor ve ona göre davranıyor. Halbuki araştırmalar gösteriyor ki, avcı/toplayıcılıktan gelen insan sık yemek değil açlık yönünde evrimleşmiş, vücudun bir çok temizlik, tamir ve yenileme işlemi sadece açken gerçekleşiyor.
Konuda yazdığım 2-5 günlük açlığı yaptığımda deneyimlerimi buraya yazacağım, en çok merak ettiğim yaklaşık 48 saat sonra açlık hissinin de kalmadığı bilgisi, gerçekten de böyle olacağını düşünüyorum.

Bu aralar paso sigaradan örneklendirme yapacağım ama olsun Şöyle düşünün bugün 20 tane sigara içmişsindir 21.yi içince hiç bir keyif rahatlama almazsın ama 2 gün sigara alamayacağınız bir yerde bulundunuz ve 3.gün koştur koştur sigarayı alıp ilk dalı yaktınız böyle beyninizden sanki şimşekle vurulmuş gibi olup birden eliniz ayağınız boşalır. Hah işte senin anlatmaya çalıştığın durum tam da bu hocam. Açlık deneyine başlanıldığında tamda bu şekilde olacak birden yenilen yemeklerin tadı değişecek ağzın tadı değişecek daha zinde uyanılacak vs vs vs. Hatta daha önce de bahsetmiştim bir tane dayı bu olayı nirvanaya çıkartıp 30 küsür senedir bayramlar dışında hep düz bildiğimiz orucu tutuyormuş. 30 yıldır oruç tutan dayımız Bu videoda bu açlık durumunun kendisine olan artı yönlerinden de bahsediyor alın size 30 yıllık deney

Ama o kadarına da karşıyım ya, çünkü biz sadece bokunu çıkartıyoruz, aslında yemek hayatın devamı için zorunluluk olmasının yanı sıra yaşamın en keyifli yanlarından birisi. Ben yapmaya başladığım bu olayı gerçekten benimsedim ve zorlanmadan yapıyorum ama ömrümü açlığa adamak istemem açıkçası.
Ağzının tadının değişmesi kısmını başka şekilde yaşadım, bu yaz biraz alerjik oldu benim için, kaşıntılar vb, ve tetikleyicilerden birisi tatlı idi, 2 ay hiç tatlı/şekerli bir şey yemedim. Yaz sıcağında pek de zor olmadı zaten ama çok fazla tüketmemekle birlikte tatlıyı severim, havalar serinleyince tekrar başladım. Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.

Evet abart abi ama düzensiz ve sağlıksız bir beslenmedense bu daha mantıklı değil mi sence de? Ki adamın olayı da spontane birşekilde gelişmiş birden lan ben 30 sene oruç tutup bi fenomen olayım diye başlamamış. Belki de bu konu sayesinde 30 sene sürecek aralıklı oruç alışkanlığı edinen olacak. Keza yemek yemek gerçektende keyifli bir an ama bundan daha da keyiflisi şöyle bir güzel yemeğini kendinin hazırlaması bence. Misal Food Wars diye bir anime var tabi birazcık +18'imsi absürtlükler var bununda uyarısını yapayım ki yemek yapmayı sevenleri bir çırpıda 5 sezonu bitirtir

Aynı ürünün sürekli yerken tadı ile uzun süre yemedikten sonraki tadının farklı olduğunu bu yaz öğrendim, beynimiz bizi gerçekten parmağının ucunda oynatıyor.

Bu olay sayesinde 8.sınıfta abur cubur bağımlılığından kurtulmuştum hocam. O sıralar meserin meser olmaya başlayıp cebi para gördüğü zamanlardır ki her çocuk gibi o da abur cubura dadanmıştır nitekim artık para babasıdır Uzun bir süre habire abur cubur gömmüştüm normal yemeklerden falan uzaklaşmıştım. Evde yemek yapardı annem ben tokum derdim aç olsam bile ki gidip marketten abur cubur alıp yiyeyim. Ama farkında olmadan vücudu öyle bir hantallaştırdı ki enerjimi sömürmüş. Bir gün akşam annem zorla salatalık getirdi yiyeceksin de yiyeceksin diye. Bayadır da yemiyordum ki bir yedim beynimden vurulmuşa döndüm öyle bir ferahlattı ki öyle bir enerji verdi ki bana bayağı yemiştim o akşam ondan sonra abur cuburdan tiksinip uzaklaşmıştım.

Çok iyi bir deneyim olmuş, o zamanlardan bu zamana kadar etkisini sürdürebilen bir hayat dersi, bravo.
Tabii şimdi yetişkin olan bizler yine de kaçınabilmek anlamında şanslıydık, şimdiki ve bir önceki neslin çocuklarının ve ebeveynlerinin işi çok zor, çünkü çocuğu zararını konuşmaya gerek duymayan endüstriyel gıdalardan uzak tutmak pratikte imkansıza yakın, dağ başında komün hayatı falan yaşıyor olmak lazım.